Midden augustus tekende Tom Soetaers (23) een vierjarig contract bij Ajax, waardoor de oud-speler van Anderlecht na Roda JC opnieuw bij een topclub terechtkwam. Terwijl hij bij de Rode Duivels van bondscoach Aimé Anthuenis meermaals zijn kans kreeg, kon de snelle linkerflankspeler – mede door een resem kleine blessures – nog niet echt een basisstek veroveren.

Hoe gaat het ermee ? Eindelijk weer blessurevrij ?

Tom Soetaers : “Vorige donderdag mocht ik de trainingen hervatten. Een hele opluchting, waarmee er een einde kwam aan toch wel een bijzonder nare periode. Het was een heel domme blessure. Ik wilde veel te snel terugkeren, forceerde de zaken, waardoor het alleen maar verergerde.”

De wedstrijd tegen Roda JC eind januari was jouw laatste wapenfeit ?

“Dat klopt. Het was toen dat Tomás Galásek op mijn voet viel. We dachten in eerste instantie aan een kneuzing, niks meer. Je moet weten dat ik net een goede wedstrijd had gespeeld en absoluut wilde aantonen dat ik weer mijn oude niveau kon halen. Maar ik kreeg er later opnieuw een schop op, waardoor het alleen maar slechter werd. Er kwam een ontsteking bij, ik had voortdurend pijn.”

Met welk gevoel loop je dan rond ?

“Frustratie, want ik had enorm veel vertrouwen na mijn goede invalbeurt bij de nationale ploeg. Als je dan zo’n terugval kent, dan denk je wel eens : kut, man. Maar het heeft weinig zin negatief te denken. Ik dacht al eventjes mijn pijlen te richten op volgend seizoen. Alleen hoop ik nu zo snel mogelijk weer te spelen.”

Dan zal je wel Nicolae Mitea uit de ploeg moeten krijgen.

“Een leuke uitdaging, want hij is een groot talent. Een sterke voetballer voor de toekomst, die echter net als ik nog iets te wisselvallig presteert. Maar hij zal het ooit verder schoppen dan Ajax. De concurrentie belooft hard te worden. Als ik honderd procent fit ben, dan moet ik mijn plaats opnieuw kunnen innemen.”

Jouw verblijf tot nu toe kan je nog niet echt volledig ge- slaagd noemen ?

“Goh, ja. Het liep inderdaad veel stroever dan aanvankelijk gedacht. Het eerste half jaar speelde ik toch redelijk veel, maar waren mijn prestaties niet altijd even constant. Na de winterstop maak je dan eens een winnend doelpunt, is iedereen vol lof en krijg je daarna af te rekenen met een tegenslag. Dat is nu eenmaal inherent aan topvoetbal. Maar ik voel me bijzonder goed in mijn vel bij Ajax. Dat is en blijft het belangrijkste.”

Toch spaart ook Ronald Koeman zijn kritiek vaak niet ?

“Ja, hij wil dat ik me meer toon en vaker eens het initiatief neem voor een actie. Een terechte kritiek, die me alleen maar scherper maakt. Hij is bijzonder veeleisend. Je merkt ook dat hij op het hoogste niveau speelde. Een man met oog voor de details, die al zijn spelers enorm goed kent. Hij kan iedereen op de perfecte manier prikkelen. Dat is een kunst, want de meeste trainers denken alleen maar aan de basiself. Op een bepaald moment waren er maar liefst elf geblesseerden. Koeman maakte zich niet druk, speelde rustig met de overigen en won.”

Toont hij op training nog geregeld zijn indrukwekkende traptechniek ?

“Dat gebeurt wel eens erna, als ik het samen met Wesley Sonck opneem tegen Wesley Sneijder en Rafael Van der Vaart. Maar aan zijn niveau kunnen we niet tippen. Hij trapt veel beter dan wij allemaal samen. Het heeft weinig zin om ertegen te wedden.”

door Philippe Bughin en Frédéric Vanheule

‘Ronald Koeman trapt veel beter dan wij allemaal samen.’