Het Net Zero-doel van de formule 1 is lovenswaardig, maar ook schone schijn.
Elke zomer maakt de formule 1 zijn ‘sustainability’-rapport bekend. In de jongste update stelde ceo Stefano Domenicali dat de F1 op koers ligt om de CO₂-uitstoot tegen 2030 met de helft te verlagen. Sinds 2018 is die uitstoot gezakt met 26 procent: van 228.793 naar 168.720 ton. Hernieuwbare energie in kantoren en circuits leverde 59 procent minder uitstoot op, duurzame luchtvaartbrandstof (SAF) bespaarde 8000 ton, en efficiëntere vrachtcontainers beperkten de logistieke impact. In Europa rijden trucks op biobrandstof, en 80 procent van de racepromotors gebruikt groene energie, zoals zonnepanelen.
Vanaf 2026 zullen de F1-wagens op geavanceerde duurzame brandstoffen en met nieuwe hybridemotoren rijden. Ook de F1-kalender werd beter afgestemd om de ‘geografische doorstroming’ te verbeteren en minder verre verplaatsingen te maken.
Vergeten vervuilers
Het lijken mooie cijfers en initiatieven. Des te meer omdat het aantal races is gestegen van 21 naar 24 en het totaalaantal bezoekers van die GP’s is toegenomen van 4 tot 6,5 miljoen. ‘De CO₂-voetafdruk zou naar schatting met 10 procent zijn toegenomen ten opzichte van 2018 als er in deze periode geen operationele wijzigingen waren doorgevoerd’, vermeldt het rapport van de F1.
De vraag is of er werkelijk een revolutie in de maak is. De basislijn van de uitstoot in 2018 werd immers achteraf verlaagd, wat de reductie van 26 procent gunstiger doet ogen. De uitstoot van de logistieke operaties – goed voor 45 à 49 procent van het totaal – daalde slechts met 9 procent. De duurzame luchtvaartbrandstof (SAF) is veelbelovend, maar de productie is duur, schaars en vaak energie-intensief. En de volledig duurzame brandstoffen voor de F1-bolides zijn goed voor minder dan één procent van de totale uitstoot. Raceauto’s zijn niet het probleem – vluchten en vracht naar de 24 GP’s wel. En dan is er nog de olifant in de kamer waar de F1 amper over rept: de uitstoot van 6,5 miljoen reizende fans.
Carbon offsets
Een grote troef in het Net Zero-project voor 2030 zijn ook de zogeheten ‘carbon offsets’: projecten, zoals bosaanplant of windmolens, die de resterende 50 procent van de uitstoot moeten compenseren. Klinkt mooi, maar het blijft een wankele oplossing. Veel offsetprojecten, zoals bossen, blijken minder effectief door branden, slecht beheer of overdreven claims. Het is alsof je je vervuiling afkoopt zonder je gedrag aan te passen.
De formule 1 verdient lof voor zijn inzet. Maar de harde waarheid is dat een mondiale sport met 24 races inherent vervuilend is.
