Volgens een Australische neurobioloog creëren zebra’s een optische illusie met hun strepenpatroon.
De strepen van de zebra stellen evolutiebiologen al jaren voor een raadsel. Een onderzoeker aan de universiteit van Queensland in Australië heeft nu een nieuwe theorie over het zwart-witte strepenpatroon.
Charles Darwin zelf brak destijds al zijn hoofd over de strepen van de zebra. Vanwege hun opvallende zwart-witte strepenpatroon gooien de dieren immers hoge ogen op de Afrikaanse savanne. De strepen maken zebra’s tot een gemakkelijke prooi voor roofdieren en zijn dus ogenschijnlijk in strijd met de evolutietheorie van Darwin.
Gras en vliegen
Door de jaren heen hebben geleerden er allerlei theorieën over bedacht. Zo zouden de strepen voor camouflage zorgen in het hoge gras. Alleen is uit onderzoek gebleken dat zebra’s zich minder vaak verbergen dan andere savannebewoners. Bovendien is het gras er zwart noch wit.
Volgens een andere hypothese waren zebra’s aanvankelijk volledig zwart, maar hebben ze witte strepen ontwikkeld om insecten af te stoten. Een donkere vacht zou licht weerkaatsen op een manier die insecten aantrekt. Met een witte vacht worden insecten dan weer geweerd.
De Australische neurobioloog Martin How heeft in het wetenschappelijke vakblad Zoology nu een nieuwe verklaring naar voren gebracht. Wanneer zebra’s bewegen, creëren ze met hun strepenpatroon een optische illusie. How vergelijkt het effect met een barbiersstok, het uithangbord voor kapsalons met een spiraal in witte en rode strepen.
Volgens de neurobioloog brengt die optische illusie roofdieren in de war. Als leeuwen of luipaarden op een kudde zebra’s jagen, zouden ze door de zwart-witte strepen problemen krijgen om hen te volgen. How denkt trouwens dat zijn verklaring ook van toepassing kan zijn op de strepenpatronen van bepaalde vissen- en slangensoorten. (YD)
