Rob Vanoudenhoven: ‘Laten we het internet eens een jaar platleggen’

Acteur en presentator Rob Vanoudenhoven tourt met zijn zaalshow Het XIIIe werk van Rob Vanoudenhoven. Maar hoe is hij als mens? Om deze 20 vragen te beantwoorden, had hij 17 minuten en 7 seconden nodig.

Welk nieuws heeft u recent bang of boos gemaakt?

Het gebrek aan nuance maakt mij boos. Ik ben een echte nieuwsvreter, maar soms overweeg ik ermee te stoppen. Op bepaalde dagen word ik er echt down van.

Hebt u een concreet idee of voorstel om de wereld te verbeteren?

Laten we het internet eens een jaar platleggen. Dan zouden mensen weer écht met elkaar moeten praten.

Wat is uw grootste prestatie?

Mijn recordtijd van 1 minuut 52 seconden op de 800 meter hardlopen. Al is dat wel meer dan dertig jaar geleden.

Wat is uw grootste mislukking?

Mijn leven is een aaneenschakeling van kleine mislukkingen, en dat is prima.

Hebt u al eens overwogen om te emigreren?

Af en toe. Costa Rica lijkt me wel een idyllische plek – vooral de mentaliteit van ‘gebeurt het vandaag niet, dan wel morgen’. Al probeer ik dat ook hier zo vaak mogelijk toe te passen.

Aan welke jeugdherinnering bent u het meest gehecht?

Aan gewoon kunnen opstaan en denken: wat gaan we vandaag doen? Aan die onbezonnenheid en dat gebrek aan verantwoordelijkheid.

Doet u iets bijzonders voor het milieu?

Ik probeer zo vaak mogelijk de fiets te nemen of te voet te gaan. Daarnaast ben ik een verschrikkelijke sorteerder: álles moet eraan geloven, het is hier bijna een containerpark. Af en toe brengen de buren zelfs iets binnen.

Wat is het ergste wat u over uzelf op sociale media hebt gelezen?

Toen ik het aandurfde om openlijk te vertellen over mijn alcoholverslaafde vader, vond iemand dat ‘schandalig’, want hij kende mijn vader. Terwijl die al dertig jaar dood is. Dat was een schok.

Praat u weleens tegen uw huisdier?

Tegen onze labrador, Louka, zeg ik soms: ‘ Awel, awel, awel, heb je weer een kindje in het gezicht gebeten?‘ Nee, ik praat niet echt tegen mijn dieren.

Ik voel me steeds vaker een digibeet.

Van welke beslissing hebt u het meest spijt?

Ik zeg meestal ja, maar af en toe heb ik nee gezegd op fijne vragen. Zo kreeg ik ooit de kans om mee op tournee te gaan met The Kinks, maar ik wilde mijn toenmalige vriendin niet missen. En ook toen ze me vroegen om na Tom Lenaerts De Pappenheimers te presenteren, had ik koudwatervrees.

Hebt u het gevoel dat de jaren dertig terug zijn?

Nee, ze beginnen over elf jaar.

Welk kunstwerk – boek, film, muziek, schilderij… – heeft u het meest geraakt of gevormd?

Een zinnetje dat ik ergens las: ‘ Arrêtez le monde, je veux descendre!‘ Dat gevoel herken ik soms heel goed.

Waarover zou u meer willen weten?

Over de digitale wereld. Ik zou graag eens twee dagen samenzitten met iemand die me kan uitleggen hoe alles werkt, want ik voel me steeds vaker een digibeet.

Hoeveel geld geeft u jaarlijks aan goede doelen?

Dat verschilt van jaar tot jaar. Tussen de 500 en de 1000 euro. We doneren onder meer een vast bedrag aan het Wereld Natuur Fonds, en ik geef veel aan de deur. Ik ben ook peter van veel goede doelen.

Wat vindt u het moeilijkste aan de liefde?

Elkaar loslaten.

Vindt u seks overschat?

Nee, het is een moment waarop je jezelf echt loslaat.

Hoelang is het geleden dat u uw ouders hebt gezien?

Vorige week nog. We lopen elkaars deur niet plat, maar zeker in de lente en de zomer doen we vaak terrasjes in Leuven.

Doet u iets bijzonders voor uw gezondheid?

Ik probeer al heel lang te stoppen met roken – ik kan een winkel beginnen met alle hulpmiddeltjes. Onlangs heb ik weer iets nieuws gevonden. En ik eet zo veel mogelijk fruit en groenten en zo weinig mogelijk vlees.

Zou u op de vlucht slaan als het oorlog wordt?

Vroeger zou ik zeker geantwoord hebben dat ik de wapens zou opnemen. Maar voor wie of wat, eigenlijk? Dan toch liever vluchten, al is het maar om de mensen te beschermen die ik graag zie.

Wat hebt u geleerd in het leven?

Dat vooruitkijken geen kwaad kan, het verleden volgt je wel.