Denk jij dat de was drie keer sneller gedaan is als je de knop van de wasmachine op negentig in plaats van op dertig graden zet? ( lacht) “Ik kom niet aan die knoppen, ik zou alleen maar verkeerde dingen kunnen doen. Kleren van dezelfde kleur moeten bij elkaar, denk ik, maar voor de rest weet ik daar niks over. Dat is het terrein van Michelle. Soms vraagt ze me wel om de was in de wasmachine over te laden in de droogkast. Dat kan ik. Bij de droogkast zet zij dan vooraf de knoppen goed, zodat ik enkel het deurtje moet dichtslaan.

“De strijk doe ik wel. Dat is mijn tegenprestatie om niet te moeten poetsen. Die dweil uitwringen, dat is niets voor mij. Ik vind de fysieke inspanning bij het strijken kleiner. Met de strijk kan ik mij ook voor de tv zetten, dan kijk ik ondertussen naar iets luchtigs, House bijvoorbeeld. Af en toe zit er dan wel een kreuk in een kledingstuk, maar dat is niet erg.”

Hoe vaak plantte je al een bruine strijkijzerafdruk op een hemd?

“Nog niet. Ik deed weleens per ongeluk heet in plaats van koud water in het strijkijzer. Toen het even later blokkeerde, draaide ik het net op tijd om. Er zat een bruine korst op de onderkant. Ik krabde die eraf en toen werkte het weer.”

Telde jij vroeger in de kerk ook altijd het aantal raampjes?

“Nee. Rond mijn vijfde gingen we met ons gezin wel elke zondag naar de mis, hier in Turnhout. Mijn bomma was heel gelovig, zij ging dan met ons mee. Als ik mij tijdens de mis verveelde, zong ik belachelijk mee met de liedjes; opvallend vals of hard, maar niet te luid, anders hoorden mijn ouders het. Mijn zus, die twee jaar jonger is, vond dat altijd grappig.

“De mis begon om halftwaalf en duurde tot kwart over twaalf. Voor je het wist, zat je voorbij de helft en kon je al uitkijken naar de hostie. En als je die mocht halen, wist je dat het bijna gedaan was. Spijtig genoeg hadden die hosties altijd zo’n doffe smaak. Dan zei ik tegen Sofie: ‘Het zijn er weer van vier weken geleden.'”

Naast welke vrouw zou jij je zelfs in een mis nooit vervelen?

” Véronique De Kock is natuurlijk de oerbabe van België, maar die is al zo vaak gekozen. Ik ga voor Gaëlle Garcia Diaz.”

Waar kocht jij je eerste condooms?

( lacht) “Dat weet ik niet eens meer, via via waarschijnlijk. En als er eens een bij de Humo zat, trok ik die er wel af. Niet dat ik die dan gebruikte, maar ik vond het wel leuk om er een te hebben.”

Doe jij thuis de deur dicht als je op het toilet zit?

“Nee, ik laat die open. Anders hoor ik de tv niet meer. Als Michelle dan aan de wc passeert, zegt ze: ‘ Ah, hier zit je.'”

Ging jij al eens naar een show van de Chippendales?

“Nee ( lacht). Ik begrijp trouwens niet dat vrouwen dat leuk vinden, opgeblazen mannen.

“Nog niet zo lang geleden ging ik wel eens naar Kings of Leon, met Sepp De Roover, een van mijn beste maten. We kennen elkaar nog van bij PSV. Ook Milk Inc. kan ik wel appreciëren. Bij mij is de waaier breed: onder anderen David Guetta en Eros Ramazotti staan ook op mijn iPod, en zelfs Barry White.”

Als er een foto genomen wordt, hou jij dan ook altijd je wijs- en middelvinger in een V-vorm achter iemands hoofd?

“Onder vrienden durf ik weleens zoiets belachelijks te doen, maar bij OHL ben ik op dat vlak zeker niet de ergste. Meestal zijn Bjorn Ruytinx, Maxime Annys en Wim Raeymaekers de gangmakers. Vorig jaar haalden Pieter Beckers en Simon Vermeiren regelmatig wat grapjes uit. Op een keer zei Bjorn: ‘Nu is het gedaan.’ Hij bracht zijn paintballgeweer mee en begon op hen te schieten, ook binnen. Tot op straat zat hij hen achterna. De buren kwamen buiten, die dachten dat er een nieuwe oorlog was uitgebroken. Schitterend om te zien. Achteraf zaten die jonge gasten onder de verf en waren ze helemaal bezweet. Die hadden hun zwaarste training van het jaar gehad.” ( lacht)

In deze rubriek komen dit seizoen Belgische sportfiguren uit verschillende disciplines aan bod.

KRISTOF DE RYCK