Het is niet omdat beleggingsinformatie van bankiers niet altijd even accuraat blijkt, dat we de beurs massaal moeten mijden.
De analyse in de zakenkrant De Tijd van donderdag 1 december was vlijmscherp . ‘Beursadviezen van de bank’, schreef de krant, ‘blijken herhaaldelijk niet te stroken met de rapporten die hun eigen analisten over de aandelen schrijven.’ Sommige banken gaven nog koopadviezen voor Telenet, lang nadat het aandeel al een procent of tien onder het koersdoel van hun analisten was gezakt. Andere bankiers drukten verkooporders voor Carrefour-aandelen door op een moment dat ze ruim onder hun fair value genoteerd stonden. Of ze gaven een neutrale waardering aan Innogenetics, terwijl hun eigen analisten een potentiële groei van 24 procent voor het aandeel voorspelden. In normale omstandigheden krijgt een aandeel een koop- of verkoopadvies als de waarde tien procent of meer afwijkt van het koersdoel dat de analisten hebben vooropgesteld. Een moedwillige fout? ‘Nee’, zeggen de banken. Ze geven toe dat hun analyses de feiten soms achternalopen, en dat er bij snelle koersbewegingen of vlak voor de bekendmaking van bedrijfsresultaten al eens een kloof gaapt tussen de analistenrapporten en de adviezen in het kantoor.
Ach, eigenlijk doen die verklaringen niets ter zake. De bottomline is namelijk dat de banken uw geld niet beleggen. Dat moet u zelf doen, en u bent het aan uzelf verplicht om u daar zo breed mogelijk over te informeren. En daarbij moet u altijd en overal reserves inbouwen. Als u zich bij de banken informeert, moet u weten dat die er belang bij hebben dat u iets doét – ze vertellen het er zelden bij, maar elke keer als u koopt of verkoopt, strijken zij namelijk een commissie op. Precies daarom vertellen bankiers niet altijd alles, en zijn hun ratings nooit zaligmakend: ze zijn gericht op snelle actie, terwijl aandelen kopen eigenlijk een activiteit voor de lange termijn hoort te zijn. Ook als u de mosterd haalt bij het bedrijf waarvan u aandelen koopt, moet u bedenken dat de CEO zijn zaak zo rooskleurig mogelijk wil voorstellen. Hoge beurskoersen zijn machtige marketinginstrumenten én doorslaggevende argumenten voor bazen die goedkope bankkredieten willen lospeuteren.
Zullen we dan maar massaal weigeren om aandelen te kopen? Nee, natuurlijk niet. Alleen is een beetje belegger het aan zichzelf verplicht om op basis van verschillende bronnen te bepalen wat hij van een aandeel verwacht. Als u die beleggingsstrategie vervolgens toetst aan de tijdgeest, en aan de gedragingen van de beurs, kunt u nog altijd niet exact de capriolen van de markt voorspellen. Maar als u ondanks uw voorbereiding toch geld verliest, weet u tenminste waar het naartoe is gegaan.
Frank Demets
U bent het aan uzelf verplicht om u zo breed mogelijk over uw beleggingen te informeren.
