In China dreigen miljoenen mannen alleen te blijven. Toch verwachten ze dat hun bruid zich op een schoteltje aandient.
Groepjes timide Chinese mannen hokken rond lunchtijd vertwijfeld samen in eettentjes in het zakendistrict van Shanghai. De haren fantasieloos kort geknipt, een blauw overhemdje en een bril met dun montuur. Niet meteen flitsende jongens. Ze sparen voor een appartement of een auto. Daarmee hopen ze een vrouw te verleiden, maar eenvoudig is dat niet. De man-vrouwverhouding in China schommelt momenteel rond de 100-118. Tegen 2020 zal naar verwachting een vijfde van alle alleenstaande mannen van huwbare leeftijd (ong. 30 miljoen) nooit meer aan een vrouw raken. Tegen 2030 zou dat al een kwart zijn.
Simon (30) is ervan overtuigd dat hij een vrouw zal vinden, al woont hij nu bij zijn ouders in Chongqing. De van opleiding ingenieur werkt op het secretariaat van een vastgoedbedrijf. Dat zijn eisenlijstje lang en onhaalbaar is, weet hij zelf ook. ‘Mijn vriendin moet compassie hebben, ze moet slim, mooi en sportief zijn, en ze mag geen ruzie met me maken. Een gedeelde interesse kan de mate van genegenheid verhogen.’ Vier vriendinnen heeft hij al gehad, geen enkele bleek de perfecte match. Hij vindt het zoeken naar een leuke vrouw lastig. ‘Potentiële vriendinnen ontmoet ik bij vrienden of via familie. Datingsites heb ik nooit geprobeerd.’ Wat hij zelf doet om de aandacht van vrouwen te trekken? ‘Niets.’
Simon hoort bij de grote groep mannen die geen snars lijkt te begrijpen van wat vrouwen willen. En daar zit ‘m het probleem. In theorie zou het merendeel van de vrijgezelle mannen best een vrouw kunnen vinden. Maar het eenkindbeleid cultiveerde hoogopgeleide, sterke en zelfstandige dochters enerzijds, en strontverwende, gemakzuchtige zonen anderzijds. Terwijl vrouwen werd verteld dat ze zichzelf moeten kunnen behelpen, werden jongens beschermd en op een voetstuk geplaatst. Ze denken er niet aan om moeite te doen voor een vrouw. Laat staan voor de moderne en veeleisende Chinese die een goede baan wil én een man die meer verdient dan zij, een eigen huis en auto heeft, zelfverzekerd is en haar vol overtuiging het hof maakt. De man wil gewoon wat generaties voor hem ook wilden, en wat zijn ouders nog altijd van hem verwachten: huisje, tuintje, boompje, beestje, overgoten met dat sausje van Chinese welvaart, namelijk een auto. De liefde is voor hem nog een luxe.
Simon voelt dagelijks de druk van zijn ouders, als hij ze goedenacht wenst en naar zijn kamer trekt. ‘God weet dat als ik het meisje tegenkom dat voor mij bestemd is, ik haar zo snel mogelijk een aanzoek doe.’
Eefje Rammeloo
Chinese mannen lijken geen snars te begrijpen van wat vrouwen willen.
