‘De onthoofding van de fotojournalist James Foley door een Britse strijder is een duidelijke boodschap van IS aan het Westen: zelfs in een vrije en democratische samenleving zijn moslimjongeren vatbaar voor onze ideologie’, stelt Montasser AlDe’emeh, onderzoeker naar islamitische radicalisering. ‘Bommen op Irak zullen IS niet tegengehouden, integendeel, met elke bom die valt wordt de organisatie alleen maar sterker.’
Ergens in een eenzame en lege woestijn in Syrië of Irak werd de Amerikaanse journalist James Foley (40) door de Islamitische Staat (IS) geëxecuteerd.
Foley zat als bevroren van angst op zijn knieën recht voor zich uit te staren. Zijn sombere blik sprak boekdelen. Wachtend op het moment van verlossing. Het moment waarop zijn eenzame en verlaten ziel uit zijn gedepersonaliseerd lichaam mocht treden. Niemand die hem kon redden. Niemand. De dood was het enige waarop hij nog hoopte. Op de barmhartigheid van het met haat en woede gevuld hart dat naast hem klopte, kon hij niet rekenen.
‘VS creëert eigen vijanden: Elke bom maakt IS sterker’
Foley werd gehuld in een oranje pak dat op de kledij van terreurverdachten in Guantanamo Bay leek. IS-strijders wilden hiermee benadrukken dat ze de moslimgevangenen in Guantanamo nooit zullen vergeten. De in zwart gehulde IS-strijder naast Foley zwaaide met een mes. De man stond symbool voor de dood. Hij deed me denken aan Abaddon, de heerser over het dodenrijk. En net als de engel des doods besliste de Britse IS-strijder ook over leven en dood.
De Syrische revolutie
Foley, die in november 2012 in het noorden van Syrië ontvoerd werd, gaf zijn leven om de wereld het lijden van het Syrische volk te tonen. Met de onthoofding van Foley werd de Syrische revolutie voorgoed onthoofd, ontworteld en begraven.
Na de opstand in Syrië wachtte de plaatselijke bevolking tevergeefs op hulp die een einde had moeten maken aan het bloedvergieten. De Syriërs wachten nog steeds op het moment waarop de wereldleiders de strategische belangen begraven en hun morele verantwoordelijkheid opnemen. De weerloze burgerbevolking in Syrië mocht nooit aan haar lot worden overgelaten.
Het Westen stond al bij het begin van de protesten voor een cruciale beslissing. Bashar al-Assad verdrijven en de zogenaamde sjiitische sikkel breken of de Syrische rebellengroepen steunen die op lange termijn een gevaar zouden kunnen betekenen voor het behoud van de staat Israël.
Door dit dilemma bleef de strijd gewoon voortduren. Wat er uit het oog werd verloren, is dat vele Syriërs wanhopig werden omdat hun vrijheid afgeblokt werd. Steeds meer moslims verloren hun vertrouwen in de internationale gemeenschap, waardoor de mannen van al-Baghdadi (leider van IS) in het Westen net meer steun kregen.
Het wanbeleid van de VS
Foley was niet zomaar een journalist. Hij nam zijn verantwoordelijkheid en besloot om de Syriërs te helpen. ‘Ik roep mijn vrienden, familie en geliefden op zich te verzetten tegen mijn echte moordenaars, de Amerikaanse regering’, aldus Foley.
Foley gaf zijn leven om de wereld het lijden van het Syrische volk te tonen. Met de onthoofding van Foley werd de Syrische revolutie voorgoed onthoofd, ontworteld en begraven.
Irak werd in 2003 door de Verenigde Staten onder valse voorwendsels aangevallen. Massavernietigingswapens werden nooit gevonden en vermeende banden met al-Qaeda evenmin. Het land was helemaal geen bolwerk van al-Qaeda of van jihadistische milities. Als gevolg van de Amerikaanse inval is Irak wel een bolwerk geworden van IS, de meest gewelddadige jihadbeweging die de islamitische wereld ooit gekend heeft.
Het is duidelijk dat het Amerikaans buitenlands beleid in het Midden-Oosten gefaald heeft. De VS heeft met onder meer de drones die ingezet worden in landen als Pakistan, Afghanistan en Jemen ervoor gezorgd dat de internationale jihadbeweging juist sterker werd.
Net zoals de scherven van gedropte bommen zich verspreiden en het lichaam doorboren, zo verspreiden jihadisten zich in heel de wereld. Nog nooit controleerden ze zoveel grondgebied als nu. Ook in het Westen kunnen jihadisten op elk moment toeslaan.
Toch kan het onrecht in het Midden-Oosten nooit een verantwoording zijn voor de depersonalisatie, de ontmenselijking en het onthoofden van een weerloze en onschuldige journalist.
Na de Tweede Wereldoorlog dachten velen dat de mensheid voorgoed had geleerd uit de fouten die in het verleden gemaakt werden. Desondanks stierven er na de Tweede Wereldoorlog miljoenen mensen ten gevolge van onrechtvaardige oorlogen.
