JA

Opgetekend door Jef Van Baelen

‘Uit meerdere onderzoeken blijkt dat allochtonen bij hun sollicitaties door werkgevers – bewust, maar deels ook onbewust – op voorhand worden geweerd. De bedrijven doen zichzelf daar geen plezier mee, want ze ontzeggen zich de beste werknemers. In feite kiezen ze de besten uit wat overschiet, na een schifting op basis van irrelevante kenmerken zoals afkomst. Iemands afkomst bepaalt nochtans niet de kwaliteit van zijn werk. Ondernemingen zien allochtonen blijkbaar als een risico dat ze liever niet nemen. Een erg vreemde redenering, want is innovatie en vernieuwing – risico’s kortom – net geen pluspunt voor een bedrijf?

We moeten ons als maatschappij toch eens afvragen waar we mee bezig zijn. Het systematisch aan de kant schuiven van een bepaalde bevolkingsgroep leidt haast vanzelf naar de gewelddadige effecten die we onlangs in Frankrijk zagen. En die, voor alle duidelijkheid, absoluut af te keuren zijn.

“Wegens eerdere slechte ervaringen beginnen we er liever niet aan”, hoor je de bedrijfsleiders wel eens zeggen. ’t Is alsof iemand na een gebroken relatie zou besluiten dat alle vrouwen slecht zijn, en hij er nooit meer aan begint. Kijk, natúúrlijk bestaan er slechte ervaringen met allochtone werknemers. Maar als men uit één ervaring concludeert dat een hele bevolkingsgroep nooit meer aan de bak mag komen, zijn we fout bezig. We mogen ons als maatschappij niet laten binden door hardnekkig stereotiepe beelden, we moeten blijven openstaan voor vernieuwing. Nu kijkt niemand meer op van een vrouwelijke politieagent. Dertig jaar geleden zou het idee alleen al weggelachen zijn. Zijn we het er met zijn allen over eens dat de politie er baat bij heeft gehad om vrouwen in dienst te nemen? Waar wachten de bedrijven dan nog op om allochtonen ook kansen te geven?’

NEE

‘Discriminatie op de arbeidsmarkt is inderdaad een probleem. Uit analyse van de VDAB-databank blijkt dat werkgevers mensen met een allochtone naam minder aanklikken, ook al voldoen ze perfect aan het beoogde jobprofiel. Werkgevers vertrekken blijkbaar ten onrechte van de veronderstelling dat een allochtoon tewerkstellen gelijk staat aan een probleem binnenhalen. Dat is bijzonder jammer, maar door anoniem solliciteren verplicht te maken, los je volgens mij de discriminatie niet op. En wat nog erger is, ik denk dat die goedbedoelde maatregel op de arbeidsmarkt wel eens heel nadelige gevolgen zou kunnen hebben. Een groot bezwaar tegen anoniem solliciteren is immers dat je het gewoon niet bindend kunt maken. Vergeet niet dat sollicitaties vaak niet via de officiële kanalen gebeuren. Dikwijls spreekt een bedrijfsleider bij een vacature eerst zijn eigen netwerk of de kennissenkring van zijn werknemers aan. Wanneer de sollicitatie anoniem moet, zal dat alleen maar toenemen. Er zullen in feite twee arbeidscircuits ontstaan: een officieel, anoniem aanbod waar de werkgever bij voorbaat wantrouwig tegenover staat, en een jobmarkt van informele netwerken. Ik betwijfel of de allochtonen daar baat bij hebben.

Nee, we moeten evolueren naar een situatie waarbij iedereen gewoon kan uitkomen voor wie hij of zij is. Daarom moeten we de ondernemers laten inzien dat ze, door de minderheden te weigeren, in feite in hun eigen vlees snijden. Wanneer je allochtonen, ouderen en gehandicapten weert, verklein je de vijver waaruit je kunt vissen. Dat is ook slecht voor de service die je als bedrijf kunt bieden. Je weet immers pas wat er bij de bevolking, je klanten, leeft als je bedrijf daarvan een behoorlijke afspiegeling is. De werkgevers moeten ook dringend gaan beseffen dat de minderheidsgroepen de arbeidsreserve van de toekomst zijn, door demografische evoluties die voor iedereen bekend zijn. Hoe sneller je je aan die situatie aanpast, hoe beter.’

‘Bedrijven ontzeggen zich de beste werknemers.’

‘Dit lost de discriminatie niet op.’