Trip door Abseron

Het Abseron-schiereiland is niet meteen het meest pittoreske stukje van Azerbeidzjan. Toch herbergt het zwaar verontreinigde braakland tussen de olievelden enkele verrassende bezienswaardigheden.

We ontmoeten Albert, een Deens reiziger met een fascinatie voor caravansarays. Albert nodigt ons uit voor een “toeristische” dagtrip naar het Abseron-schiereiland, Baku’s hinterland.

Chauffeur Eynola parkeert zijn Lada in de wegberm van een ogenschijnlijk banaal braakland. Maar enkele passen verder zorgt “Yanar Dag” voor een surreel spektakel. Over een lengte van tien meter staat een heuvel in de fik, als een behaaglijke gaskachel in open lucht. Naar verluid zou een argeloze herder in de jaren ’50 het natuurlijke gaslek per ongeluk hebben aangestoken. Sindsdien is de “Vuurberg” niet meer gedoofd.

We slaan een praatje met twee andere bezoekers op daguitstap.
“Toerist of Expat?”
“Euh… Geen van beiden eigenlijk”, zegt de man twijfelend. “Mijn vrouw is de Amerikaanse ambassadeur in Baku.”

Eynola is super vereerd, als hij de Amerikanen mag voor rijden naar de volgende bestemming.

Er heerst verwarring over het ontstaan van de Ateshgah-vuurtempel in Suraxani. Een natuurlijke gasvlam zou Zoroastrische vuuraanbidders er in een ver verleden toe hebben aangezet hier een tempel te bouwen. De huidige structuur werd echter door Indische kooplui opgericht in de 18de eeuw, en gebruikt door mystici uit Punjab.

Het heiligdom, met bescheiden afmetingen, heeft de structuur van een caravansaray. Centraal op de binnenkoer brandt het vuur. In de muren rondom zijn claustrofobisch kleine leefruimten voorzien.

De natuurlijke gasvlam is al lang uitgeput en vervangen door een minder tot de verbeelding sprekende gasleiding. Die wordt om economische redenen enkel open gedraaid als er bezoekers zijn.

Van het spirituele verleden van Ateshgah blijft niet veel meer over. De geest is er uit. Wat rest is een overschat toeristisch lokaas.

Ter bescherming van gevaar uit zee, werd tijdens de Middeleeuwen een reeks versterkte burchten gebouwd in de dorpen op het schiereiland. Dat van Ramana lijkt wel een uitvergroot zandkasteel, met frivole kantelen, een sprookjestoren in het midden, en een uitzicht over een olierampgebied.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content