Grote chocoladeproducenten zoeken naarstig naar manieren om het tekort aan cacaobonen op te vangen. De wetenschap snelt te hulp, met in het laboratorium gekweekte bonen. Dat zou eenvoudiger zijn en politiek minder gevoelig liggen dan bij kweekvlees, schrijft The Economist.
De eerste helft van de wetenschappelijke naam voor de duivels grillige cacaoboom betekent ‘voedsel van de goden’. Toen Theobrama cacao in 1753 door de Zweedse natuuronderzoeker Carl Linnaeus werd gedoopt, aanbaden rijke Europeanen de zaden ervan al. Net als de Maya’s voor hen. Drie eeuwen later stijgt de vraag naar cacao, het basisingrediënt van chocolade, nog steeds tot ongekende hoogten. Het aanbod kan deze vraag niet bijhouden.
Een onheilspellende combinatie van ziekte, klimaatverandering en slechte landbouwpraktijken in Ivoorkust en Ghana, waar ongeveer 70 procent van de wereldwijde cacaoproductie plaatsvindt, heeft geleid tot een ernstig tekort. In december bereikten de prijzen een recordhoogte van meer dan 12.000 dollar. Hoewel ze sindsdien zijn gedaald tot 8.000 dollar per ton deze maand, is dat nog steeds meer dan drie keer zoveel als drie jaar geleden.
De oprichter van een Amerikaanse start-up beweert dat hij donkere chocolade heeft ‘gekraakt’, en laat een proeffabriek bouwen.
Om te overleven hebben zoetwarenproducenten hun prijzen verhoogd en chocoladevrije lekkernijen, zoals gummies, op de markt gebracht. Ze werken ook aan innovatievere oplossingen.
Barry Callebaut
Vorig jaar lanceerde Lindt, een Zwitserse chocolademaker, een limited edition snackreep in samenwerking met Planet A Foods, een Duitse start-up die zonnebloempitten roostert en fermenteert om de smaak van cacao na te bootsen.
Waarom uw chocolade paaseieren fors duurder zijn door illegale goudmijnen in Ghana
Nog spannender is volgens Darren O’Brien van snackgigant Mondelez echte cacao die in een laboratorium wordt gekweekt of ‘gecultiveerd’ uit plantencellen. Vorig jaar investeerde zijn bedrijf in Celleste Bio, een Israëlische start-up die zich richt op het extraheren van cacaoboter (het vette deel van de boon dat chocolade zijn aangename textuur geeft) uit in het laboratorium gekweekte cacao.
Ook anderen hebben belangstelling getoond. Vorige maand is Barry Callebaut, een andere Zwitserse chocoladeproducent, een samenwerking aangegaan met de Zurich University of Applied Sciences om celkweektechnologie voor cacao te ontwikkelen.
Meiji, een Japanse snoepproducent, steunt California Cultured, een Amerikaanse start-up die in het laboratorium gekweekte cacao ontwikkelt voor gebruik in chocoladesnoepjes, dranken en ijs. Alan Perlstein, de oprichter van de start-up, beweert trots dat hij donkere chocolade heeft ‘gekraakt’, wat lastiger is omdat deze minder vulstoffen bevat. Het bedrijf bouwt nu een grote demonstratiefaciliteit en bereidt zich voor op het aanvragen van goedkeuring door de regelgevende instanties.
Wanhopige chocoholics
Voor God spelen brengt risico’s met zich mee. In 2021 hebben investeerders bijna 1,4 miljard dollar gepompt in labvlees en -zeevruchten, deels onder invloed van milieu- en ethische argumenten. Maar de technologie is nog niet rijp voor de grote markt. Ze is ook verwikkeld geraakt in de Amerikaanse cultuuroorlog, waarbij sommige Republikeinse staten deze techniek preventief hebben verboden. Volgens het Good Food Institute, een belangenorganisatie voor alternatief vlees, hebben bedrijven die kweekvlees produceren in 2024 slechts 139 miljoen dollar opgehaald.
Chocolade wordt schaarser en duurder: is supercacao de oplossing?
Het kweken van plantencellen, zoals cacao, is goedkoper en gemakkelijker dan het kweken van dierlijk weefsel, meent David Welch van Synthesis Capital, dat investeert in voedseltechnologie. Omdat het een ingrediënt is en geen eindproduct, zal het waarschijnlijk ook minder politieke tegenstand ondervinden. Nu grote bedrijven de sector steunen, zou de technologie voor andere gekweekte plantencellen, zoals koffie, ‘ook een vlucht kunnen nemen’, aldus Welch.
Tot nu toe heeft nog geen van de start-ups op het gebied van celkweek goedkeuring van de regelgevende instanties gekregen. De meeste verwachten dat ze binnen enkele jaren, in plaats van maanden, commercieel levensvatbaar zullen zijn. En grote chocoladebedrijven denken dat in het laboratorium gekweekte cacao een aanvulling zal zijn op de in bomen geteelde variant, en deze niet zal vervangen. Toch zouden de betrokken bedrijven kunnen helpen de celkweekindustrie te redden – en misschien ook de wanhopige chocoholics van de toekomst.
© The Economist
