Volleyclub Maaseik kampioen: de kracht van het geheel

© BELGAIMAGE

Zes jaar hebben ze er in Limburg op moeten wachten, maar zaterdag was het eindelijk zover. Noliko Maaseik is voor de vijftiende keer landskampioen in het volleybal. Vier kampioenen over de sleutels van het succes.

‘Na zes jaar zonder titel, werd er uiteraard in Maaseik gesproken over honger naar eindelijk weer die belangrijke prijs, ‘ zegt kapitein Jelte Maan, ‘maar binnen de spelersgroep leefde dat helemaal niet, omdat op mezelf na niemand die hele periode meemaakte. Daartegenover staat wél dat dit team op zich heel gemotiveerd was om deze jaargang goed af te sluiten. Na de eerste vier, vijf competitiewedstrijden hebben we het seizoen gedomineerd, maar toch verloren we de bekerfinale. Daaruit groeide de overtuiging om die nederlaag recht te zetten, want we beseften dat het vooral aan onszelf lag. We beschouwden het als een accident de parcours.’

Sportief directeur Wout Wijsmans staat erg dicht bij de groep. Hij traint zelfs nog geregeld mee.

Mathi Raedschelders

‘We waren niet top in die finale’, beaamt coach Joel Banks. ‘Veel spelers speelden maar op 80 procent van hun mogelijkheden. Dat is onvoldoende om Roeselare te verslaan in het Sportpaleis. Die mannen kennen de omstandigheden veel beter dan wij. Toch was het verschil tussen beide ploegen klein. We beëindigden de wedstrijd met het gevoel dat het evengoed omgekeerd had kunnen zijn. De teleurstelling was groot, maar tegelijkertijd gaf dat gevoel ons brandstof. We waren erop gebrand om beter te presteren en bij volgende wedstrijden tegen Roeselare ons beste volleybal te tonen.’

‘Bij Roeselare was het vuur wat verdwenen’, meent Mathi Raedschelders, voorzitter van Noliko Maaseik sinds 1985. ‘Ik kan dat wel begrijpen. Wij hebben – net als Roeselare de voorbije jaren – eind jaren 90 ook vijf keer na elkaar de titel gewonnen. Het vijfde jaar hebben we zelfs geen feest meer gegeven, omdat het niemand meer interesseerde. We dronken met de spelers samen een glas champagne en daar bleef het bij. Nu was de honger bijzonder groot bij de supporters, de entourage en de sponsors. Ik beleefde ook de vorige veertien landstitels als voorzitter en dan ga je dat natuurlijk een beetje relativeren. Toch geeft dit kampioenschap ook mij veel voldoening, voldoening voor het goede werk dat we de afgelopen jaren bleven leveren zonder het gewenste resultaat.’

Collectieve sterkte

‘We zijn altijd blijven geloven in onze mogelijkheden, in onze kwaliteiten, ook na die eerste moeilijke weken’, klinkt het bij sportief directeur Wout Wijsmans. ‘Toen al zag ik de kracht van het geheel. We zijn met z’n allen achter de trainer gaan staan en we zijn blijven doorwerken zoals we bezig waren. De spelers toonden mentale weerbaarheid en inzet. Iedereen wist immers heel goed dat ze hard moesten werken om iets te bereiken.’

‘We speelden deze campagne niet altijd geweldig volleybal, maar we vonden altijd wel de grinta om wedstrijden te winnen’, stelt Jelte Maan. ‘Op momenten waarop het wat minder ging, kon de coach mensen inbrengen die het tij deden keren. Dat vormde zeker een verschil met vorig seizoen. Voor de buitenwereld sprong allicht de prestatie van Jay Blankenau in het oog. Hij vervult als spelverdeler een sleutelpositie in het team en hij deed dat met verve, maar het was het collectief dat ons deze titel opleverde.’

‘Het is quasi onmogelijk om één uitblinker aan te duiden’, vult Mathi Raedschelders aan. ‘Van een aantal spelers wisten wij dat zij een zeker niveau gingen halen. Jolan Cox kenden we en van Kamil Rychlicki verwachten we ook wel dat hij stappen ging zetten. In de tweede finalewedstrijd heeft hij ons er in de vierde set en vooral in de tiebreak door gesleurd. Maar de uitblinker was het geheel, want nagenoeg alle spelers hebben wedstrijden gespeeld waarin zij de doorslag gaven. Dat ligt anders bij Roeselare. Als Hendrik Tuerlinckx niet draait, is die ploeg een stuk zwakker.’

Volleyclub Maaseik kampioen: de kracht van het geheel
© BELGAIMAGE

‘Zelfs met een verlaagd budget kregen we een team bij elkaar dat keihard wil werken’, is Joel Banks trots op zijn spelers. ‘De jongens waren allemaal bereid om veel te investeren in zichzelf en in de ploeg om progressie te maken. Versta me niet verkeerd: aan gretigheid en bezieling ontbrak het ons vorig jaar evenmin. Toen zat er gewoon minder evenwicht in het team. We beschikken nu over een bredere kern, een betere balans. De drie middenmannen zijn aan elkaar gewaagd en hetzelfde geldt voor de vier receptieaanvallers en de twee opposites. We konden het hele seizoen competitief trainen en dat zorgde voor een gezonde energie en een gezonde concurrentiestrijd.

