Op Cape Canaveral in Florida is maandagochtend een Atlas-draagraket met het Europese zonne-observatorium Solar Orbiter vertrokken.

De door Airbus Defence and Space vervaardigde sonde moet volgens de Europese satellietbouwer een revolutie teweegbrengen in de kennis van onze zon, door ze van dichter dan ooit te bestuderen.

Daarvoor beschikt het ruimtetuig van het Europese Ruimtevaartbureau ESA, met inbreng ook van de Amerikaanse NASA, over tien wetenschappelijke instrumenten waaronder de EUI of "Extreme Ultraviolet Imager".

Het EUI-project startte in 2008 onder de wetenschappelijke leiding van de Koninklijke Sterrenwacht van België (KSB) en de technische leiding van het Centre Spatial de Liège. EUI werd ontwikkeld door een Europees consortium, het federale wetenschapsbeleid (Belspo) betaalde de Belgische bijdrage.

De KSB is naar eigen zeggen na de lancering verantwoordelijk voor het beheer van de telescoop en de analyse van de zonnebeelden.

Belgische wetenschappers waren aanwezig bij de lancering in Florida, maandag om 05.03 uur Belgische tijd, met een krachtige Atlas-V draagraket. (De "vader" van de Atlas is trouwens de Belgische raketpionier Karel Bossart).

Effect op technologie op Aarde

De 1,8 ton wegende Solar Orbiter vliegt in de komende jaren enkele keren rakelings langs Venus. Bij elke passage 'trekt' Venus aan Solar Orbiter dankzij de onderlinge zwaartekracht, waardoor de baan van de sonde lichtjes verandert naar een elliptische operationele baan. Het tuig kan zo uiteindelijk de zon zeer dicht naderen: om de vijf maanden op een afstand van 42 miljoen km of dichter dan de planeet Mercurius.

Op de uitzonderlijk scherpe EUI-beelden zullen details van een paar honderd kilometer zichtbaar zijn, maakt de Belgische Sterrenwacht zich sterk. De sonde, die een levensduur van tien jaar heeft, zal ook voor het eerst in de geschiedenis foto's nemen van de noordpool en de zuidpool van de zon 'van bovenuit'. Die polen vormen volgens de KSB de sleutel om het magnetisme van de ster en de zonnecyclus beter te begrijpen.

De zonnecyclus duurt ongeveer elf jaar en brengt ons van een 'laag zonneseizoen' met weinig zonnestormen tot een 'hoog zonneseizoen' met meer zonnestormen. Dergelijke stormen kunnen technologie op Aarde ernstig verstoren. Dit wordt bestudeerd in de context van het "ruimteweer". In die studie heeft het plateau van Ukkel wereldfaam verworven.

Op Cape Canaveral in Florida is maandagochtend een Atlas-draagraket met het Europese zonne-observatorium Solar Orbiter vertrokken. De door Airbus Defence and Space vervaardigde sonde moet volgens de Europese satellietbouwer een revolutie teweegbrengen in de kennis van onze zon, door ze van dichter dan ooit te bestuderen. Daarvoor beschikt het ruimtetuig van het Europese Ruimtevaartbureau ESA, met inbreng ook van de Amerikaanse NASA, over tien wetenschappelijke instrumenten waaronder de EUI of "Extreme Ultraviolet Imager". Het EUI-project startte in 2008 onder de wetenschappelijke leiding van de Koninklijke Sterrenwacht van België (KSB) en de technische leiding van het Centre Spatial de Liège. EUI werd ontwikkeld door een Europees consortium, het federale wetenschapsbeleid (Belspo) betaalde de Belgische bijdrage. De KSB is naar eigen zeggen na de lancering verantwoordelijk voor het beheer van de telescoop en de analyse van de zonnebeelden. Belgische wetenschappers waren aanwezig bij de lancering in Florida, maandag om 05.03 uur Belgische tijd, met een krachtige Atlas-V draagraket. (De "vader" van de Atlas is trouwens de Belgische raketpionier Karel Bossart). De 1,8 ton wegende Solar Orbiter vliegt in de komende jaren enkele keren rakelings langs Venus. Bij elke passage 'trekt' Venus aan Solar Orbiter dankzij de onderlinge zwaartekracht, waardoor de baan van de sonde lichtjes verandert naar een elliptische operationele baan. Het tuig kan zo uiteindelijk de zon zeer dicht naderen: om de vijf maanden op een afstand van 42 miljoen km of dichter dan de planeet Mercurius. Op de uitzonderlijk scherpe EUI-beelden zullen details van een paar honderd kilometer zichtbaar zijn, maakt de Belgische Sterrenwacht zich sterk. De sonde, die een levensduur van tien jaar heeft, zal ook voor het eerst in de geschiedenis foto's nemen van de noordpool en de zuidpool van de zon 'van bovenuit'. Die polen vormen volgens de KSB de sleutel om het magnetisme van de ster en de zonnecyclus beter te begrijpen. De zonnecyclus duurt ongeveer elf jaar en brengt ons van een 'laag zonneseizoen' met weinig zonnestormen tot een 'hoog zonneseizoen' met meer zonnestormen. Dergelijke stormen kunnen technologie op Aarde ernstig verstoren. Dit wordt bestudeerd in de context van het "ruimteweer". In die studie heeft het plateau van Ukkel wereldfaam verworven.