Met ongeveer 26 waren ze, de landen en internationale organisaties die deelnamen aan een diplomatieke top in de Chinese stad Tianjin. Die vergadering was in de eerste plaats een uiting van de groeiende invloed van China en de toenemende vertwijfeling over de betrouwbaarheid van de Verenigde Staten.
China organiseerde het overleg als tijdelijk voorzitter van de Shanghai Cooperation Organisation, SCO. Die organisatie werd opgericht in 2001 om het hoofd te bieden aan terrorisme in Centraal-Azië en de uitdijende Amerikaanse militaire aanwezigheid rond Afghanistan na de terreuraanslagen van dat jaar.
Aanvankelijk waren de verwachtingen sceptisch. Los van hun gezamenlijke wantrouwen ten aanzien van de Verenigde Staten, rivaliseerden de twee belangrijkste stichtende leden, China en Rusland, zelf ook om het leiderschap in het olierijke hart van Eurazië.
Vandaag blijft de SCO toch vooral een praatbarak. Dat is deels ook de bedoeling: vooral informele diplomatie bespoedigen. Binnen de SCO proberen landen vooral bilateraal hun belangen te verdedigen en China kan daarbij het meeste gewicht in de schaal werpen. Waar het ook om gaat, handel, energie, noodplanning, infrastructuur, of terreurbestrijding, de Chinezen nemen doorgaans het initiatief en betalen de rekening.
Wat deze topontmoeting boeiend maakt, is dat er nooit eerder zoveel landen opdaagden. Peking heeft daar zelfs een erezaak van gemaakt, maar wordt voor veel landen ook het onvermijdelijke centrum van een nieuwe regionale machtsorde.
Deze top is misschien geen formeel blok tegen de Verenigde Staten en de SCO is ook niet zo hecht georganiseerd om bijvoorbeeld een tegengewicht te vormen tegen de NAVO, maar ze toont minstens dat veel landen hun buik vol hebben van het beleid van Donald Trump. Hoewel Washington zijn eigen macht in Azië meer wil uitbouwen, heeft het veel staten de afgelopen maanden recht in de open armen van Peking gejaagd.
De boeiendste gast is India. Dat India ondanks hoog oplopende economische spanningen met China, ondanks toenemende rivaliteit over gezamenlijke rivieren, ondanks een grensgeschil en ondanks een recent conflict met Pakistan waarbij die buur Indiase gevechtsvliegtuigen neerschoot met wapens van Chinese makelij, toch deelneemt, toont hoe funest het Trumpiaanse beleid in Azië uitpakt.
Ondanks alle geschillen met China, beseffen deelnemende landen als India dat het gezien de onberekenbaarheid van de Amerikanen beter is om pragmatische relaties te onderhouden met een dichte buur, dan avontuurtjes te beginnen met een ver en steeds meer onbetrouwbaar land. Deze SCO-top toont als geen ander het succes van de Chinese machtspolitiek en het strategisch geblunder van Trump.
