?Demonen III? van De Roovers.
Sinds haar oprichting in 1994 vist het jonge acteurscollectief De Roovers wel vaker in de thematische vijver van terrorisme en anarchisme. In werk als ?De rechtvaardigen? en ?De bezetenen? werden die maatschappelijk-politieke demonen op een verrassend a-politieke en speelse manier geanalyseerd en in een heldere theatervorm gegoten. Van strijdbare vuisten in de lucht, zwart-witdenken of het grote gelijk was nauwelijks wat te merken, van frisse vertolkingen des te meer. Over de inhoudelijke benadering kan natuurlijk gebakkeleid worden, maar één ding kan niet worden ontkend : De Roovers roofden er op los dat het een lieve theaterlust was.
Voor hun nieuwe productie ?Demonen III? hun derde werkstuk over anarchisme en aanverwante demonen gingen ze te rade bij de Brits-Poolse schrijver Joseph Conrad en diens well made play?The Secret Agent? (1923). Een burgerlijk drama volgens het boekje, dat het dubbelspel van een anarchist-provocateur (in dienst van een buitenlandse ambassade, maar ook informant van de binnenlandse politie) op de voet volgt. Als een spannende film wikkelt Conrad het ingewikkelde kluwen af rond een mislukte aanslag op de sterrenwacht van Greenwich, een aanslag op de tijd als het ware : het werk van de inspecteurs, de door de media aangewakkerde angstpsychose, de politieke inmenging van de voor de onrustige publieke opinie bezorgde staatssecretaris en het kleine familiedrama achter het grote verhaal.
Het belang van die publieke opinie maken De Roovers duidelijk in de scenografie. Krantenstapels of smalle stroken van aan elkaar gehechte kranten worden tijdens de voorstelling door middel van touwen op en neer gelaten. Een ander aspect van het decor is veelzeggend voor de manier waarop zij met Conrads tekst omgaan : voor elke scène bouwen de acteurs met krantenstapels, houten planken en dito praktikabels een telkens ander speelvlak op. Letterlijk een teken aan de wand voor de met elke scène veranderende speelstijl en dramaturgische benadering. Want of de acteurs ( Liesbeth Jannes, Robby Cleiren, Dimitri Leue, Katrien Meganck, Günther Lesage en Luc Nuyens) hun rollen ingehouden, met de nodige inleving, strak onderkoeld of ironisch-afstandelijk spelen, het lijkt erop alsof de tekst de stijl dicteert. En die heeft hier inderdaad het laatste woord.
Paul Verduyckt
Op 13/12 in Waregem (De Schakel), 18-19/12 in Turnhout (De Warande), 3/1 in Aalst (Netwerk), 6/1 in Brussel (PSK), 9-10/1 in Brugge (De Biekorf) en op 11/1 in Strombeek-Bever (Cultureel Centrum).
Kartien Meganck als inspecteur Heat in Demonen III : de tekst heeft het laatste woord.
