BENNO BARNARD IS BOOS OP RACHIDA LAMRABET
Onlangs brandde in de schoot van de Vlaamse PEN, de internationale organisatie die de rechten van schrijvers verdedigt en zich tegen dictatoriale regimes keert, een hevig geredekavel over Israël en Hamas los. Tot de deelnemers aan dit schriftelijke debat behoorde onder meer Rachida Lamrabet. Mevrouw Lamrabet, die ik nooit heb ontmoet, omschreef in een van haar bijdragen Geert van Istendael, Wim van Rooy en ondergetekende als ‘cynische klootzakken’. Die kwalificatie had betrekking op de discrepantie tussen onze eerdere uitspraken over de hoofddoek en onze vermeende onverschilligheid inzake het lijden der Palestijnen.
Daarbij bleek tot mijn lichte ontzetting dat een hoogopgeleide, in België opgegroeide vrouw als Rachida Lamrabet geen veroordeling van Hamas over haar lippen kon krijgen, maar het ondertussen wel de gewoonste zaak van de wereld vond dat westerse intellectuelen hun weerzin jegens het christendom van Bush junior beleden, of nog liever jegens het christendom en de westerse beschaving in toto, en dat ze anathema’s uitspraken over die zionistische monstruositeit, die ellendige bloeiende democratie, dat Israël… Vanzelfsprekend was de intellectueel die deze islamitische logica niet volgde, die dit reinigingsritueel weigerde, een cynische klootzak, een verrader die het verraad der klerken verried…
blogs.knack.be/barnard
VRIJE TRIBUNES OP KNACK.BE
Jos Hennes en Hugo Franssen (uitgeverij EPO) bij de dood van Jaap Kruithof: ‘Jaap Kruithof schreef zijn boek Het neoliberalisme in 2000. Het boek was een succes met drie herdrukken. Het zorgde voor veel controverse, het verplichtte iedereen die politiek actief was en geëngageerd in de maakbaarheid van de wereld tot nadenken. Sommige passages waren in zekere zin visionair.’
Blogs.knack.be/vrijetribune
POËZIERAPPORT OVER HANZ MIRCK
Archiefvernietiging heet de derde dichtbundel van Hanz Mirck (1970), wiens tweede bundel, Wegsleepregelingvan kracht, werd bekroond met de J.C. Bloemprijs 2007. Archiefvernietiging is een hecht weefsel, fijn als het borduurwerk van de eenzaam begraven mevrouw tot wie Hanz Mirck zijn afscheidsgedicht richt.
Blogs.knack.be/poezierapport
JACQUES SYS OVER HET NIEUWE WIELERSEIZOEN
Het is telkens weer alsof Vlaanderen uit een lange winterslaap ontwaakt: bij de start van wat tegenwoordig de Omloop Het Nieuwsblad heet, valt iedereen elkaar weer in de armen, verdringt het publiek zich rond de renners. (…) Geen sport die zich zo leent tot met epiek en dramatiek overgoten verhalen. (…) Helaas tast de realiteit de geloofwaardigheid steeds weer aan. De wielersport heeft al lang behoefte aan een nieuwe moraal en nieuwe leiders, maar wat dat betreft blijft het steeds weer bij woorden en worden principes weggeveegd door blind opportunisme. In die geest maakt het peloton zich klaar voor een nieuw seizoen. Op zoek naar een nieuwe toekomst, maar steeds weer achterhaald door het verleden.
Blogs.knack.be/goal!