Het ene moment kandidaat voor de titel en plots staat zelfs de tweede plaats op de helling: heel snel kan het in deze competitie veranderen.
Club Brugge mocht tegen Standard niet verliezen en dat deed het ook niet. Maar de prestatie tegen de Luikenaars was weinig overtuigend. Niettemin komt er nu, na de 2-0-zege, met het oog op de verplaatsing van zondag naar Anderlecht even rust in de tent en wordt de kampioenenviering bij paars-wit opgeschoven.
Maar het kan de realiteit niet verbloemen: als Club Brugge straks de balans maakt van deze campagne, dan kan het niet tevreden zijn. Een hoop hervormingen en een enorme koopwoede schiepen een hoog verwachtingspatroon. Veertien nieuwe spelers en de invoering van linietrainers, Club leek op dat laatste vlak voor vernieuwing te zorgen in België. Maar de resultaten vielen niet op het veld te zien. Eerst een voetbal zonder dwangbuis onder Arie Koster, dan een strakke discipline onder Christoph Daum. Maar echt goed voetbal viel er nauwelijks te zien, ook niet tijdens de zwaar geromantiseerde periode onder Koster.
Maar vooral: op het veld staat een elftal zonder evenwicht. Er is te weinig offensieve dreiging vanuit het middenveld, er is geen flankenspel, er wordt te stereotiep door het centrum gecombineerd, er zijn spitsen die vooral opvallen door de stuntelige manier waarop ze de bal verliezen. En de korte optredens van de met veel bombardie binnengehaalde en veel te logge Bjorn Vleminckx worden steeds pijnlijker.
Club Brugge moet straks herbeginnen en dat dit na veertien transfers dient te gebeuren duidt niet op veel voetbalverstand. Ook al werden er in het organigram mensen ondergebracht die het wereldje zouden moeten kennen. Dat het echter ook daar tot wijzigingen kwam, duidt op verkeerde inschattingen. Het is de vraag welke koers Club nu zal varen. Wordt het advies gevolgd van Christoph Daum? De Duitser moet geschrokken zijn van het gebrek aan kwaliteit, ook al zal hij dat nooit openlijk vertellen. Op persconferenties maakt Daum tegenwoordig een gelaten indruk. Ook na de match tegen Standard waarin hij vooral de wil van het elftal onderstreepte en het belang van de drie punten.
Club Brugge moet zich straks nog maar eens bezinnen. En dat niet voor de eerste keer. Hoog tijd wordt het om het effect van alle veranderingen onder het vergrootglas te leggen en de transferpolitiek te analyseren. Hard en eerlijk zoals voorzitter Bart Verhaeghe dat in zijn bedrijf pleegt te doen. Naar continuïteit streefde Verhaeghe toen hij de macht overnam. Daar is hij ver van verwijderd. Heel ver.
Jacques Sys