Monarchie (1)

Lezer Wellens stelt monarchie tegenover democratie (“Het laatste woord”, Knack nr. 42). Zijn republieken altijd democratischer?

Waar bestaat de ware democratie? In de VS met hun liberalisme of in Zweden met zijn welvaartsstaat? In Ierland dat abortus en echtscheiding weigert of in het tolerante Nederland? Wat is belangrijker: woorden of feiten?

Er wordt veel gepraat over de zogenaamde privileges van vorsten. Moeten we ook niet praten over hun verplichtingen? Wie heeft de meest onverdiende erfenis gekregen? Albert II of zoon De Clerck? Prins Filip of Tobback junior? Fabiola of de weduwe Hergé?

De wereld is inderdaad onrechtvaardig. Met mijn eigen gezond verstand wist ik dat al.

Monarchie (2)

Waarom wordt de monarchie zo afgebroken (“Delphine is haar naam”, Knack nr. 44)? Mathilde bracht iets positiefs teweeg voor ons vorstenhuis. Moet dat dan gecompenseerd door een niet eens bewezen roddel over de koning? En trouwens: wat maakt het uit?

In onze grondwet staat dat de koning onschendbaar is. Wie daarmee niet akkoord gaat, ziet de koning als een gewoon mens. De feiten die hem verweten worden, komen dagelijks voor. Waarom is het dan voor hem erger?

Dat alles behoort tot zijn privé-leven en heeft geen invloed op zijn functie als koning. Die oefent hij goed uit en daarop komt het aan.

Monarchie (3)

Het privé-leven van een mens gaat niemand aan. Dat dergelijke zaken vandaag in de kranten komen, zegt veel over de ziekelijke mentaliteit van de journalisten.

Ik vind het laag dat net voor het huwelijk van de kroonprins een boek wordt uitgegeven waarin de koning op zo’n manier in opspraak werd gebracht. Voor wanneer onthullingen over krantenmagnaten en hun onechte kinderen?

Monarchie (4)

Ook Knack doet dus mee. Onder het mom van een kritische analyse van de andere media, kan Knack op een hypocriete manier dit soort hot items behandelen. Waarom kan het niet eens bewijzen dat het zich kan permitteren achter te blijven bij de andere pers over dit soort onderwerpen? Een regeltje in “Uit het nieuws” was meer dan voldoende geweest.

Monarchie (5)

Het is nu wel genoeg geweest met het bekladden van ons vorstenhuis (“De uitzet van Mathilde”, Knack nr. 43) Koning Leopold III redde duizenden mensen het leven in 1940. Hij kwam in alle waardigheid uit de strijd, maar de Fransen en Engelsen verspreidden over hem de meest vuige laster om hun imago te redden. Lees maar de boeken van generaal Keyes, wiens vader aan de zijde van Leopold III de oorlog heeft meegemaakt.

Costa

Het koffertje van de zogenaamde Costa – de conferentie over de staatshervorming – bulkt van de hete hangijzers (“De week in België”, Knack nr. 44). Al het restafval van 100 dagen (goed) bestuur en 28 dagen regeringsonderhandelingen moet nu gerecycleerd worden in politieke akkoorden. Het wordt ongetwijfeld een breekpunt voor beide kampen langs de taalgrens.

De Vlaamse partijen sturen alvast hun zwaargewichten. De oppositie zal zeker van zich laten horen. De CVP (met kemphaan Van den Brande op kop) zal bij gebrek aan een ander thema zeker de communautaire kaart trekken. Zal de ervaren CVP-onderhandelaar voor de staatshervorming Herman Van Rompuy hem in toom kunnen houden?

Ook het Vlaams Blok zal zeker niet nalaten om te stoken via haar bekende tactieken van zwart/wit-voorstellingen en geflirt met de rechtervleugel van de democratische partijen. En hoe houdt de VU stand? Wat nu met ID21? En hoe staan de stellingen aan Franstalige kant? De machtspoliticus en vice-premier Michel zal vermoedelijk het laken naar zich toe trekken. Ook afwachten wat de invloed van het FDF is op de Waalse partners.

De excellenties van de diverse regeringen hebben de voorbije weken alvast gepoogd om een vriendelijk klimaat te creëren – althans naar buiten toe.

De Costa wordt ongetwijfeld de testcase voor de paars-groene regering.

Tot nu toe was er ook amper voer voor conflict. Toegegeven, er waren een aantal uitschuivers, maar die konden niet door de oppositie worden opgepikt (het parlementaire werkjaar is overigens pas vorige week gestart). De dioxinecrisis was een dossier uit het verleden waarin de vorige coalitie volledig de mist in ging en elke kritiek dus als een boemerang dreigde terug te keren. Ook schieten op het asielbeleid – de uitschuivers van de minister van Binnenlandse Zaken niet te na gesproken – is “not done”. De kans op schrammen is te hoog: het asielbeleid past in een noodzakelijk hoger doel waar pure machtsspelletjes van de oppositie door de bevolking niet geapprecieerd worden.

