Vandaag is Oekraïne de UGV-race (onbemande grondvoertuigen) aan het winnen. Vooral omdat het wel moet.
Een brutalistisch complex ergens in Kiev, overwoekerd met afval en onkruid, biedt een glimp van het slagveld van de toekomst, en de manier waarop Oekraïne daar wil overleven. Aan het ene uiteinde ligt een rekruteringskantoor, waar twintigers in de rij staan om hun eerste bevelen te ontvangen. Aan het andere loopgraven, hindernisbanen en het ‘Kill House’ van de Derde Aanvalsbrigade: een oefenterrein voor legerrobots. Hier test de elite-eenheid onbemande grondvoertuigen (unmanned ground vehicles of UGV’s). Oekraïne hoopt dat die binnenkort de last van de oorlog zullen overnemen van de soldaten.
Er rijden al UGV’s van de Derde Aanvalsbrigade rond aan het front. Binnenkort moeten dat er nog veel meer worden: in het voorjaar kondigde Oekraïne aan dat het 15.000 grondrobots wil inzetten. Experts voorspellen dat het slagveld deze zomer snel zal veranderen. Ze vergelijken de verspreiding van UGV’s met de explosieve groei van de productie van FPV-drones in 2023.
Vandaag zijn zowat 40 Oekraïense bedrijven, meestal in privéhanden, die zo’n 200 UGV-modellen produceren. Die worden vooral gebruikt voor logistiek en technische ondersteuning, en minder voor gevechtsondersteuning. De steeds groter wordende ‘grijze zone’ van de oorlog – een strook van 10 kilometer aan weerszijden van de scheidingslijn tussen de troepen waar drones waken en heersen – stimuleert de vraag naar robots zodat mensen ondergronds kunnen blijven.
Predator en Furie
‘Stark’, die in het Kill House een soort academie voor grondrobots runt, zegt dat machines in bepaalde scenario’s al soldaten vervangen. ‘Muildier’-robots kunnen tonnen materieel naar de frontlinies vervoeren. Nieuwe evacuatie-robots zoals de Ardal houden brancardteams veilig onder een luchtruim vol drones. De nieuwste mijnenleggers plaatsen in één keer tientallen antitankmijnen, vroeger moesten daar geniesoldaten voor worden ingezet.
Het Hyzhak-wapensysteem (‘Predator’) kan dankzij AI drones op 200 meter afstand identificeren en uit de lucht schieten. Zijn broer, het machinegeweerplatform Liut (‘Furie’), werd vorig jaar augustus voor het eerst gebruikt bij een hinderlaagoperatie tijdens de inval van Oekraïne in Koersk. De Russen waren zo verrast door die nieuwigheid dat ze onmiddellijk hun posities prijsgaven, zegt Vasyl, de oprichter van UGV Robotics, het bedrijf dat de Liut produceert. Daarna konden Oekraïense eenheden hen aanvallen.
In het begin moesten de UGV-operators in de buurt van hun prototypes blijven, vaak was een kilometer de maximale afstand. Tegenwoordig kunnen ze via het internet van Starlink verbinding maken vanuit een stoel in commandoposten ver van de frontlinies in de regio Charkov.
‘We controleren het voertuig terwijl we de volledige situatie voor ons zien op schermen’, zegt ‘Shadow’ van de 92e Brigade. ‘Terwijl ik het toestel bestuur kan mijn collega een cola drinken of een rookpauze nemen.’ Toch is het tijdperk van de oorlogsvoering tussen robots nog niet aangebroken, denken Shadow en zijn collega’s. Grondrobots zijn nog lang niet klaar om de infanterie te vervangen, zeggen ze.
Sommigen denken dat UGV’s deze zomer het slagveld zullen veranderen.
Te weinig operatoren
De meest directe rem op massale inzet van UGV’s is communicatie. Starlink faalt in moeilijk terrein of onder bomen. Netwerken van drones die data via meerdere routes verzenden, kunnen instorten als cruciale knooppunten verloren gaan. Volgens Viktor, ingenieur bij het UGV-bedrijf Burevii, heeft de huidige technologie waarschijnlijk een upgrade nodig om massaal gebruik in actieve gevechtssituaties mogelijk te maken. Dat kan nog een jaar duren. En er zijn ook te weinig geschoolde operators, zegt hij. ‘We hebben maar heel weinig mensen die genoeg missies hebben voltooid én nog in leven zijn.’
Vandaag is Oekraïne de UGV-race aan het winnen – vooral omdat het wel moet. Het Russische leger krijgt er elke maand 8000 tot 9000 man bij en dus voelt het Kremlin waarschijnlijk niet dezelfde noodzaak. Maar het kan met de ontwikkeling van Russische UGV-robots dezelfde weg opgaan als met de markt voor drones: het innovatieve klimaat van Oekraïne ontwikkelt de technologie, waarna Rusland de beste modellen kopieert, standaardiseert en opschaalt.
De Oekraïense UGV-ontwikkelaars beseffen dat hun creaties uiteindelijk gekopieerd zullen worden. Maar zelfs een bescheiden verschuiving kan volgens hen echt betekenis hebben. ‘Het zal een succes zijn als we 1 procent van onze mankracht aan het front kunnen vervangen’, zegt Vasyl. ‘En ik denk dat we nu al aan meer dan 1 procent zitten.’
https://www.knack.be/nieuws/wereld/wat-bedoelt-vladimir-poetin-wanneer-hij-over-de-onderliggende-oorzaken-van-de-oorlog-in-oekraine-praat/
