Het verschijnsel is gedoopt naar de ringvormige ontbijtgranen.
Waterdruppeltjes kunnen zich in sommige omstandigheden gedragen als twee planeten die rond elkaar cirkelen. Een studie in Nature Communications beschrijft experimentele omstandigheden waarin druppeltjes op een ijskoude maar vloeibare ondergrond gaan skaten op de damp die ontstaat tussen henzelf en het vloeibare stikstof waarover ze bewegen. Daarbij worden ze door elkaar aangetrokken, waardoor ze rond elkaar gaan cirkelen. Dat verschijnsel is het Cheerios-effect gedoopt, naar de ringvormige ontbijtgranen.
De sleutel is dat de frictie tussen de druppels en het oppervlak wordt weggenomen – met balletjes op een wateroppervlak lukt het nooit. Dat ze rond elkaar gaan draaien, komt door de oppervlaktespanning die ontstaat door het gewicht waarmee ze op het oppervlak ‘leunen’.
Een studie in ACS Nano beschrijft hoe je het contact kunt minimaliseren tussen druppeltjes en het substraat waarop ze vallen. Die vaststelling kan bijvoorbeeld nuttig zijn om ijsvorming op vliegtuigvleugels te vermijden, of om waterafstotende stoffen efficiënter te maken. Het volstaat dat je een reeks ringvormen op het materiaal creëert. De druppeltjes botsen dan als het ware weg van het oppervlak.
