Het Europees Parlement wees de Franse kandidate voor de Europese Commissie af. En gaf Emmanuel Macron daarmee de middelvinger.
Afgezien van de brexit en de Turkse invasie in Noord-Syrië krijgt de Europese Raad op zijn top deze week een bijkomend probleem op zijn bord. Dat de Hongaarse en Roemeense kandidaten voor de nieuwe Europese Commissie door het Europees Parlement werden afgeserveerd, was al bekend. Dat de Franse Sylvie Goulard na een tweede hoorzitting ook werd weggestemd, was toch onverwacht. De Franse president, Emmanuel Macron, spreekt van een crisis en een mislukking. Het lijkt vooral een tik op zijn vingers.
Ursula von der Leyen heeft de verhoudingen in het Europees Parlement verkeerd ingeschat.
Goulard zou een zware portefeuille krijgen, met Interne Markt, Industrieel Beleid en Defensie. Aan haar expertise werd eigenlijk niet getwijfeld. Het werd haar, onder meer, kwalijk genomen dat ze eerder als lid van het Europees Parlement een medewerker met Europees geld had laten betalen, terwijl die in eigen land voor haar partij werkte. Dat was een vergissing, zegt ze, en het geld werd ook terugbetaald. Waarom de zaak wel gewichtig genoeg was om te moeten opstappen als minister van Defensie in Frankrijk, twee jaar geleden, maar niet om geen Europees commissaris te worden? Dat kon ze niet uitleggen. De afwijzing van Goulard is een nederlaag voor Macron, maar ook voor de aanstaande Commissievoorzitter, Ursula von der Leyen.
In Europese kringen wordt gedacht aan een wraakactie van de christen- en sociaaldemocratische fracties in het Europees Parlement, EVP en S&D, omdat Macron het systeem met de spitzenkandidaten in de grond heeft geboord. Dat systeem wilde dat de aangewezen kandidaat van de grootste fractie na de verkiezingen de voorzitter van de Commissie zou worden. In dit geval zou dat de EVP’er Manfred Weber geworden zijn. Of, als alternatief, de sociaaldemocraat Frans Timmermans. Waarschijnlijk is ook dat Goulard tegelijk het slachtoffer is geworden van wrevel in Oost- en Centraal-Europese lidstaten, die vinden dat Brussel hun kandidaten strenger beoordeelt dan die uit West-Europa.
Wellicht speelt toch ook mee dat Macron een lesje moest krijgen.
Macron en Von der Leyen geven elkaar de schuld voor het debacle. Von der Leyen heeft de verhoudingen in het Europees Parlement zeker verkeerd ingeschat. Het wordt voor haar ook moeilijk sturen, nu EVP en S&D samen niet meer over een meerderheid beschikken. Wellicht speelt toch ook mee dat Macron een lesje moest krijgen. Vorige week nog liep hij ook een blauwtje in een vergadering van de Europese ministers van Financiën, die zijn voorstel flink afzwakten om de eurozone met een stevig eigen budget te stutten. Het probleem is nu dat de nieuwe Commissie niet, zoals voorzien, op 1 november aan de slag kan. Met de brexit en de Turkse kwestie is dit ook echt niet het moment voor persoonlijke afrekeningen en meer intern gekibbel.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
