(Belga) Voor Marino Vanhoenacker draaide de Ironman in Hawaï uit op een fikse ontgoocheling. Hij mocht met een grote voorsprong beginnen aan de afsluitende marathon, maar stortte tijdens het lopen helemaal in elkaar en gaf uiteindelijk op. Op zijn website blikt Vanhoenacker terug.
“Ik kwam van de fiets met 8 minuten voorsprong. De start van de marathon was perfect. De beentjes draaiden lekker. Ja, dit was hem, “binktime”!”, zegt hij. “Het probleem was echter dat er een aantal dingen misliep. Zo was een drankpost niet klaar en reikten kinderen droge sponzen aan.” “OK, dit heb ik waarschijnlijk in de tien Ironmans die ik won wel overal al een keer meegemaakt, maar op dit niveau als je aan het vlammen bent voor elke seconde, betaal je alles cash”, gaat hij verder. “Door alle kleine gemisjes begon mijn lichaamstemperatuur veel te hoog te gaan en parkeerde de machine. Mijn kop stond op ontploffen, mijn middenrif en buikspieren zaten helemaal in kramp. Het was vervelend om nog deftig te ademen. In de ambulance hoorde ik dat ik acidose had, wat een gevoel geeft dat de stroom overal uitvalt. Tintelende benen, armen, hoofd … daar stond ik dan. Ik heb nog even verder gestrompeld maar ik was eraan voor de moeite.” Vanhoenacker was naar eigen zeggen nochtans ’top’. “Het is dan enorm bitter te moeten stellen dat er weer een aantal factoren die ik niet kan controleren misschien wel dé race van mijn leven hebben verkloot”, besluit hij. (FREDRIK VON ERICHSEN)
