In de greep van dictator Maduro: ‘Venezuela verdampt waar je bij staat’

© Reuters
Ernesto Rodriguez Amari
Ernesto Rodriguez Amari Journalist en politicoloog

Ooit was Venezuela de florerende outsider van Zuid-Amerika. Intussen ontvluchtten 4 miljoen uitgehongerde mensen het land. Latijns-Amerika-expert Ernesto Rodriguez Amari sprak met het verzamelde verzet: verdreven politici, dissidenten én een vertegenwoordiger van het Europees Parlement. ‘Zelfs voormalige parlementsleden zie je nu uit vuilnisbakken eten.’

Tussen 1999 en zijn dood in 2013 voerde president Hugo Chavez een revolutie van het ‘socialisme van de 21e eeuw’ door in Venezuela. Grote industrieën werden genationaliseerd, het democratische bestel kwam onder druk, kritische media werden bedreigd. Maar de armoedecijfers daalden. Dat laatste leverde hem te midden van harde kritiek ook een grote aanhang op.

In de greep van dictator Maduro: 'Venezuela verdampt waar je bij staat'

Sinds Chavez’ overlijden aan darmkanker regeert in het land de chaos. Venezuela, potentieel welvarend door zijn olie, goud, kobalt, gas en lithium, is sinds de verkiezing van Nicolas Maduro tot president in een spiraal van armoede en geweld terechtgekomen. Het parlement werd ontbonden, politieke partijen werden geliquideerd, kranten en tijdschriften werden door Maduro opgekocht en als propagandakanaal gebruikt. Getuigen vertellen over oorlogstaferelen. Criminele bendes hebben het land overgenomen. Meer dan 80 procent van de bevolking verdient niet genoeg om simpelweg eten te kopen. Wie kan, vlucht weg.

Maduro zou bij de verkiezingen van mei 2018 8 miljoen voorkeurstemmen hebben gekregen op een bevolking van 26 miljoen, maar ook internationaal wordt zijn overwinning gecontesteerd. Leiders van de democratische oppositie, die in 2015 nog de meerderheid in het parlement hadden, werden één voor één politiek monddood gemaakt met processen, huisarresten en gevangenisstraffen.

Maar zwijgen doen ze niet. Via Twitter bereiken ze nog altijd een miljoenenpubliek. Latijns-Amerika-expert Ernesto Rodriguez Amari sprak exclusief voor Knack met het verzamelde verzet. Aan het woord komen oppositieleiders Maria Machado, Henrique Capriles, Antonio Ledezma, Lilian Tintori en Julio Borges. Tot slot vertelt Beatriz Becerra, ondervoorzitter van de subcommissie Mensenrechten van het Europees Parlement, hoe Europa de democratische oppositie van Venezuela ondersteunt.


Beatriz Becerra

– Spaans Europarlementslid voor de liberale ALDE-fractie

– Ondervoorzitter van de subcommissie voor mensenrechten in het EP

– Droeg de Venezolaanse oppositie voor voor de Sacharovprijs voor de Vrijheid van Denken

Wat doet de EU aan de Venezolaanse crisis?

Beatriz Becerra: Europa heeft onlangs sancties opgelegd aan enkele hooggeplaatste regeringsleden en enkele privépersonen. Die mensen en hun familieleden mogen niet langer naar Europa reizen en hun bankrekeningen in Europa zijn bevroren. Recent hebben we een nieuw fonds opgericht waarmee we Venezolaanse vluchtelingen in Colombia ondersteunen. Deze humanitaire crisis in Venezuela dreigt de veiligheid en de stabiliteit van buurlanden Colombia, Brazilië en de Caraïben te ondermijnen. Daarnaast proberen we van het regime te eisen dat het politieke gevangenen weer vrijlaat, democratische instellingen weer hun werk laat doen, en vrije en transparante verkiezingen organiseert. We hopen ook dat het een humanitair kanaal opent, zodat we de Venezolanen kunnen ondersteunen met voedsel en medicatie.

Beatriz Becerra
Beatriz Becerra

Hoe staat het met de mensenrechten in Venezuela?

Becerra: De voorbije vier jaar is de situatie alleen maar verslechterd. Dagelijks gebeuren er arrestaties zonder enige reden. Oppositieleden en betogers melden ons dat ze gefolterd werden in de gevangenis. Wie de mensenrechten verdedigt, wordt bedreigd. Wie voor zijn mening uitkomt of met gelijkgezinden samenkomt, wordt veroordeeld. Zelfs procureur-generaal Luisa Ortega Diaz is opzijgezet nadat ze kritiek op het regime had geuit. Er bestaat geen enkele twijfel meer: dit regime wil dat er nog maar één politieke partij overblijft. We weten allemaal dat dit naar analogie met Cuba gebeurt, en dat Cuba achter het idee zit.

Chavez wilde met zijn Bolivariaanse Revolutie de armen rijk maken. Is zijn revolutie mislukt?

Becerra: Mislukt? Ze beloofden miljoenen mensen uit de armoede te halen, maar ze hebben de middenklasse vernietigd. Het aantal armen en vluchtelingen is verveelvoudigd. Het pijnlijkste bewijs van de mislukking is de vluchtelingencrisis. De enige correcte term voor het huidige Venezolaanse regime is een dictatuur.

Julio Borges

– Oppositieleider

– Voorzitter van de partij Primero Justica

– Parlementsvoorzitter, tot dat werd ontbonden door Maduro

– Volgens het Hooggerechtshof de hoofdverdachte van de ‘droneaanval’ op president Maduro op 4 augustus 2018

– Leeft in ballingschap in Colombia

President Maduro acht u verantwoordelijk voor de droneaanval op hem. Hebt u daar iets mee te maken?

Julio Borges: Nee. U moet weten dat Maduro al 22 keer zogenaamde aanslagen op zijn leven heeft overleefd. Om de drie à vier maanden claimt hij dat er één op hem is beraamd. Drie keer heeft hij mij beschuldigd. De eerste keer kon hij zogezegd verhinderen dat ik met een vliegtuig dat vanuit Colombia zou opstijgen het presidentiële paleis zou bombarderen, de tweede keer dat ik huurlingen had ingeschakeld om hem te vermoorden, en de laatste keer met die zogenaamde droneaanval. Maduro en zijn regeringsleden gebruiken zulke aantijgingen om hun tegenstanders zonder proces in de gevangenis te kunnen stoppen.

Begin dit jaar nam u in de Dominicaanse Republiek deel aan overleg, waarbij werd geprobeerd te bemiddelen tussen de democratische oppositie en de regering-Maduro. Hoe verliep dat?

Borges: De regering van Maduro wilde dat ik een document zou ondertekenen waarin zwart op wit enkele eisen van de regering stonden. Ik moest de nieuwe ‘Grondwettelijke Assemblee’ een legitiem orgaan noemen, en de vervroegde presidentsverkiezingen van mei 2018 goedkeuren. Daardoor zou ik de electorale fraude legitimeren, dus ik heb geweigerd om te tekenen.

Julio Borges
Julio Borges

Wat vreemd was: de gewezen premier van Spanje, José Luis Rodríguez Zapatero, zette mij mee onder druk om het document te tekenen. Zowel hij als Maduro zei dat als ik niet tekende, ik mee verantwoordelijk was voor de ellende in Venezuela. Maar ik kon het niet over mijn hart krijgen. De buitenlandministers van Chili en Mexico hebben toen trouwens de onderhandelingstafel verlaten. Ze konden niet garanderen dat er een behoorlijke dialoog tussen de oppositie en de regering zou plaatsvinden.

Maduro gaat wel erg agressief achter u aan. Nog geen week na de ‘droneaanval’ vroeg hij Interpol om uw arrestatie.

Borges: Ik heb ervoor gezorgd dat hun zogenaamde ‘Grondwettelijke Assemblee’ niet erkend werd in de democratische wereld. In heb aangetoond dat het geld van de Wereldbank, van het Internationaal Monetair Fonds en internationale kredieten die Venezuela had aangevraagd uiteindelijk op privérekeningen van Maduro en zijn kompanen zijn terechtgekomen. Ik heb aan de Organisatie van Amerikaanse Staten, de Europese Unie, de VS, Canada en verschillende andere landen gevraagd om onderzoeken te openen waarbij de rekeningen van Maduro en andere regeringsleiders gecontroleerd zouden worden. Dáárom spaart de regering-Maduro kosten nog moeite om mij monddood te maken.

Vreest u dat andere landen gedestabiliseerd zullen worden door de crisis in Venezuela?

Borges: Chavez en Maduro hebben verschillende landen in Latijns-Amerika gedestabiliseerd. Ze hebben hun politieke project verspreid. Landen zoals Cuba, Bolivia, Nicaragua, Ecuador, Brazilië en Argentinië staan of stonden onder het bewind van presidenten die het chavisme aanhangen. Maar hun ambities reikten tot in Europa: ze ondersteunden ook politieke projecten in Spanje, Frankrijk en Duitsland. Ze probeerden de fundamenten van de democratie – vrije meningsuiting, persvrijheid, scheiding der machten en vrije verkiezingen – te ondermijnen. In verschillende landen zijn die extreemlinkse partijen erin geslaagd de agenda te bepalen. Je herkent het systeem erachter: eerst beschuldigen ze de pers ervan in handen van de elite te zijn, nadien bekritiseren ze de rechtsstaat, en dan trekken ze de uitspraken van rechters in twijfel. Tot slot proberen ze de grondwet te veranderen. Het is in al die landen in Latijns-Amerika gebeurd.


Beatriz Becerra

– Spaans Europarlementslid voor de liberale ALDE-fractie

– Ondervoorzitter van de subcommissie voor mensenrechten in het EP

– Droeg de Venezolaanse oppositie voor voor de Sacharovprijs voor de Vrijheid van Denken

Wat doet de EU aan de Venezolaanse crisis?

