Een draagbare DNA-sequencer laat toe ziektes te velde te analyseren.
Lassakoorts is een virale aandoening die vooral in West-Afrika circuleert. Ze wordt aan mensen doorgegeven door contact met urine en uitwerpselen van ratten in huis. De aandoening komt dus bij uitstek voor in arme rurale gebieden waar de mensen weinig toegang tot gezondheidszorg hebben.
Wetenschappers stelden vast dat de koorts in Nigeria in frequentie toeneemt, waardoor ze bang waren dat het virus zo geëvolueerd is dat het ook van mens tot mens kan worden overgedragen. Het is de ultieme vrees voor een pandemie: een virus uit dieren dat in de mens zo muteert dat het ook door rechtstreeks contact tussen mensen kan worden overgedragen.
Kyriakos Efthymiadis van het Artificiële Intelligentie Laboratorium van de VUB beschrijft met een groot aantal collega’s in Science de resultaten van een genetisch veldonderzoek naar het lassavirus op het Nigeriaanse platteland. Ze maakten daarbij gebruik van een draagbare DNA-sequencer, waarmee ze ter plekke het genetisch materiaal van virussen konden analyseren. Zo konden ze onder meer de geruststellende boodschap brengen dat er nog altijd geen overdracht van het virus tussen mensen lijkt te zijn.
Anderzijds ontdekten ze wel dat er heel frequent overdracht van ratten naar mensen is, en dat de virussen onderling vrij sterk van elkaar kunnen verschillen. Er circuleren trouwens nog andere virussen in de regio die vergelijkbare symptomen uitlokken. Het is dus uitermate moeilijk om voor patiënten in zulke omstandigheden de juiste diagnose te stellen. Koortsaanvallen worden er al te makkelijk als malaria omschreven.
