Afgelopen weekend kondigde Trumpaanhanger en complotdenker Marjorie Taylor Greene aan dat ze het Huis van Afgevaardigden verlaat. Haar vrijwel geruisloze vertrek toont dat de Amerikaanse president Donald Trump de Republikeinse partij nog steeds stevig in handen heeft.
Als een donderslag bij heldere hemel kondigde Republikeins parlementslid Marjorie Taylor Greene afgelopen weekend aan dat ze in januari afstand doet van haar zitje in het Huis van Afgevaardigden. ‘Ik werd altijd veracht in Washington. Ik heb er nooit gepast’, stelde Taylor Greene, die zich de voorbije jaren opwierp als de verdediger van de doorsnee Amerikaan.
Opmerkelijk genoeg repte Taylor Greene met geen woord over de aanleiding van haar plotse vertrek: ze had ruzie met Trump. In september ijverde Taylor Greene ervoor om het onderzoek rond Jeffrey Epstein – waarin Donald Trump genoemd wordt – openbaar te maken. Op 15 november trok Trump officieel zijn steun voor haar in. In een schuimbekkende post op zijn eigen Truth Social-netwerk noemde hij haar een ‘kakelende krankzinnige’ en dreigde hij haar politieke tegenstanders te steunen. Zoals Trump met al zijn tegenstanders doet, gaf hij haar een bijtende spotnaam: Marjorie Traitor (‘verrader’) Greene.
Gazpacho
Het is het einde van een bijna spiritueel verbond. Marjorie Taylor Greene ontpopte zich de voorbije jaren als de hogepriesteres van de populistische Trumpbeweging MAGA. Er was geen samenzweringstheorie die ze niet bereid was te verdedigen of geen actie van Trump die ze niet bereid was goed te praten. Als zij de leiding had gehad over de relschoppers bij de aanval op het Capitool, dan zou Trump hebben gewonnen, beweerde ze in 2022.
Taylor Greenes politieke verhaal is dan ook uiterst opmerkelijk. Ze werd bekend binnen de QAnon-beweging, de bijna sektarische onlinegemeenschap die gelooft dat Donald Trump strijdt tegen een boosaardige elite die satan aanbidt en zich schuldig maakt aan kindermisbruik en kannibalisme. Ze beweerde dat schietpartijen op Amerikaanse scholen in scène worden gezet om strengere wapenwetten in te voeren. Ze stelde dat de Amerikaanse overheid orkanen kan controleren. Ze betichtte voormalig Democratisch parlementsvoorzitter Nancy Pelosi er ooit van een gazpacho te hebben opgericht om het Congres te bewaken – vermoedelijk bedoelde ze ‘Gestapo’.
Er was geen samenzweringstheorie die ze niet bereid was te verdedigen.
Ondanks die bijwijlen koldereske uitlatingen slaagde Taylor Greene erin om haar positie binnen de Republikeinse partij te versterken. Ze was niet alleen zeer toegewijd aan Trump, ze smeedde ook banden met de Republikeinse meerderheidsleider Kevin McCarthy. Hij slaagde erin Taylor Greenes onnozelste uitingen te temperen, in een poging om het MAGA-publiek aan de partij te binden. Ondanks haar lachwekkende uitspraken bleek MTG, zoals ze zichzelf graag noemt, feilloos aan te voelen hoe Trumps achterban denkt.
Doodsbedreigingen
De voorbije maanden raakte Taylor Greene steeds meer ontmoedigd door Donald Trumps politieke koers. Haar loyaliteit werd niet beloond met een ministerpost of een andere hoge functie. Ze was kritisch voor Trumps ‘big beautiful bill’, omdat die de macht van staten om AI te reguleren inperkte. In juli bestempelde ze als eerste Republikeinse parlementslid de Gazaoorlog als ‘genocide’. In augustus klaagde ze dat Trumps buitenlandbeleid zijn belofte ondermijnde om Amerika eindelijk ‘op de eerste plaats te zetten’. Ze was uiterst kritisch voor de Republikeinse strategie om de overheid in shutdown te laten gaan.
Trump gaf haar een bijtende spotnaam: Marjorie Traitor (‘verrader’) Greene.
Trumps macht binnen de Republikeinse partij is in belangrijke mate gebaseerd op angst. Zijn vermogen om met enkele uithalen een politieke carrière te kraken gaf hem lange tijd een aura van onaantastbaarheid. Nu Trump het slecht doet in de peilingen, de economie slabakt en de Republikeinen bij de tussentijdse verkiezingen volgend jaar dreigen te verliezen, zouden sommige partijgenoten kunnen denken dat Trump intern van zijn pluimen heeft verloren.
De bijna geruisloze verwijdering toont aan dat het tegendeel waar is. Veel MAGA-aanhangers die Taylor Greene zowel in 2020 als 2024 aan een comfortabele overwinning hielpen, hebben zich nu tegen haar gekeerd. Nadat Trump haar openlijk desavoueerde, ontvingen Taylor Greene en haar familie doodsbedreigingen. Parlementsleden die zich de komende maanden enigszins van Trumps presidentschap willen distantiëren, weten meteen welke risico’s ze daarmee lopen.
