Een zichtrekening is onlosmakelijk verbonden aan een spaarrekening. Simpeler kan niet, zou je denken. Nochtans is uw spaarboekje een beetje mysterieus als het over de opbrengst van uw spaargeld gaat.
De meeste Belgen zijn hun bank erg trouw, en krijgen daar in het beste geval ook een trouwe totaalservice voor terug. Toch kan het geen kwaad om de tarieven te vergelijken die de verschillende banken aanrekenen voor bijvoorbeeld een zichtrekening (zie lijst ‘kostprijzen’). Wat niet wil zeggen dat u uw hele vermogen maar meteen moet verhuizen als u vaststelt dat uw bank aan de dure kant is.
Maar het kan u aan het denken zetten. Betaalt u extra als het bedrag op uw zichtrekening onder het nulpunt gaat? Verlangt u kosteloze financiële verrichtingen? Dan is een tweede – liefst gratis – zichtrekening bij een andere bank misschien een idee. Er zijn banken die zich nadrukkelijk als goedkope tweede bank profileren, zoals Rabobank.be. En op die manier blijft u tóch een trouwe klant van de bank die u het best kent.
En waarom een zichtrekening onlosmakelijk verbonden is aan een spaarrekening? Omdat een zichtrekening weinig of niets opbrengt, en de intresten altijd onderworpen zijn aan de roerende voorheffing van 15 %. Het is strategisch dan ook interessant om geregeld een bepaald bedrag van uw zichtrekening over te schrijven naar een spaarrekening. Dat kan zelfs met een automatische spaaropdracht. Argument: een spaarboekje brengt meer op, en voor het inkomstenjaar 2007 is de eerste 1630 euro aan rente-inkomsten vrijgesteld van de roerende voorheffing van 15 %. Als uw spaargeld méér opbrengt, belet niets u om een tweede spaarrekening te openen – op naam van uw partner, of bij een andere bank.
WAT BRENGT SPAREN OP?
Spaarboekjes zijn populair: midden 2006 stond er in België liefst 153 miljard euro op spaarrekeningen. Als grijpklare reserve, of om interessante aandelen te kunnen kopen. Enig minpunt: geld op een spaarboekje brengt in vergelijking met meer risicovolle beleggingen weinig op. ‘Zeker bij de grootbanken volstaat de opbrengst amper om de inflatie (de ontwaarding van geld, nvdr) te compenseren’, zegt Jan Annaert, hoogleraar beleggingsleer aan de Universiteit Antwerpen. ‘Prijsbrekers zijn een goed alternatief.’
Prijsbrekers zijn banken die een opvallend hogere rente aanbieden dan de mainstreambanken. De jongste uitschieters zijn de Nederlands-Turkse DHB Bank en de internetbank Rabobank.be. Zij bieden een basisrente van 3,40 % op hun spaarrekeningen, terwijl grootbanken momenteel blijven steken op 1,50 % (zie lijst ‘opbrengsten’).
Test-Aankoop deed begin dit jaar de test, met dit scenario: eind 2006 stond er 10.000 euro op een spaarboekje, op 1 januari 2007 werd daar 10.000 euro bij gestort. Het beste resultaat kwam van Finansbank, met een opbrengst van 710 euro op het einde van dit jaar. Bij de grootbanken Fortis, Dexia, KBC en ING verdien je in hetzelfde geval 450 euro.
Natuurlijk hangt niet alles af van de basisrente. Ook de aangroeipremie en de getrouwheidspremie spelen een rol voor uw spaargeld, en het is vooral rond die twee begrippen dat banken opvallende reclames bedenken. Laat u niet vangen, want 1,50 % + 2 % is niet gelijk aan 3,50 %.
Een aangroeipremie wordt slechts gedurende zes maanden toegekend, en op voorwaarde dat het gespaarde bedrag al die tijd op uw spaarboekje blijft staan. Pas daarna komt u volgens de bank in aanmerking voor een getrouwheidspremie. Die is beduidend lager dan de aangroeipremie, en is pas na twaalf maanden een verworven goed. Ga dus op zoek naar de bank met de hoogste basisrente, maar weet dat zelfs prijsbrekers die te allen tijde kunnen aanpassen.
Niet zo transparant als u denkt dus, dat spaarboekje. Een kleine troost is dat de berekening van de basisrente en van de premies sinds 1 januari een stuk correcter verloopt dan vroeger. Voortaan begint de berekeningsperiode op de dag van de storting, om te stoppen op de dag dat u het geld weer van de rekening haalt. Ook bij het stopzetten van een spaarrekening wordt de rente berekend tot en met de dag voor de vereffening.
De houder van een zicht- of spaarrekening kan een derde persoon mandateren om verrichtingen te doen op zijn rekeningen. Een voorbeeld: als u getrouwd bent, of samenwoont, is de kans groot dat u een gemeenschappelijke rekening hebt waar zowel u als uw partner geld van af kan halen. Zo’n wederzijdse volmacht is handig als alles goed gaat, maar het is opletten geblazen als u in een scheiding verwikkeld raakt. Een volmacht kunt u alleen schriftelijk herroepen, en dat is uw eigen verantwoordelijkheid. Zolang dat herroepen niet gebeurt, kan uw ex-partner de gemeenschappelijke rekening plunderen – om daarna met de noorderzon te vertrekken. De intrekking van zo’n volmacht bevestigt u best met een aangetekend schrijven, zeker als uw echtscheiding in de rechtbank wordt uitgevochten.
Als iemand sterft, blokkeert de bank al diens rekeningen en kluizen. Daardoor vervallen alle volmachten automatisch. Ook die van de partner, die de bank een bewijs van erfrecht moet voorleggen om de blokkering van de rekeningen ongedaan te maken.
DOOR CELINE DE COSTER
