De terugkeer van De Gucht en de schaduw van de jaren tachtig: beluister de nieuwste podcastaflevering van ‘Tussen Wetstraat en Wall Street’

Terwijl de liberalen hopen op verlossing onder Frédéric De Gucht, waart in Brussel plots de geest van de CCC rond. De Russen zouden erachter zitten, Bart De Wever citeert Margaret Thatcher en de begroting blijft uit. Een week vol politieke déjà-vu’s, ontleed door Bert Bultinck (Knack) en Jan De Meulemeester (Trends Z).

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Het was een week van historische parallellen in de Wetstraat. Terwijl Bart De Wever zich in Thatcher-modus stortte om zijn begroting door te drukken, kreeg de Open VLD een nieuwe messias in de vorm van Frédéric De Gucht. ‘Men heeft van hem bijna een Jezusfiguur gemaakt, met irrationeel hoge verwachtingen en hoop op verlossing op zijn schouders’, zegt Jan De Meulemeester (Head of Business News van Trends Z). ‘Maar een echte liberaal weet: Jezus bestaat niet.’

Verhuis uit Brussel

Volgens De Meulemeester moet De Gucht vooral Vlaanderen heroveren. ‘Hij moet echt verhuizen uit Brussel. Dat is een electorale carcan. Hij moet Vlaanderen veroveren. En Oost-Vlaanderen is zijn pedigree, niet Elsene. En ja, de clan De Gucht is terug. De jongere Jean-Jacques had te weinig klasse om die legacy te dragen. De oudere broer heeft dat wél.’

Bert Bultinck, hoofdredacteur van Knack, ziet in de analyses van het geweld op de betoging van begin deze week dan weer een parallel met de bredere politieke revival van de jaren tachtig. Tijdens de betoging tegen het beleid van de regering-De Wever doken plots verwijzingen op naar de CCC, de linkse terreurbeweging uit midden jaren tachtig.

Rood vlees en Thatcher

‘Dat is rood vlees voor redacties’, zegt Bultinck. ‘Maar het is niet onschuldig: zulke verhalen versterken het idee dat de dreiging vandaag vooral van extreemlinks komt. Terwijl dat simpelweg niet klopt.’

De verwijzing naar de Koude Oorlog is verleidelijk, erkent De Meulemeester. ‘We zien een soort vreemde nostalgie en gedweep naar die periode: de Russische dreiging, een nieuwe Koude Oorlog, protest, economische onzekerheid. Zelfs onze premier flirt met dat decor.’

Bert Bultinck: ‘De Wever verwees diezelfde dag nog op sociale media naar zijn idool Margaret Thatcher, met een quote waarin ze zegt dat ‘de mensen’ wel zullen aanvaarden dat er nu eenmaal diepgaande sociaal-economische hervormingen nodig zijn.’

‘Een minister die zegt: laten we schieten’

De toon in het politieke debat verhardt intussen zichtbaar. Minister van Defensie Theo Francken (N-VA) opperde deze week dat er bij rellen mocht worden geschoten met ‘less lethal weapons’. ‘Dat is symptomatisch’, zegt Bultinck.

‘Het gaat niet langer over stevige retoriek, maar over een minister van Defensie die effectief geweld verdedigt. Dat gaat ver.’

De ‘state of grace’ van Bart De Wever

En dan was er nog de begroting die niet kwam. Premier De Wever houdt voorlopig de regie stevig in handen, ondanks 80.000 betogers in Brussel. ‘Het is een ritueel geworden’, zegt De Meulemeester. ‘De vakbonden trekken de straat op, de regering haalt de schouders op. En sommigen bij de N-VA denken zelfs: zolang die rode hesjes op straat komen, doen wij het goed.’

Toch waarschuwt Bultinck voor zelfgenoegzaamheid. ‘De Wever zit in een state of grace, maar die kan snel voorbij zijn. ‘Er is geen alternatief’ is een dooddoener — de echte test is of hij straks kan leveren.’

Partner Expertise