Beatriz Becerra: Europa heeft onlangs sancties opgelegd aan enkele hooggeplaatste regeringsleden en enkele privépersonen. Die mensen en hun familieleden mogen niet langer naar Europa reizen en hun bankrekeningen in Europa zijn bevroren. Recent hebben we een nieuw fonds opgericht waarmee we Venezolaanse vluchtelingen in Colombia ondersteunen. Deze humanitaire crisis in Venezuela dreigt de veiligheid en de stabiliteit van buurlanden Colombia, Brazilië en de Caraïben te ondermijnen. Daarnaast proberen we van het regime te eisen dat het politieke gevangenen weer vrijlaat, democratische instellingen weer hun werk laat doen, en vrije en transparante verkiezingen organiseert. We hopen ook dat het een humanitair kanaal opent, zodat we de Venezolanen kunnen ondersteunen met voedsel en medicatie.

Beatriz Becerra
Beatriz Becerra

Hoe staat het met de mensenrechten in Venezuela?

Becerra: De voorbije vier jaar is de situatie alleen maar verslechterd. Dagelijks gebeuren er arrestaties zonder enige reden. Oppositieleden en betogers melden ons dat ze gefolterd werden in de gevangenis. Wie de mensenrechten verdedigt, wordt bedreigd. Wie voor zijn mening uitkomt of met gelijkgezinden samenkomt, wordt veroordeeld. Zelfs procureur-generaal Luisa Ortega Diaz is opzijgezet nadat ze kritiek op het regime had geuit. Er bestaat geen enkele twijfel meer: dit regime wil dat er nog maar één politieke partij overblijft. We weten allemaal dat dit naar analogie met Cuba gebeurt, en dat Cuba achter het idee zit.

Chavez wilde met zijn Bolivariaanse Revolutie de armen rijk maken. Is zijn revolutie mislukt?

Becerra: Mislukt? Ze beloofden miljoenen mensen uit de armoede te halen, maar ze hebben de middenklasse vernietigd. Het aantal armen en vluchtelingen is verveelvoudigd. Het pijnlijkste bewijs van de mislukking is de vluchtelingencrisis. De enige correcte term voor het huidige Venezolaanse regime is een dictatuur.

Antonio Ledezma

– Ereburgemeester van de hoofdstad Caracas

– Vluchtte in 2017 middels een spectaculair plan naar Colombia

– Zet vanuit Madrid de strijd tegen Maduro verder

– Reist de wereld rond om de internationale gemeenschap tot een humanitaire inter- ventie te bewegen

– Twitter: 2 miljoen volgers

Hoe kijkt u vanuit Spanje naar de toestand in uw thuisland?

Antonio Ledezma: In Venezuela zijn er meerdere crisissen tegelijkertijd aan de gang. De inflatie die tot een humanitaire crisis leidt, is nog groter dan de grote recessie van de jaren dertig in Amerika. De rechtsstaat bestaat niet meer. De scheiding der machten is weg. Rechtspraak, economische beslissingen, wetten: het regime zet alles naar zijn hand.

De Verenigde Naties stellen dat iemand in armoede leeft als hij minder dan 1 dollar per dag verdient. In Venezuela verdienen mensen 1,5 dollar per máánd. De gemiddelde Venezolaan is 11 kilogram vermagerd, weet u wel wat dat is? Meer dan 300.000 kinderen zijn acuut ondervoed. Zelfs voormalige parlementsleden zie je nu uit vuilnisbakken eten. Ziektes zoals mazelen steken weer de kop op omdat er geen vaccins meer zijn. Het erge is: verschillende landen willen Venezuela helpen, maar Maduro weigert alle hulp. Hij beschouwt bijstand als ‘interventionisme’ en ‘destabilisatie van het land’. Dat hij dat durft te zeggen!

Er bestaat ook een gigantische veiligheidscrisis in Venezuela. Dit land heeft 18.000 criminele bendes, en zij krijgen van de regering carte blanche om zich te gedragen zoals ze willen. Het aantal ontvoeringen is exponentieel gestegen. De regering heeft groepen mensen bewapend en getraind om politieke tegenstanders te vermoorden. (ademt diep) En tussen al die toestanden worden parlementsleden en leden van de democratische oppositie als zware criminelen bestempeld, omdat we onze mening durven uit te spreken. Dat wordt dan beschouwd als een misdaad tegen de staat.

Antonio Ledezma
Antonio Ledezma

U hebt onder meer de Franse president Emmanuel Macron en de Amerikaanse vicepresident Mike Pence ontmoet. Wat hebt u hen gevraagd?

Ledezma: Een internationale humanitaire interventie. Dat betekent dat er wordt nagedacht over de manier waarop burgers beschermd kunnen worden. Ook met de Verenigde Naties is die oplossing al besproken. Maduro heeft bewezen dat hij niet in staat is om de problemen van de Venezolanen aan te pakken. Het principe van zelfbeschikkingsrecht zou plaats moeten maken voor het principe van humanitaire bescherming.

Daarnaast hebben we gevraagd om de buitenlandse rekeningen van Maduro en verscheidene regeringsleden te onderzoeken. Er zijn genoeg bewijzen dat hooggeplaatste regeringsleiders samenwerken met drugskartels en betrokken zijn bij cocaïnehandel en witwasserij. De Amerikaanse regering zou ook moeten controleren of de regering van Maduro banden heeft met internationaal terrorisme. Daarnaast lopen er grote corruptieschandalen, waarbij bijvoorbeeld geld voor ziekenhuizen of voedingsmiddelen gestolen werd en op privérekeningen werd gezet. Er is ook bewijsmateriaal dat aantoont dat politieagenten, militairen en andere veiligheidsagenten tegenstanders hebben gearresteerd, opgesloten en gefolterd. We hebben gevraagd om de documenten die verschillende politici én procureur-generaal Luisa Ortega Diaz naar het Internationaal Strafhof in Den Haag hebben gebracht ook in de VS te laten onderzoeken.

De Franse president Macron zei me dat hij bezorgd was over wat er in Venezuela gebeurt, en de voormalige Spaanse premier Mariano Rajoy heeft zijn solidariteit met de Venezolanen betuigd. Hij is de eerste die Maduro en zijn regering een narco-dictatuur durfde te noemen. Ondertussen heeft de Europese Unie besloten om de bankrekeningen in de EU van verscheidene Venezolaanse regeringsleiders te bevriezen, en niet langer wapens en wapenonderdelen aan Venezuela te verkopen.


Julio Borges

– Oppositieleider

– Voorzitter van de partij Primero Justica

– Parlementsvoorzitter, tot dat werd ontbonden door Maduro

– Volgens het Hooggerechtshof de hoofdverdachte van de ‘droneaanval’ op president Maduro op 4 augustus 2018

– Leeft in ballingschap in Colombia

President Maduro acht u verantwoordelijk voor de droneaanval op hem. Hebt u daar iets mee te maken?

Julio Borges: Nee. U moet weten dat Maduro al 22 keer zogenaamde aanslagen op zijn leven heeft overleefd. Om de drie à vier maanden claimt hij dat er één op hem is beraamd. Drie keer heeft hij mij beschuldigd. De eerste keer kon hij zogezegd verhinderen dat ik met een vliegtuig dat vanuit Colombia zou opstijgen het presidentiële paleis zou bombarderen, de tweede keer dat ik huurlingen had ingeschakeld om hem te vermoorden, en de laatste keer met die zogenaamde droneaanval. Maduro en zijn regeringsleden gebruiken zulke aantijgingen om hun tegenstanders zonder proces in de gevangenis te kunnen stoppen.

Begin dit jaar nam u in de Dominicaanse Republiek deel aan overleg, waarbij werd geprobeerd te bemiddelen tussen de democratische oppositie en de regering-Maduro. Hoe verliep dat?

Borges: De regering van Maduro wilde dat ik een document zou ondertekenen waarin zwart op wit enkele eisen van de regering stonden. Ik moest de nieuwe ‘Grondwettelijke Assemblee’ een legitiem orgaan noemen, en de vervroegde presidentsverkiezingen van mei 2018 goedkeuren. Daardoor zou ik de electorale fraude legitimeren, dus ik heb geweigerd om te tekenen.

Julio Borges
Julio Borges

Wat vreemd was: de gewezen premier van Spanje, José Luis Rodríguez Zapatero, zette mij mee onder druk om het document te tekenen. Zowel hij als Maduro zei dat als ik niet tekende, ik mee verantwoordelijk was voor de ellende in Venezuela. Maar ik kon het niet over mijn hart krijgen. De buitenlandministers van Chili en Mexico hebben toen trouwens de onderhandelingstafel verlaten. Ze konden niet garanderen dat er een behoorlijke dialoog tussen de oppositie en de regering zou plaatsvinden.

Maduro gaat wel erg agressief achter u aan. Nog geen week na de ‘droneaanval’ vroeg hij Interpol om uw arrestatie.

Borges: Ik heb ervoor gezorgd dat hun zogenaamde ‘Grondwettelijke Assemblee’ niet erkend werd in de democratische wereld. In heb aangetoond dat het geld van de Wereldbank, van het Internationaal Monetair Fonds en internationale kredieten die Venezuela had aangevraagd uiteindelijk op privérekeningen van Maduro en zijn kompanen zijn terechtgekomen. Ik heb aan de Organisatie van Amerikaanse Staten, de Europese Unie, de VS, Canada en verschillende andere landen gevraagd om onderzoeken te openen waarbij de rekeningen van Maduro en andere regeringsleiders gecontroleerd zouden worden. Dáárom spaart de regering-Maduro kosten nog moeite om mij monddood te maken.

Vreest u dat andere landen gedestabiliseerd zullen worden door de crisis in Venezuela?

Borges: Chavez en Maduro hebben verschillende landen in Latijns-Amerika gedestabiliseerd. Ze hebben hun politieke project verspreid. Landen zoals Cuba, Bolivia, Nicaragua, Ecuador, Brazilië en Argentinië staan of stonden onder het bewind van presidenten die het chavisme aanhangen. Maar hun ambities reikten tot in Europa: ze ondersteunden ook politieke projecten in Spanje, Frankrijk en Duitsland. Ze probeerden de fundamenten van de democratie – vrije meningsuiting, persvrijheid, scheiding der machten en vrije verkiezingen – te ondermijnen. In verschillende landen zijn die extreemlinkse partijen erin geslaagd de agenda te bepalen. Je herkent het systeem erachter: eerst beschuldigen ze de pers ervan in handen van de elite te zijn, nadien bekritiseren ze de rechtsstaat, en dan trekken ze de uitspraken van rechters in twijfel. Tot slot proberen ze de grondwet te veranderen. Het is in al die landen in Latijns-Amerika gebeurd.


