DE NIEUWE SPITS VAN STANDARD TWIJFELT NIET AAN ZIJN KWALITEITEN, OOK AL KENDE HIJ EEN MOEILIJK SEIZOEN BIJ REAL MALLORCA IN SPANJE. NU HIJ WEER IN HET LAND IS, MAAKT HIJ ZICH OP VOOR EEN RELANCE. EN VOOR ZIJN ROL ALS PAPA.

1. Acht maanden na je vertrek bij Genk sta je alweer in het land. Hoe voel je je daarbij?

Marvin Ogunjimi: “Het doet me plezier. Ik heb goeie jaren gekend in België en ik was blij dat Standard me aantrok. Als ik naar Engeland of Italië was gegaan, dan had ik van nul af aan moeten herbeginnen. Hier kent men mij en mijn kwaliteiten. Na een moeilijk jaar in Spanje verkoos ik een plek waar ik weinig aanpassingsproblemen zou kennen. Er waren ook enkele ploegen die interesse toonden maar nog drie of vier weken wilden wachten. Welnu, ik wou niet opnieuw naar Majorca en opnieuw de confrontatie aangaan met de trainer. Ik heb aan mijn makelaars gevraagd om voorrang te geven aan Standard, waar ik bijna iedereen ken. De keuze was dus niet moeilijk.”

2. Toen je officieel werd voorgesteld, was je zoontje erbij. Is je terugkeer naar België ook een familiale keuze?

“In Majorca was ik helemaal alleen. Ik weet nog dat Fabien Camus me waarschuwde dat je altijd iemand moet meenemen naar het buitenland. Wanneer je niet speelt of problemen hebt met de trainer, is het goed om daar met de familie over te kunnen praten. Mijn vriendin kon niet meekomen en ik miste mijn zoontje. Ik ben zelf bijna alleen door mijn moeder opgevoed, dus ik wil er wel voor hem zijn. Dat wilde ik tonen op die persvoorstelling, dat ik geen losbol meer ben. Ik wilde zeggen: dit is mijn zoontje, het is ook voor hem dat ik teruggekeerd ben.”

3. Nu je erop terugkijkt, vind je dat het een goede beslissing was om naar Spanje te trekken?

“Toch wel. Ik had twee jaar veel gescoord bij Genk. Was ik gebleven, dan had ik geen vooruitgang meer gemaakt. Ik koos voor Spanje omdat ik van die speelstijl hou. Voor lange ballen heb ik het nooit gehad. Jammer genoeg is coach Michael Laudrup vertrokken kort nadat ik getekend had en met zijn opvolger Joaquín Caparros heeft het nooit geklikt. Hij wou wél met de lange bal spelen…”

4. Hoe verklaar je dat je nooit het vertrouwen hebt gekregen van Caparros?

“Tijdens de wedstrijd tegen Betis heb ik gereageerd op zijn manier van spelen. We stonden 1-0 voor maar we bleven maar lange ballen naar voren trappen. Aangezien mij dat echt niet ligt, heb ik gevraagd om meer over de grond te spelen. Toen zei hij dat hij niemand opstelt die niet wil voetballen zoals hij dat verlangt. Na die match kwam ik niet meer in zijn plannen voor. Hij heeft me aan de kant gegooid als een stuk vuil.”

5. En dus werd je in de Spaanse pers de grootste miskoop van de club genoemd. Wat deed dat je?

“Ik begrijp dat best. Financieel had de club een risico genomen ( Real Mallorca betaalde 2,7 miljoen euro voor hem, nvdr) en ik heb nooit mijn waarde kunnen tonen. Maar dat is niet mijn fout, want ik kwam veel te weinig aan spelen toe.”

