Warre Borgmans regisseert ?Raket naar de maan?.

In ?Rocket to the moon? (1938) verwijst de Amerikaan Clifford Odets (1906-1963) naar een meervoudige crisis : een slecht draaiende economie waarbij zelfs tandartsen zonder werk vallen, mankementen in de traditionele liefdes- en gezinspatronen en daardoor angst voor vereenzaming, vooral bij de mannen. Vandaar dat in ?Raket naar de maan? (vertaling en bewerking van Sam Bogaerts) sommigen in Cleo, de dartele assistente van dokter Sterckx, een medicament zien om te overleven. Misschien kan Cleo voor Sterckx een levensvervulling zijn, daar Belle, zijn eigen vrouw, hem geen kinderen kan schenken. De spring-in-’t veld bepaalt echter uiteindelijk zelf wel hoe ze haar leven organiseert.

Aanvankelijk behoorde Odets tot de sterk geëngageerde Amerikaanse schrijvers die de dodende commercialisering van de maatschappij op de korrel namen. Zijn vertrek van New York naar Hollywood (?The country girl?, 1954) maakte van hem echter zelf een door commercie gedreven iemand.

?Raket naar de maan? behoort nog tot zijn overgangsperiode, waarin hij het omwille van de eigen emotionele problemen vooral had over liefdesrelaties. Al bij al is het een zoveelste variant op het thema van de driehoeksverhouding, met een aantal verwijzingen naar sociale spanningen die nauwelijks worden uitgewerkt. Het stuk wordt pas echt boeiend als duidelijk wordt dat de mannen de strijd verloren hebben en een zeker alleenzijn tegemoet gaan. Dit inzicht inspireert regisseur Warre Borgmans tot een mooie opstelling van vijf acteurs op een rij en tot een veelbetekenende scène waarin Cleo ( Anne Denolf, het hele stuk door overtuigend) met water en zwabber de boel opruimt. Voor het overige kan men zich afvragen waarom Malpertuis deze productie programmeert. Naar de vorm is het een traditioneel geconcipieerde komedie met een tragische ondertoon die weinig uitdagends heeft. Literair kan men het enkel over vlotte dialogen hebben en inhoudelijk is dit stuk al lang voorbij.

Enkele seizoenen geleden verraste Borgmans in keuze en uitwerking met ?Uit liefde voor Marie Salat?. Het is moeilijk aan te nemen dat hij nu ook de stukkeuze deed en evenmin zijn bepaalde trucs in de vertolking te verklaren, zoals het hinkstappend over de scène lopen van dokter Sterckx ( Pol Goossen) die bovendien per sé een pijp moet roken.

Voor deze productie werd er hoofdzakelijk een beroep gedaan op spelers die geregeld in tv-series te zien zijn of waren. Dat hun toneelvertolking er niet onder lijdt, is niet voldoende om dit een boeiende voorstelling te noemen.

Roger Arteel

Reisvoorstellingen. Info : 03/235.04.90 (Thasos).

Pol Goossen en Anne Denolf : medicament of levensvervulling ?

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content