Beatriz Becerra

– Spaans Europarlementslid voor de liberale ALDE-fractie

– Ondervoorzitter van de subcommissie voor mensenrechten in het EP

– Droeg de Venezolaanse oppositie voor voor de Sacharovprijs voor de Vrijheid van Denken

Wat doet de EU aan de Venezolaanse crisis?

Beatriz Becerra: Europa heeft onlangs sancties opgelegd aan enkele hooggeplaatste regeringsleden en enkele privépersonen. Die mensen en hun familieleden mogen niet langer naar Europa reizen en hun bankrekeningen in Europa zijn bevroren. Recent hebben we een nieuw fonds opgericht waarmee we Venezolaanse vluchtelingen in Colombia ondersteunen. Deze humanitaire crisis in Venezuela dreigt de veiligheid en de stabiliteit van buurlanden Colombia, Brazilië en de Caraïben te ondermijnen. Daarnaast proberen we van het regime te eisen dat het politieke gevangenen weer vrijlaat, democratische instellingen weer hun werk laat doen, en vrije en transparante verkiezingen organiseert. We hopen ook dat het een humanitair kanaal opent, zodat we de Venezolanen kunnen ondersteunen met voedsel en medicatie.

Beatriz Becerra
Beatriz Becerra

Hoe staat het met de mensenrechten in Venezuela?

Becerra: De voorbije vier jaar is de situatie alleen maar verslechterd. Dagelijks gebeuren er arrestaties zonder enige reden. Oppositieleden en betogers melden ons dat ze gefolterd werden in de gevangenis. Wie de mensenrechten verdedigt, wordt bedreigd. Wie voor zijn mening uitkomt of met gelijkgezinden samenkomt, wordt veroordeeld. Zelfs procureur-generaal Luisa Ortega Diaz is opzijgezet nadat ze kritiek op het regime had geuit. Er bestaat geen enkele twijfel meer: dit regime wil dat er nog maar één politieke partij overblijft. We weten allemaal dat dit naar analogie met Cuba gebeurt, en dat Cuba achter het idee zit.

Chavez wilde met zijn Bolivariaanse Revolutie de armen rijk maken. Is zijn revolutie mislukt?

Becerra: Mislukt? Ze beloofden miljoenen mensen uit de armoede te halen, maar ze hebben de middenklasse vernietigd. Het aantal armen en vluchtelingen is verveelvoudigd. Het pijnlijkste bewijs van de mislukking is de vluchtelingencrisis. De enige correcte term voor het huidige Venezolaanse regime is een dictatuur.

Lilian Tintori

– Boegbeeld van de oppositiebeweging

– Echtgenote van dissident Leopoldo Lopez, die in 2014 werd opgepakt

– Lobbyt bij wereldleiders om haar man en andere politieke gevangenen te bevrijden

– Twitter: 3 miljoen volgers

Hoeveel politieke gevangenen zijn er in Venezuela?

Lilian Tintori: Op dit moment 373. Onder hen mijn man, Leopoldo Lopez. Hij zit al vier jaar en drie maanden vast zonder proces. Hij werd in 2014 gevangengenomen omdat hij openlijk zijn mening verkondigde: hij klaagde in de nationale en internationale pers de corruptie aan, en waarschuwde ervoor dat Maduro en zijn regering een totalitair regime installeerden. Zoveel jaren later moet je niet alleen toegeven dat zijn voorspellingen klopten, de realiteit is zelfs nog erger. Ondertussen hebben we al 1321 betogingen achter de rug.

Dit is méér dan een humanitaire crisis. Alle instellingen zijn vernietigd. Zelfs de meest creatieve schrijver zou geen horrorscenario kunnen bedenken waarbij een familie van vijf mensen minstens 220 basislonen zou moeten verdienen om de eenvoudigste basisgoederen te kunnen kopen. Gisteren heerste er in de staat Zulia chaos: de ziekenhuizen zaten zonder elektriciteit, en er was geen gas voor de noodgeneratoren. Resultaat: minstens zes doden.

Lilian Tintori
Lilian Tintori

Hoe gaat uw man om met zijn gevangenschap?

Tintori: Leopoldo heeft zich in de gevangenis laten opsluiten omdat hij wilde aantonen dat Venezuela onder Maduro een dictatuur is geworden. Eerder in 2014 was hij nog ondergedoken, maar hij heeft zich dan toch aangegeven. Ik denk dat hij heeft onderschat wat hij in de gevangenis zou moeten doorstaan. Hij is verschillende keren gefolterd, en leefde een jaar lang helemaal geïsoleerd in een toren van vier verdiepingen. Boeken, pen en papier, een horloge, een kalender: alles werd hem geweigerd. Elk contact met zijn moeder, vrouw, kinderen of advocaten werd afgewezen. Constant ging het licht in zijn cel aan en uit. Een keer of tien per dag moest hij zich uitkleden. Heel frequent werd er met het geweer in de aanslag gedreigd dat ze hem zouden doodschieten. (stil) Hij krijgt nog vaak paniekaanvallen. Dan proberen we samen rustig te ademen en te praten.

Intussen is zijn straf omgezet in huisarrest, maar ons huis is gewoon een gevangenis geworden. Van boven tot beneden en rondom ons huis staan politieagenten. Mijn kinderen groeien op tussen machinegeweren. Om de vier uur moet Leopoldo zich laten fotograferen. Maar we geven niet op.

Hoe moet het nu verder?

Tintori: Sinds 2014 reis ik de wereld rond om ons verhaal te vertellen. Ik ben in Latijns-Amerika op alle deuren gaan kloppen, en ik ben in verschillende Europese landen, in de VS en in Canada geweest, om te getuigen over de repressie. (geëmotioneerd) Mensen worden vermoord als ze betogen omdat ze geen eten hebben, hè. Besef dat goed.

We moeten blijven vechten om de democratie te redden. We willen dat op een vreedzame manier, door transparante, eerlijke verkiezingen te organiseren. Daarvoor hebben we de steun van de internationale gemeenschap nodig. Als de wereld ons zou steunen, en van Maduro zou eisen dat hij stopt met zijn brutale geweld, dan zou dat enorm veel voor ons betekenen. Momenteel zijn de leiders van de democratische oppositie ofwel gevangengenomen, ofwel gevlucht. Weet u dat de rechter die Leopoldo heeft veroordeeld zelf asiel heeft gevraagd én gekregen in de Verenigde Staten? Hij heeft in een interview publiekelijk toegegeven dat het proces tegen mijn man een theaterstuk was. Ook de voormalige procureur-generaal heeft toegegeven dat er veel fouten zijn gebeurd tijdens het proces, en dat Leopoldo onschuldig in de gevangenis zat.


Antonio Ledezma

– Ereburgemeester van de hoofdstad Caracas

– Vluchtte in 2017 middels een spectaculair plan naar Colombia

– Zet vanuit Madrid de strijd tegen Maduro verder

– Reist de wereld rond om de internationale gemeenschap tot een humanitaire inter- ventie te bewegen

– Twitter: 2 miljoen volgers

Hoe kijkt u vanuit Spanje naar de toestand in uw thuisland?

Antonio Ledezma: In Venezuela zijn er meerdere crisissen tegelijkertijd aan de gang. De inflatie die tot een humanitaire crisis leidt, is nog groter dan de grote recessie van de jaren dertig in Amerika. De rechtsstaat bestaat niet meer. De scheiding der machten is weg. Rechtspraak, economische beslissingen, wetten: het regime zet alles naar zijn hand.

De Verenigde Naties stellen dat iemand in armoede leeft als hij minder dan 1 dollar per dag verdient. In Venezuela verdienen mensen 1,5 dollar per máánd. De gemiddelde Venezolaan is 11 kilogram vermagerd, weet u wel wat dat is? Meer dan 300.000 kinderen zijn acuut ondervoed. Zelfs voormalige parlementsleden zie je nu uit vuilnisbakken eten. Ziektes zoals mazelen steken weer de kop op omdat er geen vaccins meer zijn. Het erge is: verschillende landen willen Venezuela helpen, maar Maduro weigert alle hulp. Hij beschouwt bijstand als ‘interventionisme’ en ‘destabilisatie van het land’. Dat hij dat durft te zeggen!

Er bestaat ook een gigantische veiligheidscrisis in Venezuela. Dit land heeft 18.000 criminele bendes, en zij krijgen van de regering carte blanche om zich te gedragen zoals ze willen. Het aantal ontvoeringen is exponentieel gestegen. De regering heeft groepen mensen bewapend en getraind om politieke tegenstanders te vermoorden. (ademt diep) En tussen al die toestanden worden parlementsleden en leden van de democratische oppositie als zware criminelen bestempeld, omdat we onze mening durven uit te spreken. Dat wordt dan beschouwd als een misdaad tegen de staat.

Antonio Ledezma
Antonio Ledezma

U hebt onder meer de Franse president Emmanuel Macron en de Amerikaanse vicepresident Mike Pence ontmoet. Wat hebt u hen gevraagd?

Ledezma: Een internationale humanitaire interventie. Dat betekent dat er wordt nagedacht over de manier waarop burgers beschermd kunnen worden. Ook met de Verenigde Naties is die oplossing al besproken. Maduro heeft bewezen dat hij niet in staat is om de problemen van de Venezolanen aan te pakken. Het principe van zelfbeschikkingsrecht zou plaats moeten maken voor het principe van humanitaire bescherming.

Daarnaast hebben we gevraagd om de buitenlandse rekeningen van Maduro en verscheidene regeringsleden te onderzoeken. Er zijn genoeg bewijzen dat hooggeplaatste regeringsleiders samenwerken met drugskartels en betrokken zijn bij cocaïnehandel en witwasserij. De Amerikaanse regering zou ook moeten controleren of de regering van Maduro banden heeft met internationaal terrorisme. Daarnaast lopen er grote corruptieschandalen, waarbij bijvoorbeeld geld voor ziekenhuizen of voedingsmiddelen gestolen werd en op privérekeningen werd gezet. Er is ook bewijsmateriaal dat aantoont dat politieagenten, militairen en andere veiligheidsagenten tegenstanders hebben gearresteerd, opgesloten en gefolterd. We hebben gevraagd om de documenten die verschillende politici én procureur-generaal Luisa Ortega Diaz naar het Internationaal Strafhof in Den Haag hebben gebracht ook in de VS te laten onderzoeken.

De Franse president Macron zei me dat hij bezorgd was over wat er in Venezuela gebeurt, en de voormalige Spaanse premier Mariano Rajoy heeft zijn solidariteit met de Venezolanen betuigd. Hij is de eerste die Maduro en zijn regering een narco-dictatuur durfde te noemen. Ondertussen heeft de Europese Unie besloten om de bankrekeningen in de EU van verscheidene Venezolaanse regeringsleiders te bevriezen, en niet langer wapens en wapenonderdelen aan Venezuela te verkopen.


Julio Borges

– Oppositieleider

– Voorzitter van de partij Primero Justica

– Parlementsvoorzitter, tot dat werd ontbonden door Maduro

– Volgens het Hooggerechtshof de hoofdverdachte van de ‘droneaanval’ op president Maduro op 4 augustus 2018

– Leeft in ballingschap in Colombia

President Maduro acht u verantwoordelijk voor de droneaanval op hem. Hebt u daar iets mee te maken?

Julio Borges: Nee. U moet weten dat Maduro al 22 keer zogenaamde aanslagen op zijn leven heeft overleefd. Om de drie à vier maanden claimt hij dat er één op hem is beraamd. Drie keer heeft hij mij beschuldigd. De eerste keer kon hij zogezegd verhinderen dat ik met een vliegtuig dat vanuit Colombia zou opstijgen het presidentiële paleis zou bombarderen, de tweede keer dat ik huurlingen had ingeschakeld om hem te vermoorden, en de laatste keer met die zogenaamde droneaanval. Maduro en zijn regeringsleden gebruiken zulke aantijgingen om hun tegenstanders zonder proces in de gevangenis te kunnen stoppen.

Begin dit jaar nam u in de Dominicaanse Republiek deel aan overleg, waarbij werd geprobeerd te bemiddelen tussen de democratische oppositie en de regering-Maduro. Hoe verliep dat?

Borges: De regering van Maduro wilde dat ik een document zou ondertekenen waarin zwart op wit enkele eisen van de regering stonden. Ik moest de nieuwe ‘Grondwettelijke Assemblee’ een legitiem orgaan noemen, en de vervroegde presidentsverkiezingen van mei 2018 goedkeuren. Daardoor zou ik de electorale fraude legitimeren, dus ik heb geweigerd om te tekenen.

Julio Borges
Julio Borges

Wat vreemd was: de gewezen premier van Spanje, José Luis Rodríguez Zapatero, zette mij mee onder druk om het document te tekenen. Zowel hij als Maduro zei dat als ik niet tekende, ik mee verantwoordelijk was voor de ellende in Venezuela. Maar ik kon het niet over mijn hart krijgen. De buitenlandministers van Chili en Mexico hebben toen trouwens de onderhandelingstafel verlaten. Ze konden niet garanderen dat er een behoorlijke dialoog tussen de oppositie en de regering zou plaatsvinden.

Maduro gaat wel erg agressief achter u aan. Nog geen week na de ‘droneaanval’ vroeg hij Interpol om uw arrestatie.

Borges: Ik heb ervoor gezorgd dat hun zogenaamde ‘Grondwettelijke Assemblee’ niet erkend werd in de democratische wereld. In heb aangetoond dat het geld van de Wereldbank, van het Internationaal Monetair Fonds en internationale kredieten die Venezuela had aangevraagd uiteindelijk op privérekeningen van Maduro en zijn kompanen zijn terechtgekomen. Ik heb aan de Organisatie van Amerikaanse Staten, de Europese Unie, de VS, Canada en verschillende andere landen gevraagd om onderzoeken te openen waarbij de rekeningen van Maduro en andere regeringsleiders gecontroleerd zouden worden. Dáárom spaart de regering-Maduro kosten nog moeite om mij monddood te maken.

Vreest u dat andere landen gedestabiliseerd zullen worden door de crisis in Venezuela?

Borges: Chavez en Maduro hebben verschillende landen in Latijns-Amerika gedestabiliseerd. Ze hebben hun politieke project verspreid. Landen zoals Cuba, Bolivia, Nicaragua, Ecuador, Brazilië en Argentinië staan of stonden onder het bewind van presidenten die het chavisme aanhangen. Maar hun ambities reikten tot in Europa: ze ondersteunden ook politieke projecten in Spanje, Frankrijk en Duitsland. Ze probeerden de fundamenten van de democratie – vrije meningsuiting, persvrijheid, scheiding der machten en vrije verkiezingen – te ondermijnen. In verschillende landen zijn die extreemlinkse partijen erin geslaagd de agenda te bepalen. Je herkent het systeem erachter: eerst beschuldigen ze de pers ervan in handen van de elite te zijn, nadien bekritiseren ze de rechtsstaat, en dan trekken ze de uitspraken van rechters in twijfel. Tot slot proberen ze de grondwet te veranderen. Het is in al die landen in Latijns-Amerika gebeurd.


Beatriz Becerra

– Spaans Europarlementslid voor de liberale ALDE-fractie

– Ondervoorzitter van de subcommissie voor mensenrechten in het EP

– Droeg de Venezolaanse oppositie voor voor de Sacharovprijs voor de Vrijheid van Denken

Wat doet de EU aan de Venezolaanse crisis?

Beatriz Becerra: Europa heeft onlangs sancties opgelegd aan enkele hooggeplaatste regeringsleden en enkele privépersonen. Die mensen en hun familieleden mogen niet langer naar Europa reizen en hun bankrekeningen in Europa zijn bevroren. Recent hebben we een nieuw fonds opgericht waarmee we Venezolaanse vluchtelingen in Colombia ondersteunen. Deze humanitaire crisis in Venezuela dreigt de veiligheid en de stabiliteit van buurlanden Colombia, Brazilië en de Caraïben te ondermijnen. Daarnaast proberen we van het regime te eisen dat het politieke gevangenen weer vrijlaat, democratische instellingen weer hun werk laat doen, en vrije en transparante verkiezingen organiseert. We hopen ook dat het een humanitair kanaal opent, zodat we de Venezolanen kunnen ondersteunen met voedsel en medicatie.

Beatriz Becerra
Beatriz Becerra

Hoe staat het met de mensenrechten in Venezuela?

Becerra: De voorbije vier jaar is de situatie alleen maar verslechterd. Dagelijks gebeuren er arrestaties zonder enige reden. Oppositieleden en betogers melden ons dat ze gefolterd werden in de gevangenis. Wie de mensenrechten verdedigt, wordt bedreigd. Wie voor zijn mening uitkomt of met gelijkgezinden samenkomt, wordt veroordeeld. Zelfs procureur-generaal Luisa Ortega Diaz is opzijgezet nadat ze kritiek op het regime had geuit. Er bestaat geen enkele twijfel meer: dit regime wil dat er nog maar één politieke partij overblijft. We weten allemaal dat dit naar analogie met Cuba gebeurt, en dat Cuba achter het idee zit.

Chavez wilde met zijn Bolivariaanse Revolutie de armen rijk maken. Is zijn revolutie mislukt?

Becerra: Mislukt? Ze beloofden miljoenen mensen uit de armoede te halen, maar ze hebben de middenklasse vernietigd. Het aantal armen en vluchtelingen is verveelvoudigd. Het pijnlijkste bewijs van de mislukking is de vluchtelingencrisis. De enige correcte term voor het huidige Venezolaanse regime is een dictatuur.

Henrique Capriles

– Grootste politieke tegenstander van Maduro

– Verloor in 2012 de presidentsverkiezingen van de doodzieke Chavez

– Verloor een maand na de dood van Chavez de nieuwe verkiezingen van Maduro, Chavez’ opvolger

– Het vermoeden van fraude is groot

– Mag de komende 15 jaar geen politiek ambt opnemen

– Twitter: 7 miljoen volgers

De inflatie in Venezuela is hallucinant. Om één kip te kopen, heb je een kruiwagen vol bankbiljetten nodig.

Henrique Capriles: Cijfers schieten tekort om de humanitaire crisis te beschrijven. Denk aan de aardbeving in Haïti en de tsunami in Japan: het lijkt wel alsof Venezuela elke dag een natuurramp beleeft. Het land verdampt waar je bij staat. Het openbaar vervoer werkt niet meer, veel steden hebben maar een paar uur elektriciteit per dag, drinkwater wordt met de dag schaarser. De economie is gekrompen tot die van een eilandje als Aruba. En dat voor een land van 26 miljoen inwoners, van wie er intussen al bijna 4 miljoen de grens hebben overgestoken.

Waarom heeft de rechtbank u verboden om u de komende vijftien jaar verkiesbaar te stellen?

Capriles: Ik wilde een referendum organiseren met de vraag of Maduro afgezet moest worden. Ik baseerde mij daarvoor op de grondwet die door Chavez was opgesteld, maar het electorale college heeft het referendum geweigerd.

In 2015 behaalde de democratische oppositie de meerderheid in het parlement, maar Maduro heeft er sindsdien alles aan gedaan om politieke tegenstanders monddood te maken. Hij kan het zich permitteren om processen aan te spannen tegen om het even wie. Zo heb ik een boete van 0,10 dollar gekregen omdat ik als gouverneur geen toestemming had gevraagd om een gift te ontvangen van de Engelse en Poolse ambassade voor een onderwijsprogramma. Maar naast die belachelijke boete kwam ook de sanctie dat ik vijftien jaar geen politiek ambt mag bekleden. Ze hebben mij ondertussen al achtervolgd, in de gevangenis opgesloten en bedreigd.