6. Was er een moment dat je aan je eigen kwaliteiten getwijfeld hebt?

“Neen, nooit. Ik kreeg geen gelegenheid om me te meten met de anderen, hoe wil je dan dat ik weet of ik het niveau aankon of niet? Mijn eerste wedstrijd wonnen we met 6-1 en ik speelde goed, maar nadien kreeg ik geen kans meer. Nu goed, ik heb toch maar mooi in Spanje gespeeld en de passie van spelers, trainers en supporters gevoeld. Qua professionalisme heb ik dan weer niet zo’n groot verschil gemerkt tussen Real Mallorca en Standard. Oké, er waren daar mensen in dienst die onze schoenen moesten poetsen, dat hebben we in België niet, maar op het vlak van infrastructuur moet Standard zeker niet jaloers zijn op Mallorca.”

7. Wat is je ambitie bij Standard?

“In de top drie eindigen. Er schuilt veel kwaliteit in deze groep, ook al rekent men fel op de jongeren. Maar de jeugd kan een wapen worden in een ploeg, dankzij het enthousiasme.”

8. Standard kende een slecht seizoen en nu zijn er weer veel vertrekkers: Tchité, Cyriac, Felipe… Zette dat geen rem op je goesting om naar Luik te komen?

“Een jonge groep brengt altijd voor- en nadelen met zich mee. Toen Frank Vercauteren naar Genk kwam, ging het daar niet zo goed. Er werd beslist om enkele jongeren te lanceren en het jaar erop speelden we kampioen. David Hubert, Thibaut Courtois, Kevin De Bruyne, JelleVossen, Anele en ikzelf waren allemaal jong. In die groep zaten toen alleen Eric Matoukou en Dániel Tözsér als ervaren spelers. Nu ga ik zo goed als het gaat de jongeren trachten te begeleiden. Zij staan nu waar ik enkele jaren geleden stond.”

9. Zie je Standard als een springplank om opnieuw naar het buitenland te gaan?

“Ik heb tegenover niemand iets te bewijzen. Ik ben nog maar 24 jaar en ik lig nog altijd onder contract bij Real Mallorca. Hoe de toekomst er zal uitzien, kan niemand zeggen. Ook bij Standard blijven zou ik zeker niet erg vinden. Ik heb vooral nood aan een coach die achter mij staat, zoals Vercauteren, of zoals Hein Vanhaezebrouck.”

10. Een laatste vraag: heb je niet het gevoel dat je door een jaar te sukkelen in Spanje eigenlijk een jaar verloren hebt bij de Rode Duivels?

“Ja. Voor ik bij Mallorca tekende, vroeg Marc Wilmots me of ik zeker was dat ik naar Spanje wou gaan. Ik dacht dat een transfer naar de Primera División me zou helpen om mijn plaats in de nationale ploeg te behouden, maar aangezien ik zo weinig gespeeld heb, is het logisch dat ze ondertussen de voorkeur gaven aan andere spelers. Voor ik bij Standard tekende, heb ik opnieuw met Wilmots gesproken. Hij zei me dat ik een goeie keuze maakte en dat hij nog altijd op mij rekent. Uiteindelijk zoeken de Rode Duivels nog altijd een diepe spits, er is niemand die zich het voorbije jaar op die positie vast in de ploeg gespeeld heeft. Ik hoop dus terug te keren in de kern, niet als basisspeler, want je hebt ook Romelu Lukaku, Igor De Camargo, Kevin Mirallas of Jelle Vossen. Ik zou al tevreden zijn om weer bij de groep te komen, want ik heb er veel vrienden. Het is ook een uitdaging. Iedereen zegt dat we naar Brazilië moeten. We mogen niet mislukken deze keer. Het is mijn ultieme droom om het wereldkampioenschap te spelen in 2014. Met een leider als Vincent Kompany denk ik dat het moet lukken.”

DOOR STEPHANE VANDE VELDE

“Ik heb bij Real Mallorca nooit mijn waarde kunnen tonen. Maar dat is niet mijn fout, want ik kwam veel te weinig aan spelen toe.”