En weer staat niemand van Knack op de lijst met nieuwe edellieden. Wij hebben natuurlijk alleen maar kinderen bij onze officiële vrouwen, en niemand van ons heeft een fortuin in het buitenland, op onze chef-economie na trouwens ook niemand in het binnenland, maar niettemin hadden wij op iets meer erkenning vanwege het Hof gerekend.
Alsof de teksten van Hubert van Humbeeck niet veel diepzinniger en leerzamer zijn dan die van Adamo. Het volstaat lukraak twee citaten te nemen.
‘Het blijkt dat zich in de perceptie van de dingen verschillende werkelijkheden hebben gevormd, die nog maar weinig met elkaar te maken hebben.’ (Van Humbeeck)
‘Staat gij mij toe, mijnheer, om uw dochter te ontlenen ?’ (Adamo) Oordeel zelf.
En dat Will Tura schoon gezongen heeft op de begrafenis van koning Boudewijn is waar, maar dat deed Chris De Stoop ook. De directrice van het Zeepreventorium zeg. Daar zit gegarandeerd den Baard achter. Als bij het begin van het nieuwe basketbalseizoen het preventorium als sponsor op de truitjes van Oostende prijkt, weten we genoeg. De tijd dat den Baard in Laken niets te vertellen had, ligt helaas ook weer achter ons. Het is niet zo lang geleden dat Marijke niet binnen mocht op het paleis. Uit colère bleef den Baard – toen minister van wat was het, Binnenlandse Zaken ? – zelf ook weg van een officieel banket met de koning. Wat niet beleefd was, maar anderzijds de beleefdheid aan tafel wel ten goede kwam.
Nu de vraag der vragen: waarom staat onze chef-Wetstraat niet op die lijst? Zeg luidop het woord ‘baron’, vorm daar in gedachten spontaan een beeld bij, en voor uw ogen ontrollen zich de contouren van Rik van Cauwelaert. Is er nu iemand die meer odes aan de van Saksen-Coburgs heeft gebracht dan onze chef-Wetstraat? Volledige zomerseries heeft hij aan de geschiedenis van onze dynastie gewijd. En een bruidsschat vol nuttige tips schonk hij prinses Mathilde in de reeks: ‘Wat een jong prinsesje weten moet.’
Dat de mensen tijdens de begrafenisstoet van Leopold II op zijn kist gingen spuwen bijvoorbeeld. En dat de vorst in plaats van zich met ’s lands belang bezig te houden, liever incognito naar Parijs spoorde. Om daar in een kabardoes te gaan genieten van le pétomane, die door het kundig aanwenden van darmgassen de Marseillaise kon blazen. Maar langs de verkeerde kant, als u begrijpt wat onze chef-Wetstraat daarmee bedoelde. ‘Er is een tijd geweest’, poneerde Van Cauwelaert ooit in dit blad, ‘dat Saksen-Coburg in heel Europa werd beschouwd als een scheldwoord. En die tijd is niet voorbij.’
Dat het koningshuis een miljard of elf op buitenlandse rekeningen heeft geparkeerd? Het is onze chef-Wetstraat die het heeft uitgebracht. Dat ons vorstenhuis, dankzij Fons, niet slechter is geworden van de devaluatie in 1982? Akkoord, die mogelijkheid hebben wij hier geopperd, maar opgestookt door Van Cauwelaert. En dat de koning iets van een miljard heeft verloren in Lernout & Hauspie en dat daarom Philippe Bodson halsoverkop naar Ieper is gestuurd om te redden wat te redden viel? Eens te meer is het onze chef-Wetstraat die het zo niet geschreven, dan toch gedacht heeft.
Voor al die diensten was een kleine geste van Laken niet misplaatst geweest. Want, last but not least speelt onze chef-Wetstraat ook heel wat beter mondharmonica dan Toots Thielemans. Wat ter gelegenheid van dertig jaar Knack bewezen werd op de radio. Toen Van Cauwelaert, na lang aandringen, bereid werd gevonden een hem aangereikt instrument aan de lippen te zetten, klonk uit de vele radiotoestellen in Vlaanderen plots het volgende: ‘Piiiep.’
Vorige donderdag zat Toots rechtsreeks in het ochtendnieuws van de radio. Wie dat heeft bedacht, heeft nooit Toots Thielemans geïnterviewd, en heeft ook nooit opgelet toen anderen het deden. Tevens kregen wij weer een staaltje van het grenzeloze improvisatietalent van nieuwslezeressen op Radio 1.
– We hebben nu rechtstreeks mijnheer Thielemans aan de lijn. Goedemorgen mijnheer Thielemans en gefeliciteerd met uw nieuwe titel.
– ‘Jaaaa, chochochooo, hahahaaa.’
– Is dit nu een erkenning voor de jazz in België?
– ‘Hihihii, jamaar, baron. Hohohoo.’
– Is dit een erkenning voor jazz in Bel…
– ‘Chochochoo, een grote verrassing ja. Ze hadden het ons zes weken geleden al verteld, maar we mochten niets zeggen, hihii…’
– Mijnheer Thielemans, is dit een erkenning voor jazz in…
– ‘… niet gemakkelijk om tegen de vrienden te zwijgen. Maar ja, ge moogt niet hé. Hehehee, ja ja.’
– Is dit een erkenning voor jazz in Bel…
– ‘… wel heel plezant en zo. Ik heb gespeeld in New York, en met Benny Goodman in…’
– Mijnheer Thielemans, is dit…
– ‘Chochoo. Ik ben heel vereerd. Baron, dat betekent toch iets he, voor een Ketje uit de Hoogstraat.’
– MIJNHEER THIELEMANS !!! IS DIT EEN ERKENNING VOOR JAZZ IN BELGIË, JA OF NEE?
– ‘Wilt ge de vraag nog eens herhalen, ik versta u niet goed.’
– Is dit een erkenning voor jazz in België ?
– ‘Dat weet ik niet.’
– ….
– ‘Ik ben heel blij, maar of dat goed is voor de jazz, en dan nog in België, dat kan ik niet beoordelen. Hehee…’
– Mijnheer Thielemans, bedankt voor deze reactie.
– ‘… natuurlijk heel gelukkig, en fier. En ik denk ook dat het tegelijkertijd een erkenning is voor de vele muziekgenres in België, jazz bijvoorbeeld.’
En zo een dwaze pee wordt dus baron. Terwijl op onze redactie kerels werken die bugel en eerste tuba zijn in fanfare De Eendracht in Onze-Lieve-Vrouw-Lombeek. En Fons De Haas, onze chef-muziek, met zijn mooie hommage aan Radio Klara! Waarom is Fons niet geridderd?
Koen Meulenaere