Henrique Capriles
Henrique Capriles© REUTERS

Bestaat er een Venezolaanse Nelson Mandela die Venezuela uit de crisis kan trekken?

Capriles: Venezuela heeft geen Nelson Mandela nodig, het heeft echte democratie nodig. Toen ik in 2012 de presidentsverkiezingen van Chavez verloor, heb ik éérlijk verloren. Bij de presidentsverkiezingen een half jaar later heeft Maduro niet gewonnen van mij, hij heeft zijn kracht en brutaliteit gebruikt om als sterkste uit de bus te komen. Zijn slogan ‘Chavez, ik zweer het, mijn stem is voor Maduro’ heeft hem, amper een maand na het overlijden van Chavez, een hoop emotionele stemmen opgeleverd.

Kijk, Chavez was het resultaat van de ziekte van de Venezolaanse democratie. Toen hij aan de macht kwam, hadden de buitenwijken van de hoofdstad Caracas te weinig water, elektriciteit, onderwijs en gezondheidszorg. In Venezuela noemen we die wijken de ranchos, wat in Brazilië de favelas zijn. Er bestond geen verklaring waarom een land met zoveel rijkdom zulke ranchos kon toelaten. Chavez heeft toen als een nieuwe messias beloofd om de armoede op te lossen. (schamper) Venezuela heeft nu geen nieuwe messias nodig, maar een sociaal, cultureel en economisch project dat door de meerderheid van de Venezolanen ondersteund wordt.

Hoe komt Venezuela hier weer uit?

Capriles: Als we ons bij de situatie neerleggen – en dat is precies waar Maduro op rekent – , vrees ik dat we nog jaren gebukt zullen gaan onder vreselijke omstandigheden. Nee, we hebben nú de steun van de internationale gemeenschap nodig om samen met de democratische oppositie en de regering te onderhandelen.


Lilian Tintori

– Boegbeeld van de oppositiebeweging

– Echtgenote van dissident Leopoldo Lopez, die in 2014 werd opgepakt

– Lobbyt bij wereldleiders om haar man en andere politieke gevangenen te bevrijden

– Twitter: 3 miljoen volgers

Hoeveel politieke gevangenen zijn er in Venezuela?

Lilian Tintori: Op dit moment 373. Onder hen mijn man, Leopoldo Lopez. Hij zit al vier jaar en drie maanden vast zonder proces. Hij werd in 2014 gevangengenomen omdat hij openlijk zijn mening verkondigde: hij klaagde in de nationale en internationale pers de corruptie aan, en waarschuwde ervoor dat Maduro en zijn regering een totalitair regime installeerden. Zoveel jaren later moet je niet alleen toegeven dat zijn voorspellingen klopten, de realiteit is zelfs nog erger. Ondertussen hebben we al 1321 betogingen achter de rug.

Dit is méér dan een humanitaire crisis. Alle instellingen zijn vernietigd. Zelfs de meest creatieve schrijver zou geen horrorscenario kunnen bedenken waarbij een familie van vijf mensen minstens 220 basislonen zou moeten verdienen om de eenvoudigste basisgoederen te kunnen kopen. Gisteren heerste er in de staat Zulia chaos: de ziekenhuizen zaten zonder elektriciteit, en er was geen gas voor de noodgeneratoren. Resultaat: minstens zes doden.

Lilian Tintori
Lilian Tintori

Hoe gaat uw man om met zijn gevangenschap?

Tintori: Leopoldo heeft zich in de gevangenis laten opsluiten omdat hij wilde aantonen dat Venezuela onder Maduro een dictatuur is geworden. Eerder in 2014 was hij nog ondergedoken, maar hij heeft zich dan toch aangegeven. Ik denk dat hij heeft onderschat wat hij in de gevangenis zou moeten doorstaan. Hij is verschillende keren gefolterd, en leefde een jaar lang helemaal geïsoleerd in een toren van vier verdiepingen. Boeken, pen en papier, een horloge, een kalender: alles werd hem geweigerd. Elk contact met zijn moeder, vrouw, kinderen of advocaten werd afgewezen. Constant ging het licht in zijn cel aan en uit. Een keer of tien per dag moest hij zich uitkleden. Heel frequent werd er met het geweer in de aanslag gedreigd dat ze hem zouden doodschieten. (stil) Hij krijgt nog vaak paniekaanvallen. Dan proberen we samen rustig te ademen en te praten.

Intussen is zijn straf omgezet in huisarrest, maar ons huis is gewoon een gevangenis geworden. Van boven tot beneden en rondom ons huis staan politieagenten. Mijn kinderen groeien op tussen machinegeweren. Om de vier uur moet Leopoldo zich laten fotograferen. Maar we geven niet op.

Hoe moet het nu verder?

Tintori: Sinds 2014 reis ik de wereld rond om ons verhaal te vertellen. Ik ben in Latijns-Amerika op alle deuren gaan kloppen, en ik ben in verschillende Europese landen, in de VS en in Canada geweest, om te getuigen over de repressie. (geëmotioneerd) Mensen worden vermoord als ze betogen omdat ze geen eten hebben, hè. Besef dat goed.

We moeten blijven vechten om de democratie te redden. We willen dat op een vreedzame manier, door transparante, eerlijke verkiezingen te organiseren. Daarvoor hebben we de steun van de internationale gemeenschap nodig. Als de wereld ons zou steunen, en van Maduro zou eisen dat hij stopt met zijn brutale geweld, dan zou dat enorm veel voor ons betekenen. Momenteel zijn de leiders van de democratische oppositie ofwel gevangengenomen, ofwel gevlucht. Weet u dat de rechter die Leopoldo heeft veroordeeld zelf asiel heeft gevraagd én gekregen in de Verenigde Staten? Hij heeft in een interview publiekelijk toegegeven dat het proces tegen mijn man een theaterstuk was. Ook de voormalige procureur-generaal heeft toegegeven dat er veel fouten zijn gebeurd tijdens het proces, en dat Leopoldo onschuldig in de gevangenis zat.


Antonio Ledezma

– Ereburgemeester van de hoofdstad Caracas

– Vluchtte in 2017 middels een spectaculair plan naar Colombia

– Zet vanuit Madrid de strijd tegen Maduro verder

– Reist de wereld rond om de internationale gemeenschap tot een humanitaire inter- ventie te bewegen

– Twitter: 2 miljoen volgers

Hoe kijkt u vanuit Spanje naar de toestand in uw thuisland?

Antonio Ledezma: In Venezuela zijn er meerdere crisissen tegelijkertijd aan de gang. De inflatie die tot een humanitaire crisis leidt, is nog groter dan de grote recessie van de jaren dertig in Amerika. De rechtsstaat bestaat niet meer. De scheiding der machten is weg. Rechtspraak, economische beslissingen, wetten: het regime zet alles naar zijn hand.

De Verenigde Naties stellen dat iemand in armoede leeft als hij minder dan 1 dollar per dag verdient. In Venezuela verdienen mensen 1,5 dollar per máánd. De gemiddelde Venezolaan is 11 kilogram vermagerd, weet u wel wat dat is? Meer dan 300.000 kinderen zijn acuut ondervoed. Zelfs voormalige parlementsleden zie je nu uit vuilnisbakken eten. Ziektes zoals mazelen steken weer de kop op omdat er geen vaccins meer zijn. Het erge is: verschillende landen willen Venezuela helpen, maar Maduro weigert alle hulp. Hij beschouwt bijstand als ‘interventionisme’ en ‘destabilisatie van het land’. Dat hij dat durft te zeggen!

Er bestaat ook een gigantische veiligheidscrisis in Venezuela. Dit land heeft 18.000 criminele bendes, en zij krijgen van de regering carte blanche om zich te gedragen zoals ze willen. Het aantal ontvoeringen is exponentieel gestegen. De regering heeft groepen mensen bewapend en getraind om politieke tegenstanders te vermoorden. (ademt diep) En tussen al die toestanden worden parlementsleden en leden van de democratische oppositie als zware criminelen bestempeld, omdat we onze mening durven uit te spreken. Dat wordt dan beschouwd als een misdaad tegen de staat.

Antonio Ledezma
Antonio Ledezma

U hebt onder meer de Franse president Emmanuel Macron en de Amerikaanse vicepresident Mike Pence ontmoet. Wat hebt u hen gevraagd?

Ledezma: Een internationale humanitaire interventie. Dat betekent dat er wordt nagedacht over de manier waarop burgers beschermd kunnen worden. Ook met de Verenigde Naties is die oplossing al besproken. Maduro heeft bewezen dat hij niet in staat is om de problemen van de Venezolanen aan te pakken. Het principe van zelfbeschikkingsrecht zou plaats moeten maken voor het principe van humanitaire bescherming.

Daarnaast hebben we gevraagd om de buitenlandse rekeningen van Maduro en verscheidene regeringsleden te onderzoeken. Er zijn genoeg bewijzen dat hooggeplaatste regeringsleiders samenwerken met drugskartels en betrokken zijn bij cocaïnehandel en witwasserij. De Amerikaanse regering zou ook moeten controleren of de regering van Maduro banden heeft met internationaal terrorisme. Daarnaast lopen er grote corruptieschandalen, waarbij bijvoorbeeld geld voor ziekenhuizen of voedingsmiddelen gestolen werd en op privérekeningen werd gezet. Er is ook bewijsmateriaal dat aantoont dat politieagenten, militairen en andere veiligheidsagenten tegenstanders hebben gearresteerd, opgesloten en gefolterd. We hebben gevraagd om de documenten die verschillende politici én procureur-generaal Luisa Ortega Diaz naar het Internationaal Strafhof in Den Haag hebben gebracht ook in de VS te laten onderzoeken.

