Eén zaak valt in deze Tour op: er zijn weer inzinkingen. En: het is voor welke ploeg dan ook moeilijk om de wedstrijd te controleren. Dat is doorgaans een goed teken.
Stilte voor de storm was de rit van zaterdag naar Lyon. Christopher Froome zat in het peloton verscholen achter zijn ploegmaats, ze vormden als het ware een soort erehaag nadat ze de dag voordien in een memorabele etappe tegen het vilt werden geslagen. Froome verloor iets meer dan één minuut op zijn belangrijkste belagers, maar hij bleef er onbewogen onder.
De sereniteit van de Brit is frappant, zelfs dan als hij constant met vragen over doping wordt geconfronteerd. Natuurlijk rijdt hij zuiver, zegt Froome dan, alsof hij het zou toegeven indien dit niet zo was. De wielersport blijft gevangen zitten in een net van wantrouwen, er is in het verleden teveel gelogen en bedrogen. Zelfs als cijfers en tabellen aantonen dat de ploeg van Sky op een strikt wetenschappelijke manier traint en daar heel ver ingaat, wijkt het scepticisme niet.
Eén zaak valt in deze Tour op: er zijn weer inzinkingen. En: het is voor welke ploeg dan ook moeilijk om de wedstrijd te controleren. Dat is doorgaans een goed teken en het zorgt voor wisselende scenario’s. Dat niet eens tien procent van de deelnemers na twee weken hebben opgegeven zou wel eens kunnen aantonen dat er meer met gelijke wapens wordt gestreden. Al kan er wat dat betreft in de zware slotweek nog een slagveld worden aangericht.
De etappe naar de Mont Ventoux moet zondag een indicatie geven over de krachtverhoudingen. Christopher Froome bewees in de Pyreneeën de beste klimmer te zijn en over die explosiviteit te beschikken die bij zijn antagonisten lijkt te ontbreken.
Het wordt wellicht een lange spurt naar de voet van deze mythische berg, waarna het er op de 21 kilometer lange klim op aankomt jezelf niet op te blazen. Door zijn maanlandschap en verbrokkelende rotsformaties is de Ventoux een intimiderende col, een grillige diva, een decor van veel drama’s en vooral een braadoven waarin de temperatuur kan oplopen tot 40 graden.
Overmoed is voor veel renners de grootste tegenstander op de Ventoux. Het laat zich aanzien dat Chris Froome zich daarop niet zal laten betrappen. Ook dan niet als hij, zoals in de twee Pyreneeënrit, vlug geïsoleerd komt te zitten. In een ploeg die in de voorbereiding naar perfectionisme streeft, zal ook de Ventoux voldoende zijn verkend.
Bovendien is het de vraag wie de Brit op de Ventoux uit de wielen zal kegelen. De Nederlander Bauke Mollema mag het heel goed doen, hij lijkt de power te missen om de koers naar zijn hand te zetten, zelfs dan als hij assistentie zou krijgen van zijn verbazend sterke ploegmaat Laurens ten Dam.
Qua pure klasse is Alberto Contador de grote uitdager van Froome, maar in de cols heeft de Spanjaard dit seizoen geen enkele keer getoond dat hij de verschroeiende versnelling uit vroegere dagen in de benen heeft zitten.
Met Roman Kreuziger beschikt Contador over een uitstekende luitenant, maar zeker in de slotfase van deze klim wordt het een overlevingsgevecht waarin iedereen op zichzelf is aangewezen.
Interessant om zien zal wel zijn tot wat de Colombiaan Nairo Quintana in staat is nu zijn kopman Alejandro Valverde uit de kop van het klassement werd gewaaid.
De Ventoux beslist niet over de Tour, maar een richtingaanwijzer geeft het wel. Vooral over de vraag of de spichtige Froome op zijn terrein ook nu weer de regie in handen zal nemen.
Wat al te voorbarig werd er na de etappe van vrijdag naar Saint-Amand-Montrond gesproken over een putsch. Dat soort opgeblazen kreten horen bij de dramatiek en de epiek van de wielersport. Terwijl de schade voor de favoriet relatief beperkt bleef. En er in de bergen met minuten en minuten wordt gegooid.
Maar net zo goed kan dat ook in het nadeel zijn van Froome: als hij een mindere dag doormaakt, zal de rekening veel zwaarder zijn dan deze van vrijdag.