Honderden verlaten olie- en gasbronnen in de Noordzee lekken aanzienlijke hoeveelheden methaan, een krachtig broeikasgas. Duits onderzoek pleit voor betere controle en dichting van de boorputten.
Tijdens expedities in de centrale Noordzee in 2012 en 2013 al ontdekten wetenschappers van het GEOMAR Helmholtz Center in het Duitse Kiel dat er methaanbellen uit de zeebodem ontsnapten. De bellen vormen zich rond oude olie- en gasputten en zijn afkomstig uit gasophopingen die minder dan 1000 meter onder de bodem liggen.
In de nieuwe studie, in het International Journal of Greenhouse Gas Control, bevestigen de wetenschappers met aanvullende onderzoek en seismische gegevens dat het gas afkomstig is uit oude boorgaten in de Noordzee, en maken ze schattingen voor de methaanuitstoot van alle verlaten gas- en olieboorputten.
Onbemande duikboot
Met een onbemande duikboot konden ze gaslekkage detecteren bij 28 van de 43 onderzochte boorputten. ‘De neiging tot dergelijke lekken neemt toe naarmate de boorgaten zich dichter bij ondiepe gasophopingen bevinden’, zegt Matthias Haeckel van GEOMAR, die het onderzoek leidde. ‘Blijkbaar zorgt de verstoring van het bezonken sediment door het boorproces ervoor dat het gas langs het boorgat omhoog kan stijgen’.
Het team maakte ook gebruik van beschikbare seismische gegevens van de industrie uit de Britse sector van de Noordzee om schattingen te doen voor de honderden andere boorgaten in het gebied. Door de ligging van de 1.792 putten in de regio en de omvang van de gasophopingen kan potentieel jaarlijks 900 tot 3700 ton methaan vrijkomen, schatten de wetenschappers. Maar er zijn in de hele Noordzee meer dan 15.000 boorgaten geboord, en de totale uitstoot kan dus nog veel hoger liggen, zegt Haeckel.
Microben
In zeewater wordt methaan vaak verwerkt door microben, en dat kan leiden tot lokale verzuring van het zeewater. Maar omdat in de Noordzee ongeveer de helft van de boorgaten in erg ondiep water is gesitueerd, kan minstens een deel in de atmosfeer kan ontsnappen. Methaan is na CO2 het tweede belangrijkste broeikasgas en vele malen krachtiger.
De auteurs pleiten voor meer onafhankelijke emissiemetingen van verlaten putten, striktere richtlijnen voor de industrie en wettelijk bindende voorschriften voor het afsluiten van verlaten bronnen.
