Genk verslaat straks gewoon Cercle en neemt die beker voor de vierde keer in zijn 25-jarige bestaan mee naar Limburg.
Tijdens de rust van Zulte Waregem-Genk daalde Dirk Degraen neer uit de tribune voor een interview met Sporting Telenet. Genk leidde comfortabel met 0-2 en zijn algemeen directeur voelde zich zegezeker. En wat overmoedig ook. Want, zo zei hij met zijn triomfantelijkste glimlach, het Genkse seizoen was nu al geslaagd, hoe het verder ook zou aflopen. Dat kan hij moeilijk zelf hebben geloofd. Met nog de bekerfinale in het verschiet en drie speeldagen van play off 1 staat Genk – net als alle andere clubs – nog met lege handen. Als dat over tien dagen nog steeds zo is, zal het Genkse seizoen maar met één woord kunnen worden samengevat: mislukt.
Met de ultieme verkoop van Christian Benteke trok RC Genk vorige zomer de jackpot. Een huzarenstukje van Degraen, waarmee hij zijn laatste critici de mond snoerde en zich een almachtige positie verwierf in de Cristal Arena. De miljoenen van Aston Villa gaven Genk de armslag voor een stevig transferbeleid. Ze creëerden ook de financiële ruimte voor een ambitieuze loonpolitiek, met als orgelpunt het nieuwe contract voor kroonjuweel Jelle Vossen. Het resultaat was een in alle opzichten rijke, ruime en uitgebalanceerde selectie.
Daarmee legde RC Genk de lat voor zichzelf hoger dan ooit tevoren. Met zijn sportieve politiek zette het de eerder door voorzitter Herbert Houben uitgesproken ambitie alleen maar kracht bij: met minder dan een derde plaats en een Europees ticket wordt geen vrede meer genomen. In interviews schrok Degraen er niet voor terug om zijn club minstens op gelijke hoogte met de traditionele topclubs Anderlecht en Club Brugge te plaatsen. Voor de slechte verstaander: RC Genk is nu helemaal een topclub.
Fair enough, maar dan is falen vanavond in de bekerfinale tegen Cercle Brugge geen optie. Ten eerste wegens het budgettaire en kwalitatieve verschil tussen beide clubs; ten tweede wegens de precaire situatie waarin Cercle zich nu al een heel jaar bevindt en die maakt dat voor de Bruggelingen het duel van vanavond minder belangrijk is dan dat van aanstaande zondag tegen Westerlo. Mocht Genk toch het onderspit delven, dan zal het alleen in eigen boezem moeten kijken. Dan zal het hebben gefaald en dan komt er plots wel erg veel druk te liggen op de ontknoping van play off 1. Dan móét er zondag worden gewonnen van het inmiddels weer opgeveerde Anderlecht of Europa is wel erg ver weg.
Maar waarschijnlijker is dus dat het niet zo ver komt. Genk verslaat straks gewoon Cercle en neemt die beker voor de vierde keer in zijn 25-jarige bestaan mee naar Limburg. En dan maakt het fenomeen genaamd decompressie zijn opwachting. Of de zekerheid van een Europees ticket slaat in de Genkse benen en de vakantie treedt vervroegd in; of de mannen van Mario Been gaan zo ontspannen voetballen dat ze alsnog gensters slaan. In dat geval klopt Genk zondag ook Anderlecht en wordt het meer dan ooit een geducht titelkandidaat.