Nazi’s slikten 200 miljoen dosissen Chrystal Meth

Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben Duitse soldaten maar liefst 200 miljoen pillen ‘Pervitin’ geslikt, een drug die nu bekend staat als Chrystal Meth.

Hoewel het Nazi-regime voor totale onthouding preekte als het aankwam op alcohol en tabak, diende het 200 miljoen dosissen Pervitine, een methamfetamine toe aan zijn soldaten.

Andreas Ulrich, journalist bij het Duitse Der Spiegel ging in archieven op zoek naar meer informatie over druggebruik bij Nazi-soldaten en kwam tot verrassende ontdekkingen.

Doordat soldaten zowel mentaal als fysiek veel te verwerken kregen, raakten ze gemakkelijk oververmoeid. Het Duitse leger, met ‘het perfecte ras’ voor ogen, verwachtte bovenmenselijke prestaties.

Nog voor de oorlog begon, in 1938, werd Pervitin in Duitsland uitgevonden. Het werd een populaire drug onder de Duitse bevolking. Een jaar later, in 1939, kwam de drugs in handen van dokter Otto Ranke. Hij was de directeur van het Instituut voor Algemene en Defensieve Geneeskunde en van de Militaire Geneeskundige Academie in Berlijn.

Het was dokter Ranke die in 1939 de drug testte op 90 universiteitsstudenten en concludeerde dat Pervitin de Wehrmacht kon helpen om de oorlog te winnen. Geleidelijk aan werd het getest op enkele soldaten, daarna werd het gewoon uitgedeeld binnen het leger. Zelfs de latere Nobelprijswinnaar Heinrich Böll zou het middel hebben geslikt.

Buitengewoon presteren
Methamfetaminen, waaronder ook Pervitin, doen net hetzelfde als natuurlijk adrenaline. Ze zorgen voor energie en geven een heroïsch gevoel. Maar de drugs is heel erg schadelijk voor het lichaam. Het leidt tot hartaanvallen, epilepsie en depressies.

“Alcohol werd vooral geassocieerd met het proletariaat”, vertelt Frank Decat. Hij is historicus, gespecialiseerd in militaire geschiedenis. “Drankmisbruik zorgde al heel lang voor vele excessen, ook in Duitsland. Daarom dat het leger heel erg streng was tegenover alcohol. Militairen die dronken zwaar uit de bocht gingen werden zelfs geëxecuteerd.”

“Maar Pervitin was voor de Duitsers iets helemaal anders. Het was nieuw, men kende er de gevolgen nog niet van, en drugs had toen nog niet de slechte naam die het nu heeft. Men zag het toen niet als een drug zoals alcohol, maar men plaatste het in de medische sfeer. Dat het negatieve effecten had was niet geweten, enkel dat je buitengewoon kon presteren met Pervitin.”

Tegen het einde van de oorlog werkten de Nazi’s aan een nieuw ‘wondermiddel’ voor hun troepen. D-IX bevatte vijf milligram cocaïne, drie milligram Pervitin en vijf milligram Eukodal (een soort pijnstillende morfine). Dit middel zou het Duitse leger onoverwinnelijk moeten maken. De oorlog eindigde toen dit product nog in testfase was.

Cocaïnefabriek voor soldaten
Druggebruik bij soldaten is niets nieuws onder de zon. Nederlands schrijfster Conny Braam ontdekte zelfs dat er in Nederland een hele cocaïnefabriek was voor soldaten tijdens de Eerste Wereldoorlog. Ook op dit moment in Irak en Afghanistan zouden soldaten op regelmatige basis cocaïne gebruiken, maar dat is niet bevestigd.

Het gebruik van 200 miljoen Pervitinpillen is dan weer schokkend door de hoeveelheid. De drugs werd dus op structurele basis verdeeld in het leger, en zelfs gepromoot door artsen.

Er zijn weinig documenten terug te vinden over de periode na de oorlog en het eventuele afkicken van soldaten. De meeste Pervitin werd gebuikt aan het Oostfront, daar waar ook de meeste doden en gewonden vielen. Soldaten die de strijd tegen het Rode Leger overleefden, kwamen meestal in Sovjetkrijgsgevangenschap terecht. Of ze daar last hadden van ontwenningsverschijnselen is niet geweten.

Nico Cardone

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content