Arme Jean-Marie Dedecker. Altijd de gebeten hond. ‘Ik ben in de politiek gegaan na de Witte Mars’, zei hij tegen Ivan De Vadder in De Zevende Dag. ‘Omdat jullie het gevraagd hebben.’ Daar had De Vadder niet van terug. Maar het was allicht niet persoonlijk bedoeld: de senator kan alleen niet begrijpen waarom dezelfde media die hem op het schild hebben getild, hem nu als een baksteen laten vallen. ‘Het lijkt wel of BV’s in de politiek nu ineens stront zijn.’

De argumenten waarmee Dedecker zijn faux-pas probeert goed te praten hebben een hoge amusementswaarde, maar ze deugen geen van alle. Hij wilde – als ware hij Luk Alloo of een Schalkse Ruiter – aantonen dat er iets mis is met de beveiliging in de gevangenissen. Maar waarom heeft hij dan niet zelf ruchtbaarheid gegeven aan zijn bezoek, dat al dateert van 3 januari?

Hij wilde ’tot op het bot’ uitzoeken waarom Dutroux na zes jaar nog altijd niet voor het Assisenhof is verschenen, maar volgens zijn partijgenoot Marc Verwilghen, minister van Justitie, bracht hij daarmee de rechtsgang alleen maar in gevaar. En nee, hij heeft die journalist van Telefacts de gevangenis niet binnengesmokkeld, hij heeft alleen een oogje dichtgeknepen. En ja, die journalist heeft zich uitgegeven voor zijn chauffeur, maar dat was op dat moment niet eens gelogen. En hoe kon hij nu vermoeden dat die man een bandrecorder op zak zou hebben? En…

Zelfs Pinocchio zou zich voor dit soort smoezen schamen. Senaatsvoorzitter Armand De Decker (die vrijdagmiddag nog maar eens een dringend verzoek tot de pers richtte hem vooral niet te verwarren met zijn naamgenoot: je est un autre) heeft laten weten dat hij de voormalige judocoach de oren zal wassen en Verwilghen eiste zelfs zijn ontslag als senator – in de wetenschap dat zo’n ontslag niet afdwingbaar is. Het partijbestuur van de VLD neemt genoegen met de halfhartige excuses van Dedecker en vindt een blaam voor de voormalige judocoach wel voldoende. ‘Maar’, zei voorzitter Karel De Gucht, moedig als altijd, ‘mijn verontwaardiging over wat gebeurd is, blijft dezelfde.’ Dat is een hele geruststelling.

Piet Piryns,

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content