We kunnen stellen dat alle wintertransfers tot nu toe mislukt zijn, of het nu over De Zeeuw en Armenteros bij Anderlecht, Nego en Cristea bij Standard of Gudjohnsen bij Club Brugge gaat.
Deze play-offs tonen een gecontrasteerd beeld van elke ploeg. Iedere wedstrijd onthult zijn waarheid. Zo toont Brugge zowel fantastische speelhelften als spectaculaire ineenstortingen. Standard kan én verblinden én beginnersfouten begaan. En de kleintjes Lokeren en Zulte Waregem geven een voetballes aan de tenoren hoewel we dachten dat ze er na drie wedstrijden uit zouden liggen. Tot zover het spel.
Deze play-offs zijn echter ook veelzeggend op andere niveaus. De grote visionaire leiders van onze voetballers gaan elke week af. De oorzaak? Hun transferpolitiek. We hebben te vaak het gebrek aan visie van de leiders van de grote clubs aangekaart (Brugge, Anderlecht en Standard). Op de transfermarkten zoeken ze altijd naar het koopje, en hoe meer transfers ze voltooien, hoe meer ze denken dat er wel een goede speler uit de massa zal komen.
Het is daarentegen zeer zeldzaam een transfer te zien als gevolg van een intense zoektocht naar een welomlijnd profiel. We zien veel te vaak vriendjespolitiek tussen de agenten en vooral zeer onzekere gokken. Om ervan overtuigd te zijn, volstaat het naar de opbrengst van de wintertransfers te kijken, die geacht waren de ploeg voor deze play-offs te versterken.
Bij Anderlecht, wordt al gezegd dat de aankoopoptie op Demy De Zeeuw niet zal uitgeoefend worden. Samuel Armenteros faalt eveneens.
Bij Standard verschijnen de Japanners af en toe op het veld maar hebben ze nog niet overtuigd. De Roemenen, die normaal gezien onmiddellijk efficiënt moesten zijn, roesten op de bank. En wat betreft Loïc Négo, die van AS Roma komt, vragen we ons af of hij nog altijd met de kern traint.
In Brugge draait de transfer van Laurens De Bock, die om de twee matchen een rode kaart krijgt, uit op een nachtmerrie. De transfer van Eidur Gudjohnsen blijft een mysterie. Alleen Oscar Duarte heeft zijn plaats binnen de ploeg gevonden.
In januari legden al die leiders fier uit dat ze “sterker en beter voorbereid zijn op de finale sprint”. Ik zou niet verbaasd zijn dat hun discours in juni evolueert en dat ze, bij de aanblik van hun fouten, de boel uitstellen en roepen dat “de wintertransfers zich moeten aanpassen en in het algemeen pas het volgend seizoen rendabel worden.” Een manier als een andere om hun verantwoordelijkheden te ontlopen.