De Nederlanders en de Belgen kijken op een nogal verschillende manier naar het resultaatvoetbal van hun beider elftallen.
“Misschien heeft-ie een gouden pik.”
Zo antwoordde Arjen Robben net na de wedstrijd Nederland-Chili op de vraag of de coach dan zo goed wist wie hij moest inbrengen en wat die invallers precies zouden doen. En Robben gaf er een vette knipoog bij.
Later in de studio legde Jack ‘pang in the face’ van Gelder de kwestie voor aan Louis van Gaal himself.
“Nou, dat weet ik niet”, antwoordde die. “Dat heeft Truus me nooit gezegd.”
En op die gezellige noot vertrokken de heren. Van Gelder somde een paar dingetjes op: de ploeg stond goed, iedereen voerde zijn taken uit, de Chilenen liepen zich dood en zodra ze dood waren bracht Van Gaal bankzitters Fer en Depay in die meteen het verschil maakten. “Dan kun je er wat van”, besloot Van Gelder.
Van Gaal leunde wat achterover.
“Jaaa, als jij het zegt, Jack.”
Had hij bretellen aangehad, we wedden dat hij zijn duimen erachter had gehaakt.
Poldercatenaccio
In Nederland lijkt men niet goed te weten wat te denken van het voetbal dat Oranje serveerde. Er wordt gesneerd, maar met een kwinkslag. Willem Vissers had het in de Volkskrant over ‘poldercatenaccio’ en ‘een oranje muur met een doorgeefluikje’. Hij had het ook een ‘bitterballenverdediging’ kunnen noemen, of ‘kaas zonder gaten’.
Neen, echt blij zijn de Nederlanders er niet mee, met deze ‘luizige counterploeg’, maar echt ongelukkig zijn ze er nog veel minder mee. Als puntje bij paaltje komt is het resultaat toch altijd heilig. Zie: Nederland wint zijn poule met negen op negen, dat tart elke verbeelding die men daar vooraf had van gemaakt. En dus schrijft Vissers ook: ‘Oranje is superfit, vecht imposant, is geweldig voorbereid, treedt op als vriendenploeg, heeft goede invallers en speelt tegenstanders kapot in de tweede helft. Hulde.’
Volksaard
Lees dat citaat nog eens opnieuw. En vervang Oranje door België. Je waant je meteen in Iedereen Duivel met zoveel blind positivisme. Maar wij Belgen hebben er ondertussen al een dozijn afleveringen van Iedereen Duivel opzitten en dus heeft onze volksaard zijn limiet aan positivisme bereikt. Het spel van de Belgen tegen Rusland werd her en der afgebrand. Niet om aan te zien. Er zit geen lijn in? Waar zitten die frivole aanvallers? Enzovoort enzoverder.
Dat het niet oogstrelend was: we zijn de eerste om daarmee in te stemmen. Maar de feiten zijn er: zes op zes en gekwalificeerd voor de volgende ronde. Dan mogen we al eens wuiven naar Spanje, Kroatië, Engeland, Portugal… En een high five geven aan de Nederlanders.
De gouden pik van Wilmots
We zijn ook niet naïef. Er is een nogal groot verschil tussen België en Nederland en dat verschil heet Louis van Gaal. Dat die tonnen meer ervaring heeft dan Wilmots kunnen we onze bondscoach niet euvel duiden. Maar dat er nu gemor opstijgt uit de spelersgroep dat er te weinig tactisch getraind wordt, dat is wel even slikken. Zeker als je dan hoort dat Van Gaal al vijf weken bezig was om Dirk Kuyt doorgedreven klaar te stomen als gelegenheidslinksachter.
Of is alles perceptie? Wilmots vertelde na België-Algerije dat hij Chadli en Dembélé in de ploeg gezet had om de tegenstander af te matten in de eerste helft. Zodra dat voor elkaar was bracht hij lengte met Fellaini en snelheid met Mertens. Beiden scoorden en deden de wedstrijd kantelen. Wilmots had het zo voorspeld, zei hij achteraf. Hij werd er net niet om uitgelachen. Jaja, achteraf is het gemakkelijk…
Van Gaal werd net geen genialiteit toegedicht bij zijn spelaanpak en wissels. Hij verklaarde zelf: “Toen de Chilenen erdoorheen zaten, bracht ik wat lengte en snelheid om het karwei af te maken.” En iedereen boog diep. Terwijl het wel duidelijk is: Louis had gewoon naar Marc geluisterd en zijn idee gekopieerd!
Marc van Gaal of Louis Wilmots. Inwisselbare trainers? Natuurlijk niet. Nogmaals: Louis van Gaal heeft tonnen ervaring. De resultaten van Nederland zijn echt geen geluk. Een ‘gouden pik’? Vergeet de knipoog van Robben niet. Wat meeval, ja, dat gaf Van Gaal zelf ook toe. En Wilmots? Heeft die alleen maar een gouden pik? Zijn die resultaten tegen Algerije en Rusland er met mazzel gekomen of heeft Wilmots van tactiek toch wat (Nederlandse) kaas gegeten? De toekomst zal het leren.