Dierenliefde is de spiegel van de ziel

© Reporters
Dirk Draulans
Dirk Draulans Bioloog en redacteur bij Knack.

Onze houding tegenover dieren leert ons veel over onszelf.

Studies in onder meer British Journal of Social Psychology illustreren dat er een rechtstreeks verband is tussen hoe mensen elkaar bejegenen en hoe ze met dieren omgaan. Mensen die zich superieur voelen ten opzichte van andere dieren, gaan zich ook in interacties met andere mensen minder soepel opstellen. Een tolerante houding ten opzichte van het hele ecosysteem impliceert een tolerante houding ten opzichte van de rest van de mensenmaatschappij.

Het is niet verwonderlijk dat mensen die andere groepen viseren, daar dikwijls ‘varkens’ of ‘kakkerlakken’ en andere als minderwaardig beschouwde dieren van maken.

Leren leven met dieren

Daarnaast leren mensen leven met dieren die ze kennen, hoewel de interactie niet altijd zaligmakend is. In regio’s waar altijd vossen hebben geleefd, wordt er minder agressief tegen de vos opgetreden dan in regio’s waarin hij ineens opduikt – zelfs als hij er vroeger normaal was, zoals bij ons. Mensen ontdekken ook het bestaan van de steenmarter, en het dier prijkt ondertussen op lijstjes van boeren en jagers van te bestrijden beesten.

Er is altijd animositeit tegen de wolf, maar minder in streken waar hij als een normaal onderdeel van het ecosysteem wordt beschouwd. In het vakblad Pastoralism beschrijven sociologen hoe de wolf in oorspronkelijke rurale systemen weliswaar als een vijand, maar dan wel als een te respecteren vijand werd gezien.

De verandering van de menselijke samenleving kan leiden tot een andere houding tegenover bedreigingen. In maatschappijen waarin boeren voelen dat ze aan hun lot worden overgelaten, zoals in deelrepublieken van de vroegere Sovjet-Unie of van het oude Joegoslavië, worden wolven geleidelijk als een grotere bedreiging ervaren en hardnekkiger vervolgd.

Stijgende animositeit tegen roofdieren
Misschien is er daarom ook bij ons een stijgende animositeit tegen roofdieren, omdat de druk op de landbouw groter wordt, wegens een groeiend tekort aan grond, en elke extra belasting er als één te veel wordt beschouwd. Zeker omdat er tegenwind komt vanuit goed georganiseerde natuurverenigingen, die op een steeds grotere aanhang kunnen rekenen. (DD)

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content