Na zes weken is er nog steeds geen spoor van de vermiste Boeing van Malaysia Airlines. ‘De piste van een ongeluk geloof ik niet. De Maleisische overheid houdt informatie achter’, zegt piloot Filip Van Rossem.
Zes weken na de mysterieuze verdwijning van de Boeing 777, komt de Maleisische premier Najib Razak steeds meer onder druk te staan. Boze familieleden van de passagiers eisen antwoorden en openheid. Als tegemoetkoming heeft Razak beloofd volgende week een rapport vrij te geven waarin de voorlopige resultaten van het onderzoek staan samengevat.
“Waarom nu pas? En waarom pas een week na de aankondiging”, reageert piloot Filip Van Rossem. Volgens Van Rossem is dit opnieuw een factor die bewijst dat het onderzoek niet helemaal eerlijk verloopt en dat de overheid informatie achterhoudt.
“Ook voor mij is het onbegrijpelijk dat een vliegtuig zomaar kan verdwijnen”, vertelt de piloot aan Knack.be. “De piste van een ongeluk, daar geloof ik niet in. In dat geval zouden allerlei procedures in gang schieten zodat het vliegtuig binnen het halfuur gevonden is.”
Jachtvliegtuigen
Van Rossem vraagt zich af waarom er niet onmiddellijk jachtvliegtuigen werden ingezet toen bleek dat het vliegtuig ‘kwijt’ was. “Of misschien werd dat wel gedaan, maar zonder erover te communiceren. Dat zou het mysterie alleen maar groter maken.”
“Eén ding is duidelijk: de situatie aan boord van het vliegtuig is ongetwijfeld ontspoord. Maar aan de grond had men ongetwijfeld de kans om de situatie in de hand te houden. Dat is niet gebeurd. De vraag is waarom?”
Filip Van Rossem nam in het verleden uitvoerig het woord in naam van de Belgian Cockpit Association, de Belgische beroepspiloten. Hij was onder meer pleitbezorger van voldoende rusttijden voor piloten. Volgens hem zijn er in het geval van de vlucht MH 371 voldoende maatregelen genomen om de desbetreffende piloten te beschermen. “Maar wat als de piloot zelf in het complot zat”, suggereert Van Rossem. “Dan halen zulke beschermende maatregelen niets uit.”
“Uiteraard moeten de onderzoekers de cruciale vraag: ‘waar is het vliegtuig?’, trachten te beantwoorden. Maar daarnaast moeten ze zich ook afvragen wie, en misschien wel wat, er aan boord van het vliegtuig zat.”
Geen vijanden, maar bondgenoten
Van Rossems aantijgingen aan het adres van de Maleisische overheid, werden in het verleden vooral geuit door familieleden van de passagiers. “Politiek gemanoeuvreer”, noemt Sarah Bajc, echtgenote van een passagier, de uitspraken van premier Najib Razak. “Maleisië moet zijn verantwoordelijkheid opnemen”, zegt ze aan CNN.
“De Maleisische autoriteiten moeten beter leren communiceren en ze mogen geen informatie achterhouden. Ze beschouwen ons als vijanden, terwijl wij net bondgenoten kunnen zijn zodat we het mysterie samen kunnen oplossen,” aldus Razak.
Etnische spanningen
De Maleisische overheid van zijn kant liet al meermaals weten dat het land niets te verbergen heeft en zijn uiterste best doet om antwoorden te vinden. “Daarom hebben we ook onmiddellijk een internationaal team van onderzoekers samengesteld”, klinkt het.
Maar het land staat niet echt bekend om zijn democratische waarden en transparantie. Eén politieke partij (Barisan Nasional) bestuurt het land al vijftig jaar onafgebroken. Zo zijn alle belangrijke functies weggelegd voor de etnische Maleisiërs. Voor de Chinese Maleisiërs en Indiërs, die zo’n 7 procent van de bevolking uitmaken, is het onmogelijk om door te stoten naar de hoogste rangen van de politieke macht.
Op 7 maart 2014, een dag voor de Boeing op mysterieuze wijze van de radar verdween, werd de Maleisische oppositieleider Anwar Ibrahim tot vijf jaar cel veroordeeld wegens sodomie. De rechter achtte bewezen dat Anwar in 2008 seks had gehad met een mannelijke medewerker. Hoewel homoseksualiteit verboden is in Maleisië, wordt er zelden iemand voor vervolgd. Anwar noemde zijn veroordeling dan ook een “politieke beslissing.” Mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch sprak van een “zwarte dag voor de rechterlijke macht in Maleisië”.
Anwar heeft in de Maleisische media toegegeven dat de schoonfamilie van zijn zoon banden had met een van de piloten. Maar onderzoek naar hem leverde niets op.
In vergelijking met internationale standaarden heeft Maleisië nog een lange weg te gaan
Nochtans vinden de Maleisiërs zelf dat hun overheid grote vooruitgang heeft geboekt. “Het is jammer dat ons land een vliegtuigramp nodig heeft, vooraleer er open gecommuniceerd kan worden”, zegt Saiful Wan Jan, van het in Kuala Lumpur gevestigde Instituut voor Democratie en Economie aan the Washington Post. “Maar ik besef ook wel dat Maleisië in vergelijking met internationale standaarden nog een lange weg te gaan heeft.”
Het vermiste vliegtuig creëert een nationaal eenheidsgevoel. “Voor de eerste keer is het ‘wij versus zij’, geen nationale strubbelingen, maar Maleisië versus China“, aldus Wan Saiful.
Maar volgens The Washington Post zal deze eenheid niet blijven duren. “De ogen van de hele wereld zijn eventjes op Maleisië gericht. Op zo’n moment zal de overheid alles uit de kast halen om te bewijzen dat ze te vertrouwen is.”
Mysterieuze verdwijning Boeing
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier