In 1954 ging advocaat Willy De Nolf in Roeselare van start met de uitgeverij Roularta. Zestig jaar later staat zoon Rik De Nolf aan het hoofd van de internationale onderneming Roularta Media Group. Samen met andere spilfiguren blikt hij in vijftig stappen terug op de rijkgevulde geschiedenis van het familiebedrijf. ‘De Belgen wisten niet wat dat was, een tijdschriftabonnement.’

1 Rik De Nolf, ceo van Roularta: ‘In 1947 werd de lokale krant De Roeselaarse Weekbode boven de doopvont gehouden. Mijn vader Willy werkte er van bij de aanvang aan mee. Hij was dertig, had een advocatenpraktijk en de Weekbode was zijn hobby. Grootvader Joseph De Nolf was burgemeester van Roeselare. Toen De Roeselaarse Weekbode in 1954 het moeilijk kreeg, liet Joseph zijn zoon weten dat hij het jammer zou vinden als dat blad voorgoed zou verdwijnen. Willy stopte zijn advocatencarrière, nam De Weekbode over en richtte de NV Roularta op.’

2 Marie-Thérèse De Clerck, medestichtster van Roularta, moeder van Rik De Nolf: ‘De Roeselaarse Weekbode was voor mij en mijn man Willy in het begin een zorgenkind. Het blad moest elke week verschijnen, dus kochten we een tweedehandsdrukpers, huurden een pand in de Mariastraat in Roeselare en namen we acht mensen in dienst. We sprongen zelf geregeld in de drukkerij bij om het blad wekelijks tijdig afgewerkt te krijgen. Vandaag werken er bijna 2700 mensen bij Roularta.’

3 Rik De Nolf: ‘In de jaren vijftig had elke West-Vlaamse stad haar eigen weekblad. Vader droomde van een krant voor de hele provincie in combinatie met de elf weekbladen, één per stadsregio. Al die lokale bladen zochten toenadering of werden door ons overgenomen. In 1996 lanceerden wij één provinciale titel: Krant van West-Vlaanderen. Het zou nog tot 2000 duren eer vaders droom écht werkelijkheid werd: toen konden we eindelijk een deal sluiten met het allerlaatste onafhankelijke blad Het Wekelijks Nieuws. Daarnaast bouwden we een landelijk netwerk van gratis huis-aan-huis-reclamebladen uit. Ons eerste reclameblad heette Advertentie, later Groep E3. Vandaag heeft elke Vlaamse gemeente zijn Streekkrant.’

4 Marie-Thérèse De Clerck: ‘Roularta groeide als kool. Het gebouw in de Mariastraat werd veel te krap. In 1964 verhuisden we naar de Meiboomlaan aan de rand van Roeselare. We bouwden er een gloednieuwe drukkerij en ruime kantoren. Bouwen, verbouwen en binnenhuisinrichting hebben me altijd geïn-teresseerd. Mijn man en ik vonden dat het nieuwe bedrijfsgebouw een mooie constructie moest worden, en er zeker niet mocht uitzien als een fabriek. 1964 was ook het jaar waarin we voor het eerst de grens van de provincie West-Vlaanderen overstaken: we begonnen met Groot-Antwerpen, een Streekkrant voor Antwerpen.’

5 Christian Van Thillo, ceo van De Persgroep: ‘DeStreekkrant is het basis-DNA van Roularta. De manier waarop de familie De Nolf die gratis pers over heel België heeft uitgebouwd, getuigt van veel visie en van een juist inschattingsvermogen.’

6 Rik De Nolf: ‘Roularta werd eind jaren zestig reeds geviseerd door stadstaksen op de gratis bladen. En wij dachten dat de aanval de beste verdediging was, we hadden de ambitie om een gerespecteerde grote mediagroep te worden. Eind jaren zestig floreerden in Amerika het nieuwsmagazine Newsweek, het zakenmagazine Business Week en het sportmagazine Sports Illustrated. België kende dat soort wekelijkse nieuwsmagazines niet. Wij zijn toen in dat grote gat in de markt gesprongen. In 1971 verscheen de eerste Knack, in ’75 rolde de eerste Trends van de persen en in 1980 Sport Magazine.’

7 Marie-Thérèse De Clerck: ‘Eind jaren zestig sprak Willy een aantal vrienden aan over zijn plannen voor Knack. In 1970 wilden we ook een grote offsetrotatiepers voor de drukkerij kopen, maar dat ging onze financiële mogelijkheden te boven. We zijn toen gaan praten met industrieel Louis Claeys uit Zedelgem. De familie Claeys versterkte Roularta en maakte de verdere expansie mogelijk.’

8 Rik De Nolf: ‘Onze grote voorbeelden, Time en Newsweek, hadden veel abonnees. De Belgen wisten niet wat dat was, een tijdschriftabonnement. (lacht) Van bij de start van Knack zetten ook wij in op abonnees. Dat was pionierswerk. We stuurden op Amerikaanse leest geschoeide mailings rond om mensen ervan te overtuigen een abonnement op Knack te nemen. Met succes: vrij snel hadden we een paar tienduizenden abonnees.’

9 Hubert van Humbeeck, gepensioneerd journalist, ex-hoofdredacteur en -directeur van Knack: ‘De lancering van Knack was voor het kleine West-Vlaamse Roularta dé stap naar de nationale reclamewereld, van De Streekkrant en Roeselare naar het grote Brussel, de wereld van de nationale reclame-agentschappen en de ruimere budgetten. Die stap getuigde van lef want er hingen veel risico’s aan vast. Maar het heeft Roularta op de kaart gezet.’

10 Johan Van Overtveldt, ex-hoofdredacteur van Trends en Knack, nu politicus: ‘Ik heb ontzettend veel respect voor het ondernemerschap van Rik De Nolf. Het is alsof hij ervoor in de wieg gelegd was. Hij was nog vrij jong toen hij begin jaren tachtig na de dood van zijn vader aan de leiding kwam van Roularta. Ik doe mijn hoed af voor de manier waarop hij de magazines uitgebouwd heeft en voor hoe hij later van Roularta een belangrijke speler in televisieland maakte met Kanaal Z en de participatie in VTM.’

11 Hubert van Humbeeck: ‘Knack startte in een totaal verzuilde mediawereld. Alle kranten en bladen waren opgedeeld volgens filosofische en ideologische strekkingen. Knack was een buitenbeentje en blijkbaar zaten veel mensen op zo’n onafhankelijk medium te wachten.’

12 Frans Crols, gepensioneerd hoofdredacteur-directeur van Trends: ‘Op 15 maart 1975 verscheen de eerste Trends. Dat blad betekende dé doorbraak voor de economische berichtgeving in Vlaanderen. In die periode bestond alleen in het Franstalige landsgedeelte een bloeiende economische pers, maar die focuste vooral op de beurs. De beurswereld was belangrijk, maar nog veel belangrijker waren al die Vlaamse middelgrote ondernemingen die internationaal de ladder begonnen op te klimmen, zoals Bekaert. De eerste redactie van Trends was piepklein. Eind 1976 kwam ik er als vierde redacteur bij.’

13 Rik De Nolf: ‘In 1976 was Trends het eerste blad dat we als Trends/Tendances ook in het Frans uitgaven. De reclamewereld was vragende partij voor een blad dat in heel België verscheen. In 1983 lag de Franstalige versie van Knack, Le Vif Magazine, in de krantenwinkels. Drie jaar later sloten we een samenwerkingsakkoord met de Franse groep L’Express en werd ons nieuwsmagazine herdoopt in Le Vif/L’Express. Daarna zijn we consequent al onze nieuwe magazines zowel in het Nederlands als in het Frans beginnen uit te geven.’

14 Hubert van Humbeeck: ‘In 1977 steunde Knack het beruchte Egmontpact, het akkoord van de regering-Tindemans over de omvorming van België naar een federale staat. Met die steun streken we veel lezers tegen de haren in, maar ze zorgde er wel voor dat Knack als invloedrijk magazine in de Belgische politiek op de kaart gezet was.’

15 Misjoe Verleyen, gepensioneerd journalist van Knack: ‘Knack was een wonderlijk blad: soms was het hoofdcommentaar volstrekt in tegenspraak met wat je verderop in een artikel van een redacteur las. Op de redactie heerste grote vrijheid.’

16 Hubert van Humbeeck: ‘Dertig jaar lang spitte wijlen Frank De Moor allerlei onfrisse dossiers uit. Hij was de peetvader van de onderzoeksjournalistiek bij Knack. Hij schreef over de corrupte praktijken van Paul Vanden Boeynants en kwam zwaar met de christendemocratische politicus in aanvaring. Maar Frank gaf het nooit op als hij zeker was van zijn zaak. Het was een felle strijd, bijna persoonlijk, met rechten van antwoorden, advocaten en dreigingen met processen. Uiteindelijk kreeg Frank gelijk en moest Vanden Boeynants het onderspit delven.’

17 Christian Van Thillo: ‘In 1986 bezocht ik samen met mijn vader het hoofdkwartier van Roularta in Roeselare. Op dat moment was Roularta als mediabedrijf dé referentie in België. De drukkerij en de kantoren moest je gezien hebben als je zelf in de kranten- en tijdschriftenindustrie actief was. Ik heb Rik De Nolf toen voor het eerst ontmoet. Later hebben we samen het jobblad Vacature opgestart en zijn we samen ook nationale advertenties voor regionale televisiezenders gaan verkopen.’

18 Hubert van Humbeeck: ‘Journalisten hielden van de ongebonden sfeer bij Knack. Rik De Nolf heeft de vrijheid van de redactie altijd gerespecteerd. Ik heb in mijn werk nooit inmenging ondervonden.’

19 Rik De Nolf: ‘In 1988 ging Roularta in zee met de grote Franse uitgever Bayard Presse. Dat markeerde meteen de start van ons internationale avontuur. We lanceerden het tijdschrift voor senioren Plus Magazine achtereenvolgens in België, Nederland en Duitsland. De oorspronkelijke titel in België was Onze Tijd/Notre Temps.’

20 Johan Van Overtveldt: ‘Als ik met Rik De Nolf alleen was, sprak ik hem altijd aan met “Rik”. In meer formele omstandigheden zei ik net als iedereen “mijnheer Rik”. (lacht)’

21 Misjoe Verleyen: ‘Begin jaren tachtig was ik de enige vrouw op de Knack-redactie. Ik voelde me daar niet ongemakkelijk bij, ik was one of the boys. Tijdens het sollicitatiegesprek met Rik De Nolf vroeg hij: “Zul je die job kunnen combineren met je gezin?” Ik antwoordde: “Vraagt u dat ook aan mannen?”‘

22 Frans Crols: ‘Wij schreven in Trends kritisch over wapenleveringen via Belgische bedrijven aan strijdende partijen in het Midden-Oosten. Vanuit de Wetstraat werd bijna rechtstreeks aan de familie De Nolf gevraagd mij te ontslaan. Roularta is daar nooit op ingegaan.’

23 Tessa Vermeiren, gepensioneerd hoofdredacteur van Knack Weekend: ‘Ik werd hoofdredacteur van Knack Weekend in 1985, toen dat blad nog in zijn kinderschoenen stond. Twee jaar eerder hadden Jos Grobben en Jan Braet een bijlage bij Knack opgestart, Weekendblad, met aandacht voor film, cultuur en lichtvoetiger nieuws. Samen met collega Griet Schrauwen ben ik begonnen met de creatie van een lifestylemagazine. Dat soort bladen bestond niet in Vlaanderen.’

24 Hubert van Humbeeck: ‘In 1985 werd een wet aangenomen die het verbood om in een sperperiode van twee maanden voor de verkiezingen opiniepeilingen te publiceren. Bij de eerstvolgende verkiezing heeft Knack die wet bewust overtreden. Zo wilden we de politici er aan herinneren dat onze grondwet censuur verbiedt.’

25 Rik De Nolf: ‘In 1989 trok Roularta naar de beurs. Dat heeft onze buitenlandse expansie een stevige boost gegeven, want in België zelf zagen we niet zoveel mogelijkheden meer. We hadden het gevoel dat met onze zes nieuwsmagazines in het Nederlands en in het Frans het belangrijkste werk in eigen land geleverd was.’

26 Hubert van Humbeeck: ‘In Ze zijn zo lief meneer beschreef Knack-journalist Chris De Stoop de internationale vrouwenhandel van binnenuit. Die reportages veroorzaakten heel wat commotie, die zelfs resulteerde in de oprichting van een parlementaire onderzoekscommissie. In de loop der jaren bouwde Knack een belangrijke traditie in de onderzoeksjournalistiek op.’

27 Misjoe Verleyen: ‘Toen bekend raakte dat mijn broer Sus gestorven was, belden lezers naar de redactie om hun deelneming te betuigen. Het was alsof Knack een familie was waarvan een dierbaar lid was overleden. Collega’s werden in winkels en op straat aangesproken door wildvreemden die hen condoleerden met het verlies van hun directeur.’

28 Hubert van Humbeeck: ‘Rik De Nolf woonde zeer lang de vergaderingen van de redactie bij. De eerste vijftien jaar van mijn carrière was hij daar altijd op aanwezig. Hij interpelleerde nooit, maar hij wou weten wat er gebeurde en hield zo de vinger aan de pols. Hoe groter Roularta werd, hoe minder tijd hij had en op een dag bleef zijn stoel op de vergadering leeg.’

29 Rik De Nolf: ‘De beurs zorgde voor flink wat druk. De financiële wereld verwachtte voortdurend initiatieven van beursgenoteerde ondernemingen. In die periode hebben we vooral in Frankrijk veel nieuwe bladen gestart of zijn we met bestaande ondernemingen in zee gegaan.’ Wij hebben in de periode 2000/2004 Ideat en The Good Life mee gelanceerd met Laurent Blanc (een 50/50 JV), A Nous Paris, Lille, Lyon, Marseille mee gelanceerd met Publicis (nu 100 % RMG), Côté Sud, Ouest, Est en het weekblad Point de Vue overgenomen. In 2006 hebben wij de groep L’Express/L’Expansion overgenomen.’

30 Christian Van Thillo: ‘De ‘veroveringstocht’ van Roularta in Frankrijk is een natuurlijk gevolg van de samenwerkingsverbanden die Rik De Nolf in de loop der jaren heeft uitgebouwd. Roularta is in de eerste plaats een magazinebedrijf en met de ogen van een tijdschriftenman is Rik de grens overgetrokken, richting Frankrijk, wat altijd een groot tijdschriftenland is geweest.’

31 Tessa Vermeiren: ‘De eerste vuistdikke modespecials van Knack Weekend onder het motto ‘Mode dit is Belgisch’, stuwden de oplage van het hele Knack-pakket begin jaren negentig ongekende hoogten in. Modehuizen adverteerden er massaal in, wat vooral de verdienste was van de reclamewerving bij Roularta onder leiding van Mieke Verhelst, die jammer genoeg veel te vroeg gestorven is.’

32 Rik De Nolf: ‘Eind jaren tachtig stond Roularta aan de wieg van VTM. Samen met wijlen Jan Merckx van de vroegere weekbladengroep Perexma hebben wij hard aan de kar getrokken om de commerciële zender op de sporen te krijgen. Dat was geen sinecure, en het is pas op het moment dat we hebben laten voelen dat we desnoods in ons eentje die omroep zouden oprichten, dat de rest van de dag- en weekbladpers is gevolgd.’

33 Christian Van Thillo: ‘Oorspronkelijk richtten negen dag- en weekbladuitgevers in 1987 VTM op. Twee jaar later ging de omroep de ether in. Ruim tien jaar later bleven wij, De Persgroep, samen met Roularta na een afvallingsrace over als enige aandeelhouders, elk met de helft van de aandelen. Doordat wij vooral gespecialiseerd zijn in kranten en Roularta in magazines, zijn we geen concurrenten maar vullen we elkaar goed aan waardoor ons partnership in Medialaan (de vroegere Vlaamse Mediamaatschappij) vrij rimpelloos verloopt.’

34 Tessa Vermeiren: ‘In de jaren negentig konden we met Knack Weekend nieuwe dingen uitproberen, want veel concurrentie was er nog niet. Telkens wanneer we iets unieks uitbrachten, zagen we de oplage stijgen. We merkten dat met Knacks restaurantgids en met de Gouden Garde, de inmiddels teloorgegane jaarlijkse wedstrijd voor jonge chefs. Wij stimuleerden Belgisch talent in de mode, in het design en in de gastronomie.’

35 Rik De Nolf: ‘In België hebben we nooit bladen gecreëerd in concurrentie met wat al bestond; we hebben altijd nieuwe dingen op de sporen gezet. In Frankrijk zijn we dan weer gegroeid door overnames. Daar is het medialandschap zeer gedifferentieerd, met enorm veel concurrenten. Dat zijn we hier niet gewoon.’

36 Jacques Sys, hoofdredacteur van Sport/Voetbalmagazine: ‘De invalshoek van Sport/Voetbalmagazine is net dezelfde als die van Knack of Trends. Ook wij brengen kwaliteitsvolle journalistiek, maar dan over sport. Op elke nieuwjaarsspeech zegt Rik De Nolf dat alle nieuwsmagazines zich moeten focussen op kwaliteit en niet moeten meesurfen op de waan van de dag. Ik ben het daar helemaal mee eens. Dat streven naar kwaliteit zit verankerd in de ziel van heel Roularta.’

37 Rik De Nolf: ‘In 1999 startten we samen met de krant De Tijd de financieel-economische nieuwsomroep Kanaal Z op. Een jaar later kreeg die met Canal Z een Franstalige tegenhanger. Sinds 2005 is de businesszender volledig in onze handen.’

38 Christian Van Thillo: ‘De lancering van de gratis krant De Zondag in 2000 vond ik een absolute meesterzet van Roularta. Dat had ik zelf graag willen doen. Je moet er maar op komen, een gratis krant op zondag verspreiden via de bakkers. Dat is gewoon fantastisch.’

39 Misjoe Verleyen: ‘Knack was lang een mannenbastion. Jarenlang was ik de enige vrouw op de redactie. Het duurde tot Rik Van Cauwelaert in 1999 hoofdredacteur van Knack werd voor er meer vrouwen kwamen. Vrouwen hebben toch een andere kijk op het nieuws dan mannen.’

40 Rik De Nolf: ‘Lang voor het hip werd om tijdschriften op tablets te lezen, bestond er al een digitale versie van Knack die door de medewerkers van Roularta op hun pc gelezen werd. De technologie is ondertussen flink geëvo-lueerd en wij hebben dat altijd goed proberen op te volgen. Maar de digitalisering verloopt razendsnel en is soms moeilijk te voorspellen.’

41 Rik De Nolf: ‘We hebben geïnvesteerd in een aparte internetredactie die een centrale plaats gekregen heeft in Brussels Media Center, het gebouw in Brussel waar de redacties van onze Belgische printmagazines gevestigd zijn. De internetredacteurs houden de aan onze magazines gelinkte websites up-to-date en werken daarvoor intens samen met alle andere redacties.’

42 Tessa Vermeiren: ‘De Landelijke Gilden gaven een magazine uit, maar zochten meer lezers en aansluiting bij de tijdsgeest. Ze kwamen bij Roularta terecht en Rik De Nolf vroeg of ik een concept voor dat nieuwe blad wilde uittekenen. Met Nest werden we voortrekkers van magazines met aandacht voor nestwarmte en authenticiteit. De laatste jaren zie je dezelfde thema’s ook in andere bladen en op sociale media opduiken, maar wij waren eerst. (lacht)’

43 Rik De Nolf: ‘In 2006 zijn we in Roeselare gestart met de bouw van een van de meest geavanceerde drukkerijen van Europa. In een fabriekshal van liefst drie voetbalvelden groot staan hypermoderne persen die kranten en tijdschriften drukken, alles in heatset kleurendruk op mat of glanzend papier met volumes tot 128 pagina’s in één keer. Super-de-luxe tijdschriftcovers drukken wij tegen een snelheid van 100.000 exemplaren per uur.’

44 Johan Van Overtveldt: ‘Er wordt weleens gezegd dat je nooit moet terugkeren naar een bedrijf dat je eerder zelf verlaten hebt. Ik ben drie keer naar Roularta teruggekeerd en ik heb daar nooit spijt van gehad. (lacht) Mijn laatste termijn was de kortste, maar ik kijk er met het meeste plezier op terug. Ik was vereerd toen Rik De Nolf me vroeg om naast mijn lijfblad Trends ook het vlaggenschip Knack te gaan leiden. Ik vond dat een enorme blijk van vertrouwen.’

45 Rik De Nolf: ‘Sinds 2001 zit ook onze gratis pers op het internet. Samen met de groep Rossel baten we onder andere immovlan.be en autovlan.be uit, de zoekertjes-sites voor Vlaanderen, Brussel en Wallonië.’

46 Stefaan Werbrouck, ex-hoofdredacteur van Knack Focus, nu uitgever bij Houte-kiet: ‘Ik heb altijd veel aandacht besteed aan het fenomeen van de grote buitenlandse televisiereeksen, lang voor andere magazines daar oog voor hadden. Knack Focus was het eerste blad in Vlaanderen met aandacht voor legendarische reeksen zoals The Sopranos. Daar ben ik best trots op.’

47 Rik De Nolf: ‘In de periode 2008/2014 lanceerden wij in Frankrijk de tijdschriften Zeste (omtrent spijs en drank), Côté Paris, Décoration Internationale en fuseerden wij Maison Française met Maison Magazine in Maison Française Magazine, vandaag het topblad omtrent huis en tuin. Met de groep L’Étudiant organiseren wij steeds meer studentensalons – een tachtigtal per jaar over heel Frankrijk – en hebben wij de grootste website voor de studerende jeugd met meer dan twee miljoen unieke bezoekers per maand. Lexpress.fr haalt meer dan zeven miljoen unieke bezoekers per maand en rivaliseert met Le Monde en Le Figaro.‘

48 Rik De Nolf: ‘Internet is voor ons een belangrijk nieuw instrument om abonnees te werven. We bereiken meer dan vier miljoen unieke bezoekers per maand met knack.be en levif.be. Wij groeien met onze abonnementen en de communicatie via internet helpt ons om die positie verder uit te bouwen. Dat is voor ons trouwens de kern van de zaak: wij bouwen aan sterke merken, met trouwe abonnees die jarenlang een goede relatie met hun blad behouden. Die goede relatie met onze lezers hebben we de voorbije jaren gebruikt om te diversifiëren. We maken exclusieve boeken voor hen, cd’s, dvd’s, bieden hen reizen aan en zelfs design.’

49 Frans Crols: ‘Onder impuls van huidig hoofdredacteur Jörgen Oosterwaal is Knack helemaal opengebloeid. Er zit een grotere variëteit in het tijdschrift dan ooit tevoren. Een journalist als Walter Pauli is subliem. Dat vond ik trouwens ook al toen hij nog voor De Morgen werkte.’ (lacht)

50 Rik De Nolf: ‘Veel van wat Roularta verwezenlijkt heeft, was werk van jaren. Als je iets stevig wilt opbouwen, moet je bereid zijn er gedurende een lange periode het beste van jezelf in te investeren. Daarom is het ook zo moeilijk om uit onze rijkgevulde geschiedenis lukraak een paar ‘hoogtepunten’ te kiezen.’

DOOR JAN STEVENS