Kortom, los van een inhoudelijke analyse van de zware agenda, is er op politiek niveau genoeg splijtstof voor spanningen en kans tot profilering van de oppositie. Afwachten of de nieuwe formule tot staatshervorming nuttig is; conflicten binnen zaal K kunnen worden gehouden en dus uit het vaarwater van de regeringen blijven.

Kinderreclame

De redenering die achter het verbod op kinderreclame schuilt, is dat kinderen nog niet het onderscheid kunnen maken tussen de reclame en het programma zelf (“De week in België”, Knack nr. 44).

Nu, ikzelf, 40 jaar, heb daar ook problemen mee.

Om maar enkele voorbeelden te noemen: Plopmelk, Samsonkoekjes, sokken met Musti motiefjes, Teletubbie vanalles en nog wats, enzovoorts. Waarom kan dat allemaal wèl?

Om de hele discussie op te lossen, kan Matel beter animatiefilmpjes gaan produceren getiteld Barbie en dit dan met de nodige auteursrechten verkopen als kinderserie aan alle Europese tv-zenders. Dan moet dat bedrijf ook geen reclame meer maken vijf of tien minuten na die filmpjes.

Kledingcode

In “Een kledingcode voor scholieren” (“Pro & Contra”, Knack nr. 43) wordt de boodschap van onze actie volledig over het hoofd gezien. We wilden aantonen dat de concurrentie tussen scholen (al dan niet van hetzelfde net) steeds scherper gespeeld wordt op het imago, en als onderdeel daarvan het uiterlijk van de leerlingen. Scholieren worden daar het slachtoffer van. Kwaliteitsonderwijs hangt af van de geïnvesteerde middelen. Wij zijn van mening dat het onderwijs te weinig middelen krijgt, er te weinig leerkrachten voor te grote klassen zijn en het lesmateriaal waar men in de scholen mee werkt, zeker voor verbetering vatbaar is.

Dat we deze boodschap wilden brengen, met het concrete voorbeeld van het verbod op piercings in één school in het bijzonder sprak blijkbaar tot de verbeelding van velen.

Bovendien komen vele argumenten pro het verbod op piercings een beetje belachelijk over. De heer Swerts zegt dat dit de goede articulatie in de taallessen verhindert. Wat dan met de vele scholieren die een beugel dragen? En wat met “De basisregel is dat iemands vrijheid stopt waar de vrijheid van een ander begint”.

Ik denk niet dat het dragen van een piercing in de tong, neus of navel een beperking is van de vrijheid van een ander, en wat het provocerende element betreft, daar kan men alle kanten mee uit. In sommige strengere scholen moeten de meisjesrokken nog steeds tot onder de knie, of is het verboden een topje te dragen en mogen jongens geen korte broek dragen wegens te provocerend voor het andere geslacht.

Ondanks het feit dat er in vele scholen leerlingenraden bestaan, garandeert dit nog geen inspraak van scholieren. Scholieren kunnen dit enkel doorbreken door met een eigen organisatie medeleerlingen te betrekken bij hun pogingen om iets ten goede te veranderen. Een eigen vakbond – het mag ook een andere naam hebben maar het principe is hetzelfde – moet de willekeur doorbreken en scholieren de kans geven het paternalisme van directies, ouders, koepels en andere te doorbreken.

De Scholierenvakbond maakt inderdaad geen deel uit van het VSK maar is een onafhankelijke ledenorganisatie. Het VSK werpt zich op als de nationale vertegenwoordiging van alle leerlingenraden en op basis van die autoriteit heeft men zitting in allerlei overlegorganen zoals de VLOR (Vlaamse Onderwijsraad). De structuur van het VSK is echter duister. Men weigert een organisatie op te bouwen met individuele leden (als we met mensen uit leerlingenraden werken, kunnen we zeggen dat we de hele school vertegenwoordigen), maar ook organisaties zoals de Scholierenvakbond kunnen geen deel uitmaken van de Scholierenkoepel.

Wat als scholieren actie voeren tegen de besparingen in het onderwijs? Wie zal hen vertegenwoordigen? Op welke basis? De onafhankelijke scholierenkoepel? Die werd vorig jaar erkend door het ministerie van onderwijs en prompt vielen er jaarlijks 6,9 miljoen frank subsidies uit de kast.

Jean Godin, Brussel.,Gaëlle Sluiter, Dilbeek.,Roger De Smedt, Wemmel.,Patricia Grobben, Eksel.,G. Van Cotthem-Haverals.,Bert Maerten, MBA-student, Bangkok (Thailand).,Karin Van Hulle, Wechelderzande.,Karl Debbaut, Scholierenvakbond, Kortrijk.