Een speciale vorm van ijs zou de vorming van planeten en levensmoleculen versneld hebben.
Water is een speciaal geval. In een watermolecule bevinden de twee positief geladen waterstofatomen zich aan één kant, en het negatief geladen zuurstof aan de andere kant. Maar als water ijs wordt, raken de waterstofatomen door elkaar geklutst in een willekeurige rangschikking. Tot bij een héél lage temperatuur van minstens minus 213 graden Celsius, want dan gaan de waterstofatomen zich weer volgens een mooi patroon oriënteren.
Het ijs wordt dan een soort kristal met zones die duidelijk positief of negatief geladen zijn, waardoor het hechter wordt dan gewoon ijs.
Wetenschappers suggereren in het vakblad Geophysical Research Letters dat de aanwezigheid in het heelal van wat ze ondertussen elektrisch ijs noemen, de vorming van planeten versneld kan hebben. Want er zou maar een kleine hoeveelheid elektrisch ijs nodig zijn om als zaadje te fungeren en grote hoeveelheden ijs ‘elektrisch’ te maken.
Er wordt zelfs al gepostuleerd dat elektrisch ijs ook de vorming van organische moleculen, en dus van het leven, in de hand kan hebben gewerkt, door de aantrekkingskracht die het uitoefent op bepaalde chemische stoffen, die op die manier gemakkelijker complexe moleculen kunnen vormen.
Jammer genoeg is er tot dusver nooit iemand die ondubbelzinnig heeft kunnen aantonen dat hij of zij elektrisch ijs in de ruimte (of zelfs in de ijslagen op onze aarde) gevonden heeft. (DD)
