Het zou een goede zaak zijn als Marc Reynebeau het werk van August Vermeylen vollediger en eerlijker citeert (?Wees Vlaming, wordt Europeeër?, Knack nr. 47). Hij citeert alleen wat in zijn tien voorlopige besluiten van zijn boek ?Het klauwen van de Leeuw? past. Ik ben de stellige overtuiging toegedaan dat hij koste wat kost wil bewijzen wat hij voorop gezet heeft en alles wegmoffelt wat in zijn denksysteem niet past waardoor verkramping, verdraaiing van de feiten en eenzijdige benadering beginnen op te vallen. Absoluut willen bewijzen dat er geen enkele historische verbinding is tussen Vlaamse en Sociale Beweging begint meer en meer op negationisme te lijken.

Dat verschillende organisaties te pas en te onpas Vermeylen voor hun kar spannen, is correct maar Reynebeau mag niet in hetzelfde euvel vervallen.

Was het Vermeylen niet die (in 1937) uitriep : ?Sociale democratie en Vlaams bewustzijn, die twee hangen samen en voor ons is dat tenslotte één en hetzelfde met twee aspecten.?

Vermeylen heeft ontroerende bladzijden geschreven over onze taal, cultuur en eigenheid. Een eigenheid die hij niet los zag van de ontwikkeling van de eigen persoonlijkheid en dit in eerbied voor en concordantie met alle leden van de gemeenschap, de andere talen en culturen.

Over de ?Vlaamse Beweging? schrijft hij in dezelfde tekst het volgende : ?Mijn beschouwingen hieromtrent huldigden nooit een ander program : van ons volk een volk van echte mensen maken, die alles zijn wat ze worden kunnen.?

Reynebeau verklaart voortdurend dat hij niet weet wat men onder ?identiteit? verstaat. Wie aandachtig werk en leven van Vermeylen bestudeert, komt tot de vaststelling dat die wel wist wat hij daaronder verstond : ?Ons nationalisme, dat is de drang om eigen vrije persoonlijkheid op te kweken ter wille van het mensdom zelf. En we zijn sterk genoeg om holle rhetorica van ons weg te gooien.?

In ?Vlaamsche en Europeesche Beweging? : ?Geef het volk zijn taal dat het zijn waardigheid voele. Geef het zijn taal dat het zich naar de behoeften van zijn eigen wezen ontwikkele. (…) Onze roeping is, in eigen grond geworteld, ook het cultuurleven onzer buren in ons om te werken tot eigen leven. Onze toekomst hangt grootendeels af van de grondige vervlaamsching van Vlaanderen.?

Reynebeau heeft op een aantal belangrijke punten gelijk, maar men moet ook over de hele lijn intellectueel eerlijk blijven.

R. Laridon, Ere-voorzitter Vermeylenfonds, Oud-voorzitter overlegcentrum OVV, Bredene.