Ontmenselijken van de vijand
Wat de Nazi’s destijds met de joden deden, doet de Islamitische Staat nu met haar vijanden. Wanneer IS-strijders hun slachtoffers gevangen nemen, worden ze eerst ‘ontkleed’ van alles wat met hun identiteit te maken heeft. De slachtoffers worden ‘gebombardeerd’ met vernederende woorden zoals ‘vuile sjiieten’, ‘ongelovige varkens’ of ‘afvallige honden’. Ze verliezen zelfs hun namen. De IS-strijders bedreigen hen ook constant met de dood.
Nazi’s streefden naar de stichting van het Derde Rijk, terwijl de IS het grensoverschrijdend kalifaat wil herstellen. Iedereen die tegenwerkt wordt gezien als een obstakel en moet uit de weg worden geruimd. De vijanden van de Islamitische Staat worden niet meer als mensen gezien. De IS-strijders ontmenselijken hun vijanden.
Hoe kunnen ze dit voor elkaar krijgen, vragen velen zich terecht af? Na de depersonalisatie en de ontmenselijking volgt tenslotte de executie. De Nazi’s kregen ooit het bevel om de uitroeiing van joden in een dorp te versnellen. Waarom? Ze moesten op tijd de mis kunnen bijwonen. Ook de IS-strijders moorden mensen uit en gaan daarna rustig bidden. Na de onthoofding van Foley richtte de Britse strijder zich tot de Barmhartige God.
Hoe is dit mogelijk? De Britse strijder trok een barrière op tussen de gruwelijke daad waarbij hij Foley onthoofde enerzijds en de persoonlijke sfeer anderzijds.Onbewust deelde de Britse IS-strijder zichzelf tijdens de onthoofding in stukken. Tijdens de fragmentatie van zijn diepste ik als dusdanig is hij in staat om te doden en meteen daarna de liefde met zijn vrouw te bedrijven.
Vorige maand verbleef ik bij de Belgische strijders in Aleppo. Ook toen merkte ik op hoe strijders (ook Britten) boodschappen gingen doen, lief waren voor hun vrouwen en kinderen, maar aan het front eenvoudig hun tegenstanders kunnen doden.
Boodschap aan het Westen
De onthoofding van Foley is een duidelijke boodschap aan het Westen. De Islamitische Staat wil het Westen aantonen dat moslimjongeren zelfs in een vrije en democratische samenleving vatbaar zijn voor hun ideologie. De Britse IS-strijder die de onthoofding uitvoerde, is namelijk opgegroeid in het Westen.
De recente Amerikaanse bombardementen in Irak hebben ervoor gezorgd dat de Islamitische Staat net meer steun kreeg. Ook bij honderden Westerse moslimjongeren die sowieso al anti-Amerikaanse gevoelens hadden. De VS creëert duidelijk haar eigen vijanden.
Wat wil de Islamitische Staat (IS)?
De Islamitische Staat weet dat een Amerikaanse interventie ervoor zal zorgen dat de organisatie meer steun zal krijgen. ‘We hebben het kalifaat hersteld om ervoor te zorgen dat jullie in tegenstelling tot in het Westen hier onder jullie waarden en normen kunnen leven. Maar zie eens wie jullie droom bestrijdt. Het Westen onderdrukt jullie en wanneer jullie emigreren, bombarderen ze jullie huizen’, zullen ze dan zeggen. Dit is de strategie van IS. Gefrustreerde moslims nog meer frustreren tot ze ook in Brussel, Parijs, Londen, Amsterdam, Berlijn of New York een aanslag plegen.
Ook wil de Islamitische Staat het Westen lokken naar het wespennest in Irak en Syrië om hen daar te bestrijden. Dit kunnen ze gebruiken om nog meer olie op het vuur te gooien. ‘Jullie moslims worden al jaren afgeslacht in Syrië. Geen haan kraait ernaar. Maar wanneer wij jullie willen beschermen, worden we wel aangevallen’, zullen ze dan zeggen. Het gevolg van het falen van het buitenlands beleid van vooral de VS, is dat we de komende tien jaar de gewapende jihad in zijn sterkste vorm zullen zien.
Door bommen zal IS nooit tegengehouden worden. Integendeel, met elke bom die valt wordt de organisatie alleen maar sterker
Geef de soennieten hun rechten
Na de terugtrekking van de Amerikaanse troepen uit Irak, werd bij het organiseren van het bestuur geen rekening gehouden met de soennieten. De soennieten kwamen in opstand, maar ook zij werden door het Westen in de steek gelaten. Die frustraties hebben de opkomst van de Islamitische Staat gevoed.
Door bommen te gooien, zal de Islamitische Staat (IS) nooit tegengehouden worden. Integendeel, met elke bom die valt, worden ze alleen maar sterker.
Irak kan het best een soort confederatie worden waarbij het land in drieën wordt verdeeld: een deel voor de Koerden, één voor de soennieten en één voor de sjiieten. Daarna zullen de soennitische stammen in Irak het probleem moeten oplossen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier