Een kindsoldaat getuigt over de wreedheden van de MLC.

De Franse journalist Samuel Turpin verzamelde volgende getuigenis van een kindsoldaat uit Bemba’s MLC over de foltering van een krijgsgevangen soldaat.

Was je in de Centraal-Afrikaanse Republiek om te vechten tegen de soldaten uit Tsjaad van François Bozizé?

We hebben tegen de Tsjadiërs gevochten. We hebben ze heel hard aangevallen. We hebben er gevangengenomen. Die mannen, die babbelden te veel. We namen er een, en we sneden zijn lippen af, zodat zijn tanden lucht kregen, en dan zeiden we: allez, ga terug naar huis. Die mannen, echt waar, die babbelden te veel.

Hoe deed je dat, een gevangene laten spreken?

Eerst zie je hoe talrijk ze zijn, dan haal je er enkele uit, en je doodt ze. En degene die je in leven laat, vraag je: hé, jullie, hoe zijn jullie hier gekomen? Wij zeiden hen: dit is onze grond, jullie kunnen niet zomaar komen en doen wat jullie willen. Als je in volle gevecht bent, en je vangt er een, dan snij je zijn mond af, je snijdt helemaal rond zijn lippen, en je snijdt zijn oren af. Als ze dan terug bij de anderen kwamen, en die zagen wat er met hen gebeurd was, dan zeiden die: in ieder geval, het loont niet de moeite om hier te blijven vechten. En ze deserteerden ( lacht). Daarna hebben we ze helemaal teruggedreven. We hebben een slachtpartij aangericht. We hebben ze afgeslacht, en toen we klaar waren, hebben we de overlevenden genomen en een parade laten houden. We hebben gezegd, onze chefs hebben gezegd: dat is onze vijand, die is gekomen om ons uit te roeien, bij ons thuis, maar vandaag zijn wij er nog. We gaan hem fijn malen in een mortier, en degene die hem op wil eten…

Om iemand fijn te malen in een mortier, dat moet je heel zachtjes doen, eerst een arm, dan een been enzovoort. Zodra alles goed fijn is, steken we een arm naar binnen en gaan we verder, met de borst, met het hoofd, tot hij een sardine geworden is. We laten zijn vrienden dan zien wat er van hem geworden is, en we zeiden: hé jij, we zijn vriendelijk met jou, we mogen je niet doden, we gaan alleen je mond wegsnijden ( lacht). Ga naar je broers aan de andere kant en ga hen zeggen dat wij hier heel stout zijn. Je ziet dat we je broer fijngemalen hebben. We laten hem zijn broer goed zien, en we spelen hospitaaltje. ’t Is te zeggen, we pakken hem, we houden hem vast en we snijden zijn lippen weg. En dan laten we hem gaan, en zeggen we: ga nu verslag uitbrengen. En hij vertrekt en hij neemt al zijn maten mee die hij onderweg kruist.