Met 14 punten voorsprong na het derde kwart leek er geen vuiltje aan de lucht voor de Belgian Cats. Tot Italië een 17-0 neerzette en plots op weg leek naar de EK-finale. Op 18 seconden van het einde redde de ijzig kalme Antonia Delaere echter het vel van de Belgische vrouwen. Hoe kon het nog zo spannend worden?
Basketbal is een ‘game of runs’, zo luidt het in het Engels. De ene ploeg scoort een reeks punten, gevolgd door een ‘run’ van de tegenstander. Meestal gaat het om 5 tot 10 punten. Soms meer, als het kwaliteitsverschil groot is. In de groepsfase tegen Montenegro plaatsten de Belgian Cats zo een 23-0-reeks in het eerste kwart.
Tussen twee aan elkaar gewaagde tegenstanders zijn zulke lange runs uitzonderlijk. Zeker in de eindfase van een groot kampioenschap en op het einde van een match. De 17-0 die Italië liet optekenen in het laatste kwart van de halve finale was dan ook opmerkelijk.
Sinds het EK van 2017 hadden Emma Meesseman en co op geen enkel groot toernooi zo’n lange reeks punten geïncasseerd. Alleen op het WK van 2022 en het EK van 2021 slikten de Cats ooit eens een 13-0, respectievelijk tegen Australië en Servië.
Des te verrassender was het dat België tot dan, op de zwakke openingsfase na, had gedomineerd: 43-57 na het derde kwart. Het ticket voor de finale leek binnen. Tot de black-out volgde. En Italië op 28 seconden van het slot 64-62 voor stond.
Pas 18 seconden van het einde, nadat de Italiaanse Francesca Pan nota bene in de slotminuut twee vrijworpen had gemist, knipte Antonia Delaere ijzig kalm het licht weer aan met een winnende driepunter: 64-65.
Opvallend, want in de eerste vier matchen had Delaere geen enkele van haar tien driepuntspogingen binnengegooid. Ook tegen Italië bleef ze steken op één op vier, tot die allerlaatste gelukte poging. Met dank aan coach Mike Thibault die haar nog tijdens het laatste kwart vertrouwen in sprak.
ICE. COLD. ANTONIA. 🥶#EuroBaksetWomen x @TheBelgianCats pic.twitter.com/nQI25MZwoo
— FIBA Women’s EuroBasket (@EuroBasketWomen) June 27, 2025
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Een gigantische opluchting voor de Belgian Cats. Al mag dat de analyse van de plotse inzinking niet verhinderen. Meerdere factoren speelden daarin een rol.
1) Te grote focus op het derde kwart
Al het hele toernooi gaan de Belgian Cats prat op het derde kwart. Terecht, want in elk van de vier matchen vóór de halve finale scoorden ze daarin meer dan hun tegenstanders: in totaal plus 32 punten, het hoogste positieve verschil van alle kwarten.
Ook tegen Italië was dat zo: België won het derde kwart met 17-10, goed voor een voorsprong van 14 punten (43-57).
Daarna werden de Cats echter opnieuw te laks in verdediging. Net als in het openingskwart kreeg Italië te veel ruimte, zowel onder de korf als vanop afstand.
Nochtans wisten de Belgische vrouwen dat hun Italiaanse tegenstanders zich niet zomaar gewonnen zouden geven. In iets meer dan vijf minuten dichtten de Italianen daardoor niet alleen de kloof, maar kwamen ze ook op voorsprong (58-57).
Emma Meesseman vatte het na afloop treffend samen: ‘We hebben geleerd dat we niet alleen mogen rekenen op ons sterke derde kwart.’
2) Te statisch aanvallend spel
Liefst 6 minuten en 36 seconden scoorden de Belgian Cats geen enkel punt in het slotkwart. In de drieënhalve minuut die volgde, sprokkelden ze met moeite nog negen punten bij elkaar: een tweepunter van Kyara Linskens met bonusvrijworp, een tweepunter van Meesseman, de beslissende driepunter van Delaere en een vrijworp van Linskens in de slotseconde.
Het was geleden van de openingsmatch op het EK 2021 dat België zo weinig scoorde in een kwart (toen 8 punten, in een 70-55-nederlaag tegen Bosnië-Herzegovina).
Verklaring: het kenmerkende passenspel van de Cats, tegen Italië goed voor 20 assists in de eerste drie kwarten, maakte plaats voor te statisch spel. Of zoals Emma Meesseman zei: ‘We speelden niet de juiste plays op het juiste moment.’
Het gevolg van de keuze van coach Mike Thibault om minder te rekenen op vaste plays en zijn speelsters meer vrijheid te geven? Zodat ze zich in spannende wedstrijden beter kunnen aanpassen aan een sterke verdediging?
