Zondag vindt voor de tweede keer, na 2023, het WK Ironman voor mannen niet plaats op Hawaï, maar in Nice.
Eén ding is nu al zeker: de snelste tijd ooit op een WK Ironman, laat staan dat van alle langeafstandstriatlons, zal niet worden verbeterd. Daarvoor is het 180 kilometer lange fietsparcours door het heuvelachtige hinterland van Nice te lastig: het telt 2500 hoogtemeters.
Ter vergelijking: op Hawaï (het eiland Kona) moeten renners zo’n 700 hoogtemeters minder overwinnen (1800). De tijden spreken voor zich: op het WK in 2023 in Nice won Sam Laidlow in 8u06:22. Vorig jaar brak Patrick Lange het parcoursrecord op Hawaï met een tijd van 7u35:53, zo’n 25 minuten sneller dan Laidlow.
Die hoogteverschillen, ook tijdens het lopen, zijn de reden waarom de World Triathlon Corporation (WTC), de organisator van het Ironmancircuit, geen officieel wereldrecord erkent. Zelfs de afstanden (3,86 km zwemmen, 180,25 km fietsen, 42,2 km lopen) worden door de WTC niet altijd tot op de meter gecontroleerd en gecertificeerd. Daarom spreekt men enkel van ‘de snelste tijd ooit’.
Wie die chrono wil verbeteren, moet dus op zoek naar een zo vlak mogelijk parcours. Zoals in het Mexicaanse Cozumel, waar de deelnemers tijdens het fietsen slechts goed 200 hoogtemeters moeten overbruggen en in het zwemmen geholpen worden door een sterke stroming.
Niet toevallig zette Kristian Blummenfelt daar in 2021 de snelste tijd ooit neer op een volledige triatlon: 7u21:12, met splits van 39:41 (zwemmen, gemiddeld 5,7 kilometer per uur), 4u02:40 (fietsen, 44,5 kilometer per uur) en 2u35:24 (lopen, 16,3 kilometer per uur). Een jaar later was de Noor zelfs nog een pak sneller in het Sub7-project in het Duitse Brandenburg: 6u44:25. Maar toen profiteerde hij van het zog van pacers. Die zijn er tijdens officiële Ironmans niet.
Los van het parcours zijn de tijden op de lange afstand in de triatlons de laatste jaren veel sneller geworden. Op Hawaï doken vorig jaar liefst zestien atleten onder de acht uur. Ter vergelijking: in 1996 won Luc Van Lierde in een tijd van 8u04:08, toentertijd een record voor het WK Ironman. Zijn persoonlijk record vestigde hij een jaar later in Roth, met 7u50:29. Dat is bijna een halfuur trager dan Blummenfelts chrono in Cozumel, en bijna 20 minuten trager dan het huidige Belgische ‘record’ van Pieter Heemeryck (7u31:00, in 2023 in Hamburg).
De belangrijkste verklaring zijn innovaties in voeding (meer koolhydraten per uur), fietsmateriaal en schoenen, en aerodynamica, die ook in wielrennen en atletiek voor hogere snelheden zorgen.
Jonas Creteur gaat op zoek naar een markant cijfer van de sportweek.
