Vrijdagavond in Gevgelija

Vanavond wordt er gefuifd in Gevgelija, een kleine, moderne stad in Zuid-Macedonië aan de grens met Griekenland.

Luidruchtige jongeren verzamelen in het internetcafe, hier meer café dan internet. Hier kom je niet om rustig te werken. Hier wordt gegamed op housebeats, en in een hoekje gluren enkele jongens samen gezellig naar cyberbloot.

De kelderverdieping van een onderkomen winkelgaanderij is het centrum van het uitgaansleven in Gevgelija. Een banale bar metamorfoseert ’s avonds in een populaire discotheek. De keet zit afgeladen vol, de ruiten zijn bedampt, de muziek dreunt loeihard. Een bezopen puber met een sigaret in de mondhoek zwalpt de deur uit, een kortgerokt, giechelend grietje aan elke arm. Er liggen glasscherven, kots en plassen pis in de winkelgalerij.

Wij verkiezen een befaamde zigeunerbar met live-muziek die tot ver in de verlaten straten weerklinkt. In een grote, met gekleurde spots verlichte feestzaal, speelt het orkest een opzwepende versie van de klassieker “Ederlezi”. Drummer, toetsenman, bassist en klarinettist bezetten het podium, terwijl een schare aan zangtalent beurtelings de revue passeert.

Met geveinsde desinteresse en een uitgestreken gelaat, volgen de ogen van de aanwezigen de sensuele bewegingen van een tenger zangeresje in tijgermotief. Wie geld geeft, krijgt een verzoeknummer. Wie meer geeft, een privé dansact aan de tafel.

Een danseres in doorkijkbloes neemt een slok van de pint van een van de gasten, en gaat vervolgens wild te keer op de tafel van de heren. Hier dansen de vrouwen. Hier kijken de mannen. Behalve een. Een stomdronken figuur in bloot bovenlijf doet vergeefse pogingen om ritmisch te bewegen op de maat van de muziek. Hij smeekt om nog een pintje, maar vangt bot bij de ober.

Een agressief type naast me is niet tevreden met de vertolking van zijn verzoeknummer, giet zijn cola uit (over mijn schoen), en dreigt met het glas te gooien. Zijn makker bedaart hem.
Een derde dansende vrouw is inmiddels op de toog achteraan gekropen. De doorkijkbloes en de zanger van het moment simuleren al dansend niet mis te interpreteren erotische daden.

Het orkest jengelt onvermoeibaar door. Waarschijnlijk de hele nacht nog. Ik maak geen foto’s. Daarvoor is de bijzondere sfeer te kwetsbaar. De herinnering moet maar eens volstaan.