Feit is dat dat in het vierde kwart niet lukte. Veel ballen gingen inside, richting Meesseman, maar zij kreeg meteen twee à drie Italiaanse verdedigers op zich. Slechts drie keer kon ze shotten, waarvan één poging raak was. Even opvallend waren haar twee opeenvolgende balverliezen in de laatste anderhalve minuut – zeer atypisch voor de Ieperse.
Dat haar ploeggenoten te vaak stilstonden, maakte het er niet makkelijker op. Pas bij de driepunter van Delaere werd de bal beter rondgespeeld, na een time-out waarin coach Mike Thibault niet toevallig wél een duidelijke play uittekende.
THIS COMEBACK 😱#EuroBasketWomen | #DareToDream pic.twitter.com/oZ7LGfMHNl
— FIBA Women’s EuroBasket (@EuroBasketWomen) June 27, 2025
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
Een andere verklaring voor de aanvallende droogte: de guards Julie Vanloo en Julie Allemand vielen volledig stil. Vanloo had in de eerste drie kwarten 15 punten gescoord (6 op 11 field goals) en 8 assists gegeven. Allemand stond op 11 punten (3 op 7) en 5 assists.
In het vierde kwart miste Vanloo al haar zes pogingen, waarvan vier te overhaaste driepunters. Haar enige bijdrage was de assist naar Delaere. Allemand kwam zelfs niet tot scoren of een assist.
De foutenlast van Linskens speelde ook mee. Na haar vierde fout, negen minuten voor het einde, moest coach Thibault haar naar de kant halen om een vijfde fout en uitsluiting te vermijden.
Zo stond Meesseman onder de korf alleen. Bethy Mununga, de vervangster van Linskens, kon offensief niets bijdragen. Niet toevallig was het Linskens die, eenmaal terug op het veld, de scoreloze periode van 6 minuten en 36 seconden doorbrak.
De basisvijf van de Belgian Cats geldt als een van de sterkste – zo niet dé sterkste – in Europa. De bank is van mindere kwaliteit. Dat weet ook coach Mike Thibault. In spannende wedstrijden roteert hij daarom weinig. In de kwartfinale tegen Tsjechië kregen de bankspeelsters 25 procent van de minuten, tegen Italië nog 22,5 procent.
Dat is echter niet nieuw. Ook op de Olympische Spelen, in de halve en kleine finale tegen Frankrijk en Australië, rekende toenmalig bondscoach Méziane vooral op zijn basisvijf – weliswaar toen nog met Elise Ramette als vervangster van de geblesseerde Allemand.
Na de match stelden sommigen de vraag: waren de basisspeelsters fysiek op? Meesseman speelde 36 van de 40 minuten, Vanloo en Allemand elk 33 minuten, Delaere 29. Alleen Linskens zat door haar foutenlast op 24 minuten.
REIGNING CHAMPS ARE GOING BACK TO THE #EUROBASKETWOMEN FINALS!!! 🇧🇪💥 pic.twitter.com/kon50rj4eL
— FIBA Women’s EuroBasket (@EuroBasketWomen) June 27, 2025
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."
De overige speeltijd ging naar Bethy Mununga (20 minuten), Nastja Claessens (13 minuten) en Maxuella Lisowa (12 minuten). Samen scoorden zij slechts 9 punten (3 op 5 pogingen), aangevuld met 1 assist, 7 rebounds en 4 balverliezen. De Italiaanse bank zette daar 30 punten tegenover.
In het vierde kwart werd Lisowa al na een minuut gewisseld na een dom balverlies en een slecht schot. Claessens kreeg nog drie minuten, Mununga vier, maar beiden kwamen niet tot een schotpoging.
Thibault had ook kunnen ingrijpen met speeltijd voor Ine Joris of Elise Ramette, ter vervanging van Vanloo, Allemand of Linskens. Dat deed hij niet. Hij heeft in hen duidelijk minder vertrouwen, zeker in beslissende momenten. Dat is typisch voor een Amerikaanse coach.
Zij hebben dan ook niet dezelfde adelbrieven als de starters, maar hadden – eventueel nog vóór het slotkwart – de basisvijf mogelijk wel wat extra ademruimte kunnen geven. Of dat het verschil had gemaakt, blijft echter koffiedik kijken.
Conclusie
De Belgian Cats kropen door het oog van de naald, dankzij de koelbloedige Antonia Delaere. Voor de tweede opeenvolgende keer staan ze in de EK-finale. Daarin zijn ze tegen het jonge Spanje opnieuw favoriet.
Maar een herhaling van de inzinking tegen Italië kunnen ze zich niet permitteren. Dat zal niet altijd ongestraft blijven.
Belgian Cats: waarom Emma Meesseman de slimste basketbalspeelster ter wereld is