De Franse president Macron zei me dat hij bezorgd was over wat er in Venezuela gebeurt, en de voormalige Spaanse premier Mariano Rajoy heeft zijn solidariteit met de Venezolanen betuigd. Hij is de eerste die Maduro en zijn regering een narco-dictatuur durfde te noemen. Ondertussen heeft de Europese Unie besloten om de bankrekeningen in de EU van verscheidene Venezolaanse regeringsleiders te bevriezen, en niet langer wapens en wapenonderdelen aan Venezuela te verkopen.


Julio Borges

– Oppositieleider

– Voorzitter van de partij Primero Justica

– Parlementsvoorzitter, tot dat werd ontbonden door Maduro

– Volgens het Hooggerechtshof de hoofdverdachte van de ‘droneaanval’ op president Maduro op 4 augustus 2018

– Leeft in ballingschap in Colombia

President Maduro acht u verantwoordelijk voor de droneaanval op hem. Hebt u daar iets mee te maken?

Julio Borges: Nee. U moet weten dat Maduro al 22 keer zogenaamde aanslagen op zijn leven heeft overleefd. Om de drie à vier maanden claimt hij dat er één op hem is beraamd. Drie keer heeft hij mij beschuldigd. De eerste keer kon hij zogezegd verhinderen dat ik met een vliegtuig dat vanuit Colombia zou opstijgen het presidentiële paleis zou bombarderen, de tweede keer dat ik huurlingen had ingeschakeld om hem te vermoorden, en de laatste keer met die zogenaamde droneaanval. Maduro en zijn regeringsleden gebruiken zulke aantijgingen om hun tegenstanders zonder proces in de gevangenis te kunnen stoppen.

Begin dit jaar nam u in de Dominicaanse Republiek deel aan overleg, waarbij werd geprobeerd te bemiddelen tussen de democratische oppositie en de regering-Maduro. Hoe verliep dat?

Borges: De regering van Maduro wilde dat ik een document zou ondertekenen waarin zwart op wit enkele eisen van de regering stonden. Ik moest de nieuwe ‘Grondwettelijke Assemblee’ een legitiem orgaan noemen, en de vervroegde presidentsverkiezingen van mei 2018 goedkeuren. Daardoor zou ik de electorale fraude legitimeren, dus ik heb geweigerd om te tekenen.

Julio Borges
Julio Borges

Wat vreemd was: de gewezen premier van Spanje, José Luis Rodríguez Zapatero, zette mij mee onder druk om het document te tekenen. Zowel hij als Maduro zei dat als ik niet tekende, ik mee verantwoordelijk was voor de ellende in Venezuela. Maar ik kon het niet over mijn hart krijgen. De buitenlandministers van Chili en Mexico hebben toen trouwens de onderhandelingstafel verlaten. Ze konden niet garanderen dat er een behoorlijke dialoog tussen de oppositie en de regering zou plaatsvinden.

Maduro gaat wel erg agressief achter u aan. Nog geen week na de ‘droneaanval’ vroeg hij Interpol om uw arrestatie.

Borges: Ik heb ervoor gezorgd dat hun zogenaamde ‘Grondwettelijke Assemblee’ niet erkend werd in de democratische wereld. In heb aangetoond dat het geld van de Wereldbank, van het Internationaal Monetair Fonds en internationale kredieten die Venezuela had aangevraagd uiteindelijk op privérekeningen van Maduro en zijn kompanen zijn terechtgekomen. Ik heb aan de Organisatie van Amerikaanse Staten, de Europese Unie, de VS, Canada en verschillende andere landen gevraagd om onderzoeken te openen waarbij de rekeningen van Maduro en andere regeringsleiders gecontroleerd zouden worden. Dáárom spaart de regering-Maduro kosten nog moeite om mij monddood te maken.

Vreest u dat andere landen gedestabiliseerd zullen worden door de crisis in Venezuela?

Borges: Chavez en Maduro hebben verschillende landen in Latijns-Amerika gedestabiliseerd. Ze hebben hun politieke project verspreid. Landen zoals Cuba, Bolivia, Nicaragua, Ecuador, Brazilië en Argentinië staan of stonden onder het bewind van presidenten die het chavisme aanhangen. Maar hun ambities reikten tot in Europa: ze ondersteunden ook politieke projecten in Spanje, Frankrijk en Duitsland. Ze probeerden de fundamenten van de democratie – vrije meningsuiting, persvrijheid, scheiding der machten en vrije verkiezingen – te ondermijnen. In verschillende landen zijn die extreemlinkse partijen erin geslaagd de agenda te bepalen. Je herkent het systeem erachter: eerst beschuldigen ze de pers ervan in handen van de elite te zijn, nadien bekritiseren ze de rechtsstaat, en dan trekken ze de uitspraken van rechters in twijfel. Tot slot proberen ze de grondwet te veranderen. Het is in al die landen in Latijns-Amerika gebeurd.


Beatriz Becerra

– Spaans Europarlementslid voor de liberale ALDE-fractie

– Ondervoorzitter van de subcommissie voor mensenrechten in het EP

– Droeg de Venezolaanse oppositie voor voor de Sacharovprijs voor de Vrijheid van Denken

Wat doet de EU aan de Venezolaanse crisis?

Beatriz Becerra: Europa heeft onlangs sancties opgelegd aan enkele hooggeplaatste regeringsleden en enkele privépersonen. Die mensen en hun familieleden mogen niet langer naar Europa reizen en hun bankrekeningen in Europa zijn bevroren. Recent hebben we een nieuw fonds opgericht waarmee we Venezolaanse vluchtelingen in Colombia ondersteunen. Deze humanitaire crisis in Venezuela dreigt de veiligheid en de stabiliteit van buurlanden Colombia, Brazilië en de Caraïben te ondermijnen. Daarnaast proberen we van het regime te eisen dat het politieke gevangenen weer vrijlaat, democratische instellingen weer hun werk laat doen, en vrije en transparante verkiezingen organiseert. We hopen ook dat het een humanitair kanaal opent, zodat we de Venezolanen kunnen ondersteunen met voedsel en medicatie.

Beatriz Becerra
Beatriz Becerra

Hoe staat het met de mensenrechten in Venezuela?

Becerra: De voorbije vier jaar is de situatie alleen maar verslechterd. Dagelijks gebeuren er arrestaties zonder enige reden. Oppositieleden en betogers melden ons dat ze gefolterd werden in de gevangenis. Wie de mensenrechten verdedigt, wordt bedreigd. Wie voor zijn mening uitkomt of met gelijkgezinden samenkomt, wordt veroordeeld. Zelfs procureur-generaal Luisa Ortega Diaz is opzijgezet nadat ze kritiek op het regime had geuit. Er bestaat geen enkele twijfel meer: dit regime wil dat er nog maar één politieke partij overblijft. We weten allemaal dat dit naar analogie met Cuba gebeurt, en dat Cuba achter het idee zit.

Chavez wilde met zijn Bolivariaanse Revolutie de armen rijk maken. Is zijn revolutie mislukt?

Becerra: Mislukt? Ze beloofden miljoenen mensen uit de armoede te halen, maar ze hebben de middenklasse vernietigd. Het aantal armen en vluchtelingen is verveelvoudigd. Het pijnlijkste bewijs van de mislukking is de vluchtelingencrisis. De enige correcte term voor het huidige Venezolaanse regime is een dictatuur.

Maria Corina Machado

– Gewezen parlementslid

– Verzet zich al jaren tegen het beleid van Chavez en Maduro

– In 2014 uit haar ambt ontzet wegens

‘ontrouw aan het vaderland’

– Roept op tot geweldloze burgerlijke

ongehoorzaamheid

– Twitter: 4 miljoen volgers

De buurlanden worden overspoeld door Venezolanen die op de vlucht zijn voor honger en geweld. Hoe is het zover kunnen komen?

Maria Cornina Machado: Het doet ontzettend veel pijn om een land dat bij de meest welvarende van Latijns-Amerika behoorde, te zien vervallen tot een land waar de kinderen in de vuilnisbakken rommelen op zoek naar iets eetbaars. De voorbije vijftien jaar incasseerden we ongelooflijke oliewinsten, en nu worden we geconfronteerd met de grootste inflatie ter wereld. 80 à 85 procent van de bevolking leeft in extreme armoede. Elke week sterven er tientallen Venezolanen van de honger.

Venezuela is een dictatuur geworden. De mensenrechten worden er op grote schaal en systematisch geschonden. Mensen werden mishandeld, wat al is aangekaart bij het Internationaal Strafhof in Den Haag. Er heerst totale censuur: journalisten die durven te vertellen wat er werkelijk gebeurt, worden ontslagen en vervolgd. Het gerecht werkt niet langer onafhankelijk – Chavez gaf destijds al instructies aan de rechters, en dat is intussen Maduro’s handelsmerk geworden. Vorig jaar heeft Maduro het parlement omvergeworpen en heeft hij een ‘Grondwettelijke Assemblee’ opgericht. Die heeft de absolute macht in handen. Het regime regeert op basis van uitvoeringsbesluiten in plaats van wetten.

Maria Corina Machado
Maria Corina Machado

Zés jaar geleden zei ik al dat de overheid een crimineel en dictatoriaal regime was dat misdrijven tegen de mensheid pleegde. Ik werd afgedaan als een aansteller met radicale overtuigingen. En wat zie je vandaag? Een vluchtelingenstroom die zelfs onze buurlanden dreigt te destabiliseren. Colombia en Brazilië hebben al kampen opgericht.

Op Twitter schrijft u dat Maduro niet alleen een dictator is, maar van Venezuela ook een criminele staat heeft gemaakt.

Cornina Machado: De Venezolaanse overheid faciliteert al bijna twintig jaar de drugshandel. Chavez liet Colombiaanse drugshandelaars al toe om Venezuela te gebruiken als tussenstation voor transporten naar Centraal-Amerika, de Verenigde Staten, Europa en Afrika. De regering van Maduro heeft de banden met het drugsmilieu nog aangehaald. De drugshandel is enorm gegroeid. Er zijn criminele bendes opgericht waarin ook hooggeplaatste burgers en militairen actief zijn. Het regime heeft banden met guerrillabewegingen en zelfs met islamitische terroristische groeperingen. Er zijn al meermaals Venezolaanse paspoorten verleend aan buitenlanders die betrokken zijn bij ernstige criminele activiteiten. En dan zit de Venezolaanse overheid ook nog in de wapenhandel en de illegale goudhandel.