‘Ik maakte het nooit eerder mee’, gaat de coach verder, ‘dat spelers die niet mochten starten of naar de bank gehaald werden, op zo’n positieve manier de anderen bleven steunen. Zoals Roeselare dat al een aantal jaren is, is ook deze spelersgroep de afgelopen maanden een hecht team geworden.’

Gedreven coach

‘Joel Banks is niet voor niets uitgeroepen tot Coach van het Jaar’, poneert Raedschelders. ‘Hij slaagde erin om van een groep met tien nieuwe spelers een geolied geheel te maken. Hij is een enorm gedreven coach en een harde werker, maar ook een echte vakman. De meeste mensen kenden hem niet, maar in Nederland en Groot-Brittannië heeft hij zijn sporen al verdiend. We wisten dat hij heel veel bagage bezat. Tijdens zijn werk als assistent van Daniel Castellani merkten wij – en met ‘wij’ bedoel ik in de eerste plaats Wout Wijsmans, want als voorzitter ga ik nooit over het sportieve – dat Banks een topcoach was. Hij heeft de kans om zich bij ons te bewijzen met beide handen gegrepen.’

‘De resultaten spreken voor zich’, pikt Jelte Maan in. ‘Dan heb ik het niet louter over de competitie, maar ook over de Champions League. De aanpak van de coach daarin mag je niet onderschatten.’ Wout Wijsmans is het daar volledig mee eens. ‘Je krijgt niet zomaar een team mee in je verhaal en vervolgens op zo’n niveau. Zelden zag ik een coach die zoveel tijd en energie spendeerde aan zijn job als Joel. Ondanks zijn beperkte ervaring op dit niveau toonde hij dat hij een ploeg volleybaltechnisch én mentaal sterk kan maken.’

De coach zelf blijft bescheiden over zijn aandeel in de landstitel. ‘Het is altijd moeilijk om jezelf te beschrijven. De samenwerking met Daniel Castellani vorig seizoen was heel leerrijk voor mij, maar als hoofdcoach probeer ik ook mijn eigen accenten te leggen. Structuur naar de spelersgroep toe is een van mijn stokpaardjes. Het is duidelijk zwart-wit, maar dat neemt niet weg dat ik communicatie hoog in het vaandel draag. Ik probeer een goede peoplemanager te zijn, maar het is aan de spelers om daarover te oordelen.’

Professionele sportief directeur

‘Ik heb businessmanagement gestudeerd en ook Wout heeft superveel interesse in het businessmodel van een sportploeg’, vervolgt Joel Banks. ‘Op dat vlak wisselen we ideeën uit bij de samenstelling van de ploeg, maar ook sportieve aspecten praat ik soms met hem door. We hebben beiden een eigen mening, maar we communiceren open met elkaar. Slotsom, het klikt enorm goed tussen Wout en mezelf.’

‘Voor het eerst in het bestaan van de club hebben we een sportief directeur – en dat is helemaal geen verwijt aan zijn voorgangers – die professioneel en met vakkennis een goed uitgebalanceerde ploeg samenstelt in samenspraak met de coach’, geeft Mathi Raedschelders aan. ‘Bovendien staat Wout Wijsmans erg dicht bij de groep. Hij traint zelfs nog geregeld mee. Dat is heel anders dan wanneer een sportief directeur heel ver van de groep staat en bijna nooit een training bijwoont. Daarnaast heeft hij natuurlijk jarenlange ervaring op het allerhoogste niveau. Joel Banks overlegde met hem zelfs tactische zaken. Als relatief jonge coach heb je een klankbord nodig.’

‘De nieuwe spelers – denk maar aan Cox of Blankenau – werden beoordeeld op hun capaciteit om een bepaalde overtuiging te brengen. Wout Wijsmans en de coach hebben hun huiswerk uitstekend gemaakt bij de samenstelling van het team’, bevestigt Jelte Maan. ‘Ook na de valse start die we maakten, met onder meer een zware 3-0-nederlaag bij Menen en 2-3-verlies thuis tegen Waremme, had Wout een erg belangrijke rol. Hij weet dat het als topsporter soms moeilijk kan gaan. Hij schiet niet gauw meer in paniek en bewaart ook voor anderen de rust.’

‘Om tot een succesvol geheel te komen, moet je niet zomaar spelers met kwaliteiten in een pot gooien’, besluit Wijsmans. ‘We hebben heel nauwkeurig gekeken en beslist om bepaalde spelers wel te nemen en andere niet, ook al hadden die intrinsiek evenveel of zelfs meer mogelijkheden. We zijn heel blij dat het dit jaar gelukt is en wij zijn vastberaden om op deze weg verder te gaan.’

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content