Kinderen kunnen zich dingen herinneren die teruggaan tot hun 2e levensjaar, maar ze vergeten die weer tussen de leeftijd van 4 en 7, zo blijkt uit een nieuwe studie.
Veel mensen kunnen zich bijna niets meer herinneren van voor ze 3 of 4 jaar oud waren. Maar uit onderzoek van de Memorial universiteit van Newfoundland in Canada blijkt dat jonge kinderen dat wel kunnen.
Eerder werd aangenomen dat kinderen onder de vier jaar niet over de nodige taal of cognitieve capaciteiten beschikten om zich blijvende herinneringen te vormen, een mogelijke verklaring waarom de meeste volwassenen niet in staat zijn om hun vroegste ervaringen op te roepen.
“Kinderen hebben wel degelijk de cognitieve, linguïstische en geheugencapaciteiten om over dingen uit hun verleden te praten”, zegt psychologieprofessor Carole Peterson.
Het team van Peterson vroeg aan 140 kinderen tussen 4 en 13 jaar oud om hun 3 vroegste herinneringen te beschrijven. Ook de ouders waren aanwezig om de verhalen van hun kinderen al dan niet te bevestigen. De jongste kinderen konden zich dingen herinneringen van toen ze nog geen 2 jaar oud waren.
Twee jaar later spraken de onderzoekers de kinderen opnieuw. De kinderen die tijdens het eerste interview tussen 4 en 7 waren, konden – zelfs met wat hulp van de onderzoekers – hun vroegste herinneringen niet meer voor de geest halen. Een derde van de kinderen die toen tussen de 10 en 13 jaar oud waren, konden dat wel.
Uit de resultaten van de studie, die in het magazine Child Development werden gepubliceerd, blijkt dus dat ‘levenslange’ herinneringen zich ongeveer rond het tiende levensjaar vormen.
Mogelijk slaan jonge kinderen hun herinneringen op een andere manier op dan oudere kinderen, maar daarvoor is verder onderzoek nodig. (TE)