Maduro waant zich onaantastbaar. Hoelang kan deze man nog aan de macht blijven?

Cornina Machado: Momenteel is het onmogelijk om democratische verkiezingen te organiseren, het regime maakt er toch een karikatuur van. Het bepaalt wie zich kandidaat kan stellen, manipuleert de bevolking om bepaalde keuzes te maken, en pleegt stembusfraude. Daar zal het dus niet van komen. Wel van het burgerverzet, dat is groter dan ooit. Miljoenen Venezolanen steunen mijn strijd. Maduro krijgt steun van totalitaire regimes zoals Iran en Rusland? Wij worden gesteund door de Europese Unie, de Verenigde Staten en internationale organisaties.


Henrique Capriles

– Grootste politieke tegenstander van Maduro

– Verloor in 2012 de presidentsverkiezingen van de doodzieke Chavez

– Verloor een maand na de dood van Chavez de nieuwe verkiezingen van Maduro, Chavez’ opvolger

– Het vermoeden van fraude is groot

– Mag de komende 15 jaar geen politiek ambt opnemen

– Twitter: 7 miljoen volgers

De inflatie in Venezuela is hallucinant. Om één kip te kopen, heb je een kruiwagen vol bankbiljetten nodig.

Henrique Capriles: Cijfers schieten tekort om de humanitaire crisis te beschrijven. Denk aan de aardbeving in Haïti en de tsunami in Japan: het lijkt wel alsof Venezuela elke dag een natuurramp beleeft. Het land verdampt waar je bij staat. Het openbaar vervoer werkt niet meer, veel steden hebben maar een paar uur elektriciteit per dag, drinkwater wordt met de dag schaarser. De economie is gekrompen tot die van een eilandje als Aruba. En dat voor een land van 26 miljoen inwoners, van wie er intussen al bijna 4 miljoen de grens hebben overgestoken.

Waarom heeft de rechtbank u verboden om u de komende vijftien jaar verkiesbaar te stellen?

Capriles: Ik wilde een referendum organiseren met de vraag of Maduro afgezet moest worden. Ik baseerde mij daarvoor op de grondwet die door Chavez was opgesteld, maar het electorale college heeft het referendum geweigerd.

In 2015 behaalde de democratische oppositie de meerderheid in het parlement, maar Maduro heeft er sindsdien alles aan gedaan om politieke tegenstanders monddood te maken. Hij kan het zich permitteren om processen aan te spannen tegen om het even wie. Zo heb ik een boete van 0,10 dollar gekregen omdat ik als gouverneur geen toestemming had gevraagd om een gift te ontvangen van de Engelse en Poolse ambassade voor een onderwijsprogramma. Maar naast die belachelijke boete kwam ook de sanctie dat ik vijftien jaar geen politiek ambt mag bekleden. Ze hebben mij ondertussen al achtervolgd, in de gevangenis opgesloten en bedreigd.

Henrique Capriles
Henrique Capriles© REUTERS

Bestaat er een Venezolaanse Nelson Mandela die Venezuela uit de crisis kan trekken?

Capriles: Venezuela heeft geen Nelson Mandela nodig, het heeft echte democratie nodig. Toen ik in 2012 de presidentsverkiezingen van Chavez verloor, heb ik éérlijk verloren. Bij de presidentsverkiezingen een half jaar later heeft Maduro niet gewonnen van mij, hij heeft zijn kracht en brutaliteit gebruikt om als sterkste uit de bus te komen. Zijn slogan ‘Chavez, ik zweer het, mijn stem is voor Maduro’ heeft hem, amper een maand na het overlijden van Chavez, een hoop emotionele stemmen opgeleverd.

Kijk, Chavez was het resultaat van de ziekte van de Venezolaanse democratie. Toen hij aan de macht kwam, hadden de buitenwijken van de hoofdstad Caracas te weinig water, elektriciteit, onderwijs en gezondheidszorg. In Venezuela noemen we die wijken de ranchos, wat in Brazilië de favelas zijn. Er bestond geen verklaring waarom een land met zoveel rijkdom zulke ranchos kon toelaten. Chavez heeft toen als een nieuwe messias beloofd om de armoede op te lossen. (schamper) Venezuela heeft nu geen nieuwe messias nodig, maar een sociaal, cultureel en economisch project dat door de meerderheid van de Venezolanen ondersteund wordt.

Hoe komt Venezuela hier weer uit?

Capriles: Als we ons bij de situatie neerleggen – en dat is precies waar Maduro op rekent – , vrees ik dat we nog jaren gebukt zullen gaan onder vreselijke omstandigheden. Nee, we hebben nú de steun van de internationale gemeenschap nodig om samen met de democratische oppositie en de regering te onderhandelen.


Lilian Tintori

– Boegbeeld van de oppositiebeweging

– Echtgenote van dissident Leopoldo Lopez, die in 2014 werd opgepakt

– Lobbyt bij wereldleiders om haar man en andere politieke gevangenen te bevrijden

– Twitter: 3 miljoen volgers

Hoeveel politieke gevangenen zijn er in Venezuela?

Lilian Tintori: Op dit moment 373. Onder hen mijn man, Leopoldo Lopez. Hij zit al vier jaar en drie maanden vast zonder proces. Hij werd in 2014 gevangengenomen omdat hij openlijk zijn mening verkondigde: hij klaagde in de nationale en internationale pers de corruptie aan, en waarschuwde ervoor dat Maduro en zijn regering een totalitair regime installeerden. Zoveel jaren later moet je niet alleen toegeven dat zijn voorspellingen klopten, de realiteit is zelfs nog erger. Ondertussen hebben we al 1321 betogingen achter de rug.

Dit is méér dan een humanitaire crisis. Alle instellingen zijn vernietigd. Zelfs de meest creatieve schrijver zou geen horrorscenario kunnen bedenken waarbij een familie van vijf mensen minstens 220 basislonen zou moeten verdienen om de eenvoudigste basisgoederen te kunnen kopen. Gisteren heerste er in de staat Zulia chaos: de ziekenhuizen zaten zonder elektriciteit, en er was geen gas voor de noodgeneratoren. Resultaat: minstens zes doden.

Lilian Tintori
Lilian Tintori

Hoe gaat uw man om met zijn gevangenschap?

Tintori: Leopoldo heeft zich in de gevangenis laten opsluiten omdat hij wilde aantonen dat Venezuela onder Maduro een dictatuur is geworden. Eerder in 2014 was hij nog ondergedoken, maar hij heeft zich dan toch aangegeven. Ik denk dat hij heeft onderschat wat hij in de gevangenis zou moeten doorstaan. Hij is verschillende keren gefolterd, en leefde een jaar lang helemaal geïsoleerd in een toren van vier verdiepingen. Boeken, pen en papier, een horloge, een kalender: alles werd hem geweigerd. Elk contact met zijn moeder, vrouw, kinderen of advocaten werd afgewezen. Constant ging het licht in zijn cel aan en uit. Een keer of tien per dag moest hij zich uitkleden. Heel frequent werd er met het geweer in de aanslag gedreigd dat ze hem zouden doodschieten. (stil) Hij krijgt nog vaak paniekaanvallen. Dan proberen we samen rustig te ademen en te praten.

Intussen is zijn straf omgezet in huisarrest, maar ons huis is gewoon een gevangenis geworden. Van boven tot beneden en rondom ons huis staan politieagenten. Mijn kinderen groeien op tussen machinegeweren. Om de vier uur moet Leopoldo zich laten fotograferen. Maar we geven niet op.

Hoe moet het nu verder?

Tintori: Sinds 2014 reis ik de wereld rond om ons verhaal te vertellen. Ik ben in Latijns-Amerika op alle deuren gaan kloppen, en ik ben in verschillende Europese landen, in de VS en in Canada geweest, om te getuigen over de repressie. (geëmotioneerd) Mensen worden vermoord als ze betogen omdat ze geen eten hebben, hè. Besef dat goed.

We moeten blijven vechten om de democratie te redden. We willen dat op een vreedzame manier, door transparante, eerlijke verkiezingen te organiseren. Daarvoor hebben we de steun van de internationale gemeenschap nodig. Als de wereld ons zou steunen, en van Maduro zou eisen dat hij stopt met zijn brutale geweld, dan zou dat enorm veel voor ons betekenen. Momenteel zijn de leiders van de democratische oppositie ofwel gevangengenomen, ofwel gevlucht. Weet u dat de rechter die Leopoldo heeft veroordeeld zelf asiel heeft gevraagd én gekregen in de Verenigde Staten? Hij heeft in een interview publiekelijk toegegeven dat het proces tegen mijn man een theaterstuk was. Ook de voormalige procureur-generaal heeft toegegeven dat er veel fouten zijn gebeurd tijdens het proces, en dat Leopoldo onschuldig in de gevangenis zat.


Antonio Ledezma

– Ereburgemeester van de hoofdstad Caracas

– Vluchtte in 2017 middels een spectaculair plan naar Colombia

– Zet vanuit Madrid de strijd tegen Maduro verder

– Reist de wereld rond om de internationale gemeenschap tot een humanitaire inter- ventie te bewegen

– Twitter: 2 miljoen volgers

Hoe kijkt u vanuit Spanje naar de toestand in uw thuisland?

Antonio Ledezma: In Venezuela zijn er meerdere crisissen tegelijkertijd aan de gang. De inflatie die tot een humanitaire crisis leidt, is nog groter dan de grote recessie van de jaren dertig in Amerika. De rechtsstaat bestaat niet meer. De scheiding der machten is weg. Rechtspraak, economische beslissingen, wetten: het regime zet alles naar zijn hand.

