‘De situatie in Gaza en de Westelijke Jordaanoever is te ernstig om te wachten op traag diplomatiek overleg. Er zijn nu beslissingen nodig die levens redden’, schrijft Luc Van Haute van Caritas International.
Sinds de afschuwelijke gebeurtenissen van 7 oktober 2023 is het conflict in het Midden-Oosten voort geëscaleerd. In Gaza heeft de reactie van Israël geleid tot een ongekende humanitaire crisis. Al bijna twintig maanden leeft de bevolking in mensonterende omstandigheden. Tienduizenden mensen zijn omgekomen, vooral vrouwen en kinderen. Ziekenhuizen liggen in puin, de infrastructuur is grotendeels vernietigd en honderdduizenden mensen verkeren in acuut gevaar door honger en ziekte. Het internationaal recht wordt geschonden, in diskrediet gebracht, en dat alles in volledige straffeloosheid.
Tegelijkertijd voltrekt zich in de Westelijke Jordaanoever en Oost-Jeruzalem een stille tragedie. Onder het mom van veiligheid worden hele gemeenschappen verdreven, worden huizen verwoest en worden burgers het slachtoffer van geweld. Het geweld van de kolonisten neemt toe, en met elke hectare grond die verdwijnt, lijkt ook het perspectief op een leefbare Palestijnse staat nog verder weg te glijden. “Ze maken van ons het volgende Gaza”, hoorden we vorige maand tijdens een bezoek aan onze partners in Jenin — en deze woorden zijn pijnlijk waar.
De situatie is extreem dringend. Meer dan een half miljoen mensen lopen het risico op hongersnood, en in Noord-Gaza zijn al kinderen gestorven door een gebrek aan voedsel en drinkwater. Eén op de zes kinderen onder de twee jaar lijdt aan acute ondervoeding.
Dit is geen bijwerking van de oorlog; dit is een collectieve bestraffing. Sinds begin maart is de aanvoer van hulpgoederen nagenoeg tot stilstand gekomen. Het overgrote deel van de pogingen om humanitaire hulp te coördineren, wordt afgewezen. Veldkeukens kunnen nauwelijks nog voedsel bereiden, en het gezondheidssysteem staat op instorten.
Tegen deze achtergrond heeft de Belgische regering belangrijke stappen gezet. De erkenning van internationale juridische processen, het in vraag stellen van de wapenhandel en de steun aan het Internationaal Strafhof zijn signalen van engagement. Ook de bereidheid om te kijken naar economische maatregelen en de toepassing van het zogenaamde differentiatiebeleid ten aanzien van Israël is hoopgevend. Maar het volstaat niet.
Deze beslissingen, hoe waardevol ook, komen te laat en zijn te beperkt om de acute humanitaire ramp af te wenden. Een beleidsanalyse en diplomatieke overwegingen redden op korte termijn geen levens. Wat nu nodig is, is onmiddellijke actie. Iedere dag telt. Elk uur zonder voedsel, zonder geneesmiddelen, betekent onnodig lijden en het verlies van mensenlevens.
Symbolische handelingen, zoals het overwegen van een luchtbrug om voedsel te sturen, zijn niet alleen ineffectief maar ook gevaarlijk. De oplossing ligt niet in geïsoleerde gebaren, maar in een grootschalige, veilige en structurele toegang over land. Vrachtwagens met voorraden staan klaar aan de grenzen — waarom blijven die buiten?
De noden zijn duidelijk, en de internationale consensus groeit: alleen een onmiddellijke en blijvende wapenstilstand, gecombineerd met een volledige en onbelemmerde toegang tot humanitaire én commerciële goederen, kan een ramp van ongeziene proporties nog afwenden.
Caritas International roept de Belgische regering op om de volgende stap te zetten: van woorden naar daden. De instrumenten liggen op tafel. Wat nodig is, is de politieke wil om die daadwerkelijk te gebruiken. Dat betekent druk uitoefenen, voorwaarden stellen, en, als het moet, sancties overwegen. Niet over enkele weken, maar vandaag.
De feiten spreken voor zich. De situatie in Gaza en de Westelijke Jordaanoever is te ernstig om te wachten op traag diplomatiek overleg. Er zijn nu beslissingen nodig die levens redden. De prijs van stilstand wordt elke dag opnieuw betaald — in mensenlevens.