Belangrijk is niet te weten of Donald Trump een racist is. Belangrijk is dat hij de racisten in zijn aanhang verder opjut.
Hoewel de volgende president van de Verenigde Staten pas over vijftien maanden wordt verkozen, is de campagne al in volle gang. Voor de Democratische Partij hebben zich wel een stuk of twintig kandidaten gemeld, en die hielden vorige week al hun tweede televisiedebat. Ze zijn met zovelen dat de uitzending over twee dagen werd gespreid. De stevige zeventiger en ervaren Joe Biden leidt de dans, maar hij deed het in de debatten alsnog niet te best. Dat de gewezen vicepresident van Barack Obama doorgaans een rustige centrumpolitiek voorstaat, maakt hem tot de favoriete schietschijf van andere, soms on-Amerikaans linkse kandidaten.
Wie kan Amerika loswrikken uit het negatieve, nationalistische web dat Trump heeft gesponnen?
De vraag waarover de Democraten zich moeten buigen, is natuurlijk niet hoe ver een kandidaat zich van het politieke centrum waagt, maar of zij of hij Donald Trump in november 2020 kan verslaan. Want ook de zittende president is in campagnemodus – hij is daar, volgens sommigen, zelfs nooit uit geweest. In tijden van sociale media lijkt het onvermijdelijk dat politici permanent campagne voeren. De vlam moet altijd worden aangeblazen. Dat maakt besturen zo moeilijk: wie bestuurt, moet ook minder populaire beslissingen durven te nemen. Dat heet staatsmanschap.
Maar de recente Twitteraanvallen van Donald Trump, eerst op vier gekleurde vrouwen uit het Democratische kamp in het Huis van Afgevaardigden en vervolgens op een zwarte Democraat uit Baltimore in datzelfde Huis, waren geen toeval. Of dat Trump zelf tot een racist maakt, omdat hij zo vaak op politici met een andere huidskleur schiet, is op zichzelf niet belangrijk. Belangrijker is dat hij mensen opzet tegen wie een andere mening of een andere achtergrond heeft. Schietpartijen, zoals die van vorige zaterdag in El Paso, tonen waartoe dat kan leiden. Trump tweet de samenleving kapot.
Trump tweet de samenleving kapot.
De invloedrijke columnist Roger Cohen liet zijn blik vorige week in The New York Times over de stoet Democratische kandidaten glijden. Hij vreest dat oude rakkers zoals Joe Biden en Bernie Sanders met zijn Amerikaanse versie van de sociaaldemocratie, Trump niet kunnen kloppen. Hij zet zijn geld nu in op de zwarte, kersverse senator Kamala Harris uit Californië. Zij legde Biden in de debatten het vuur na aan de schenen. Maar vooral: er gaat een positieve energie van haar uit, die nodig is om Amerika los te wrikken uit het negatieve, nationalistische web dat Trump heeft gesponnen. ‘Trump’, zei Harris, ‘is een roofdier. En roofdieren pakken laf altijd eerst diegenen van wie ze denken dat ze de zwaksten zijn.’ Aan Harris zou Trump zich kunnen mispakken.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