De Verenigde Naties stellen dat iemand in armoede leeft als hij minder dan 1 dollar per dag verdient. In Venezuela verdienen mensen 1,5 dollar per máánd. De gemiddelde Venezolaan is 11 kilogram vermagerd, weet u wel wat dat is? Meer dan 300.000 kinderen zijn acuut ondervoed. Zelfs voormalige parlementsleden zie je nu uit vuilnisbakken eten. Ziektes zoals mazelen steken weer de kop op omdat er geen vaccins meer zijn. Het erge is: verschillende landen willen Venezuela helpen, maar Maduro weigert alle hulp. Hij beschouwt bijstand als ‘interventionisme’ en ‘destabilisatie van het land’. Dat hij dat durft te zeggen!

Er bestaat ook een gigantische veiligheidscrisis in Venezuela. Dit land heeft 18.000 criminele bendes, en zij krijgen van de regering carte blanche om zich te gedragen zoals ze willen. Het aantal ontvoeringen is exponentieel gestegen. De regering heeft groepen mensen bewapend en getraind om politieke tegenstanders te vermoorden. (ademt diep) En tussen al die toestanden worden parlementsleden en leden van de democratische oppositie als zware criminelen bestempeld, omdat we onze mening durven uit te spreken. Dat wordt dan beschouwd als een misdaad tegen de staat.

Antonio Ledezma
Antonio Ledezma

U hebt onder meer de Franse president Emmanuel Macron en de Amerikaanse vicepresident Mike Pence ontmoet. Wat hebt u hen gevraagd?

Ledezma: Een internationale humanitaire interventie. Dat betekent dat er wordt nagedacht over de manier waarop burgers beschermd kunnen worden. Ook met de Verenigde Naties is die oplossing al besproken. Maduro heeft bewezen dat hij niet in staat is om de problemen van de Venezolanen aan te pakken. Het principe van zelfbeschikkingsrecht zou plaats moeten maken voor het principe van humanitaire bescherming.

Daarnaast hebben we gevraagd om de buitenlandse rekeningen van Maduro en verscheidene regeringsleden te onderzoeken. Er zijn genoeg bewijzen dat hooggeplaatste regeringsleiders samenwerken met drugskartels en betrokken zijn bij cocaïnehandel en witwasserij. De Amerikaanse regering zou ook moeten controleren of de regering van Maduro banden heeft met internationaal terrorisme. Daarnaast lopen er grote corruptieschandalen, waarbij bijvoorbeeld geld voor ziekenhuizen of voedingsmiddelen gestolen werd en op privérekeningen werd gezet. Er is ook bewijsmateriaal dat aantoont dat politieagenten, militairen en andere veiligheidsagenten tegenstanders hebben gearresteerd, opgesloten en gefolterd. We hebben gevraagd om de documenten die verschillende politici én procureur-generaal Luisa Ortega Diaz naar het Internationaal Strafhof in Den Haag hebben gebracht ook in de VS te laten onderzoeken.

De Franse president Macron zei me dat hij bezorgd was over wat er in Venezuela gebeurt, en de voormalige Spaanse premier Mariano Rajoy heeft zijn solidariteit met de Venezolanen betuigd. Hij is de eerste die Maduro en zijn regering een narco-dictatuur durfde te noemen. Ondertussen heeft de Europese Unie besloten om de bankrekeningen in de EU van verscheidene Venezolaanse regeringsleiders te bevriezen, en niet langer wapens en wapenonderdelen aan Venezuela te verkopen.


Julio Borges

– Oppositieleider

– Voorzitter van de partij Primero Justica

– Parlementsvoorzitter, tot dat werd ontbonden door Maduro

– Volgens het Hooggerechtshof de hoofdverdachte van de ‘droneaanval’ op president Maduro op 4 augustus 2018

– Leeft in ballingschap in Colombia

President Maduro acht u verantwoordelijk voor de droneaanval op hem. Hebt u daar iets mee te maken?

Julio Borges: Nee. U moet weten dat Maduro al 22 keer zogenaamde aanslagen op zijn leven heeft overleefd. Om de drie à vier maanden claimt hij dat er één op hem is beraamd. Drie keer heeft hij mij beschuldigd. De eerste keer kon hij zogezegd verhinderen dat ik met een vliegtuig dat vanuit Colombia zou opstijgen het presidentiële paleis zou bombarderen, de tweede keer dat ik huurlingen had ingeschakeld om hem te vermoorden, en de laatste keer met die zogenaamde droneaanval. Maduro en zijn regeringsleden gebruiken zulke aantijgingen om hun tegenstanders zonder proces in de gevangenis te kunnen stoppen.

Begin dit jaar nam u in de Dominicaanse Republiek deel aan overleg, waarbij werd geprobeerd te bemiddelen tussen de democratische oppositie en de regering-Maduro. Hoe verliep dat?

Borges: De regering van Maduro wilde dat ik een document zou ondertekenen waarin zwart op wit enkele eisen van de regering stonden. Ik moest de nieuwe ‘Grondwettelijke Assemblee’ een legitiem orgaan noemen, en de vervroegde presidentsverkiezingen van mei 2018 goedkeuren. Daardoor zou ik de electorale fraude legitimeren, dus ik heb geweigerd om te tekenen.

Julio Borges
Julio Borges

Wat vreemd was: de gewezen premier van Spanje, José Luis Rodríguez Zapatero, zette mij mee onder druk om het document te tekenen. Zowel hij als Maduro zei dat als ik niet tekende, ik mee verantwoordelijk was voor de ellende in Venezuela. Maar ik kon het niet over mijn hart krijgen. De buitenlandministers van Chili en Mexico hebben toen trouwens de onderhandelingstafel verlaten. Ze konden niet garanderen dat er een behoorlijke dialoog tussen de oppositie en de regering zou plaatsvinden.

Maduro gaat wel erg agressief achter u aan. Nog geen week na de ‘droneaanval’ vroeg hij Interpol om uw arrestatie.

Borges: Ik heb ervoor gezorgd dat hun zogenaamde ‘Grondwettelijke Assemblee’ niet erkend werd in de democratische wereld. In heb aangetoond dat het geld van de Wereldbank, van het Internationaal Monetair Fonds en internationale kredieten die Venezuela had aangevraagd uiteindelijk op privérekeningen van Maduro en zijn kompanen zijn terechtgekomen. Ik heb aan de Organisatie van Amerikaanse Staten, de Europese Unie, de VS, Canada en verschillende andere landen gevraagd om onderzoeken te openen waarbij de rekeningen van Maduro en andere regeringsleiders gecontroleerd zouden worden. Dáárom spaart de regering-Maduro kosten nog moeite om mij monddood te maken.

Vreest u dat andere landen gedestabiliseerd zullen worden door de crisis in Venezuela?

Borges: Chavez en Maduro hebben verschillende landen in Latijns-Amerika gedestabiliseerd. Ze hebben hun politieke project verspreid. Landen zoals Cuba, Bolivia, Nicaragua, Ecuador, Brazilië en Argentinië staan of stonden onder het bewind van presidenten die het chavisme aanhangen. Maar hun ambities reikten tot in Europa: ze ondersteunden ook politieke projecten in Spanje, Frankrijk en Duitsland. Ze probeerden de fundamenten van de democratie – vrije meningsuiting, persvrijheid, scheiding der machten en vrije verkiezingen – te ondermijnen. In verschillende landen zijn die extreemlinkse partijen erin geslaagd de agenda te bepalen. Je herkent het systeem erachter: eerst beschuldigen ze de pers ervan in handen van de elite te zijn, nadien bekritiseren ze de rechtsstaat, en dan trekken ze de uitspraken van rechters in twijfel. Tot slot proberen ze de grondwet te veranderen. Het is in al die landen in Latijns-Amerika gebeurd.


Beatriz Becerra

– Spaans Europarlementslid voor de liberale ALDE-fractie

– Ondervoorzitter van de subcommissie voor mensenrechten in het EP

– Droeg de Venezolaanse oppositie voor voor de Sacharovprijs voor de Vrijheid van Denken

Wat doet de EU aan de Venezolaanse crisis?

Beatriz Becerra: Europa heeft onlangs sancties opgelegd aan enkele hooggeplaatste regeringsleden en enkele privépersonen. Die mensen en hun familieleden mogen niet langer naar Europa reizen en hun bankrekeningen in Europa zijn bevroren. Recent hebben we een nieuw fonds opgericht waarmee we Venezolaanse vluchtelingen in Colombia ondersteunen. Deze humanitaire crisis in Venezuela dreigt de veiligheid en de stabiliteit van buurlanden Colombia, Brazilië en de Caraïben te ondermijnen. Daarnaast proberen we van het regime te eisen dat het politieke gevangenen weer vrijlaat, democratische instellingen weer hun werk laat doen, en vrije en transparante verkiezingen organiseert. We hopen ook dat het een humanitair kanaal opent, zodat we de Venezolanen kunnen ondersteunen met voedsel en medicatie.

Beatriz Becerra
Beatriz Becerra

Hoe staat het met de mensenrechten in Venezuela?

Becerra: De voorbije vier jaar is de situatie alleen maar verslechterd. Dagelijks gebeuren er arrestaties zonder enige reden. Oppositieleden en betogers melden ons dat ze gefolterd werden in de gevangenis. Wie de mensenrechten verdedigt, wordt bedreigd. Wie voor zijn mening uitkomt of met gelijkgezinden samenkomt, wordt veroordeeld. Zelfs procureur-generaal Luisa Ortega Diaz is opzijgezet nadat ze kritiek op het regime had geuit. Er bestaat geen enkele twijfel meer: dit regime wil dat er nog maar één politieke partij overblijft. We weten allemaal dat dit naar analogie met Cuba gebeurt, en dat Cuba achter het idee zit.

Chavez wilde met zijn Bolivariaanse Revolutie de armen rijk maken. Is zijn revolutie mislukt?

Becerra: Mislukt? Ze beloofden miljoenen mensen uit de armoede te halen, maar ze hebben de middenklasse vernietigd. Het aantal armen en vluchtelingen is verveelvoudigd. Het pijnlijkste bewijs van de mislukking is de vluchtelingencrisis. De enige correcte term voor het huidige Venezolaanse regime is een dictatuur.

Partner Content