Waarde lezer, het is weer tijd voor het jaarlijkse hoogtepunt van deze rubriek: de Trofee Louis Tobback. De trofee zelf wordt, door wie hem heeft aanschouwd, omschreven als lelijk van buiten en lelijk van binnen, we mogen dus zeggen dat hij zijn naam eer aandoet.

De Trofee Tobback van Knack wordt uitgereikt aan wie de beste oneliner van het jaar op zijn naam heeft. Twaalf maanden geleden ging deze begeerde onderscheiding naar Mireille Schreurs, echtgenote De Gucht, voor een van haar vele historische uitspraken: ‘Als Karel niet thuis is, slaapt de hond mee in bed. Ik vind dat niet erg. Hij snurkt minder en geeft meer warmte.’

Laten we dus hopen dat de Trofee dit jaar niet naar Herman Van Rompuy gaat, of u moet hier een heel jaar op zíjn tronie kijken. Wij stellen u graag de eerste reeks genomineerden voor.

*

Herman Van Rompuy: ‘Mijn broer is een harde en eerlijke werker, is nooit over lijken gegaan, heeft niemand bedrogen of op een dwaalspoor gezet, en is geen hypocriet. Hij is eigenlijk niet geschikt voor de politiek.’

*

Hugo Coveliers: ‘Ik ga proberen om in interviews niemand meer te beledigen. Maar bij de VLD is het zo: eerst werd de partij geleid door drie man. Toen kwam Bart Somers erbij, en werd het drie man en een paardenkop.’

*

Herman De Croo: ‘Op recepties is het belangrijk te onthouden welke vrouw je al hebt gekust, en welke je nog moet kussen. Vergeet je er een, dan is ze beledigd. En geef je er een per vergissing een tweede keer drie zoenen, dan krijgt ze ongezonde ideeën.’

*

Patricia Ceysens: ‘Wat ze zeker niet mogen afschaffen is het telefoonboek. Waar moet Louis Tobback anders op gaan staan als er groepsfoto’s worden genomen?’

*

Anissa Temsamani: ‘Toen ik de eed ging afleggen op het paleis zei de koning: het is heel mooi weer vandaag, maar u bent dat gewoon hè mevrouw?’

*

Caroline Gennez: ‘Ik wil best geld geven voor een goed doel, maar niet als ik daarvoor een schilderij van Rik Daems mee naar huis moet nemen.’

*

Steve Stevaert: ‘Ik moet niet filibusteren. Als ik gewoon spreek, duurt het al lang genoeg.’

*

Johan Vande Lanotte: ‘Op mijn kabinet lezen we ’s morgens eerst de krantencommentaren, en als iedereen uit is gelachen beginnen we te werken.’

*

Antwerp-voorzitter Eddy Wauters: ‘Wie iets kan, doet het. Wie niets kan, wordt journalist.’

*

Renaat Landuyt: ‘Deze paarse regering heeft één groot voordeel. Als de mensen niet tevreden zijn, kunnen we altijd zeggen: pas op, of we sturen u een echte liberaal.’

*

Yves Leterme: ‘Als onder paars-groen de Vlaamse regering samenkwam, moesten de ministers elkaar vragen: hoe was uw naam ook weer?’

*

Celie Dehaene: ‘Met Jean-Luc op pad gaan is aangenaam. Ik rijd altijd, en hij zit op de achterbank de kranten te lezen.’

*

Mark Eyskens: ‘Mijn vrouw is geboren in Antwerpen, maar dat heeft geen invloed gehad op de keuze van onze woonplaats. Wel op al de rest.’

*

Hugo Camps: ‘Ik ben geen homo. Achterwaartse dynamiek vervult me meestal met enige gêne, vooral als de gedachten achterwaarts het hoofd uit rollen.’

*

Gerty Christoffels: ‘Ik ben niet lesbisch. Bij wijze van spreken ben ik zelfs eerder het tegenovergestelde.’

*

KV Oostende-voorzitter Eddy Vergeylen: ‘Oostende is een stad waarvan vijftig procent van de bevolking vanaf zeven uur voor de tv zit, met zijn valse tanden in een glas water. Alleen de dokters worden hier rijk.’

*

Roos Van Acker: ‘Er zouden meer Martine Tanghes moeten zijn. Leve de oude vrouwen op tv.’

*

Patrick Lefèvre: ‘Alles wat goed is voor een renpaard, is ook goed voor een coureur. Afgezien misschien van het bit.’

*

Marcel Vanthilt: ‘Vroeger ging iedereen kijken als er op het marktplein iemand werd gestenigd, nu kijken ze naar Eurosong.’

*

Jean-Marie Dedecker: ‘Als er een prijs werd uitgeloofd voor de beste huisvader, kreeg ik nog geen inschrijvingsformulier.’

*

Gaston Roelants: ‘Het allereerste wat ik ooit heb geschilderd, was een kalf. Ik was daar vrij tevreden over. Toen mijn ploegmaat André De Hertoghe het zag, zei hij: amai wat een mooie hond.’

*

Raymond Goethals: ‘Het hoofd van Kevin Vandenbergh dient alleen om zijn haar op de juiste plaats te houden.’

*

Jean-Marie Pfaff: ‘Van 2003 zijn mij twee dingen bijgebleven. Het schoon trouwfeest van Laurent en Claire. En in negatieve zin: de val van onze Kenji uit de jacuzzi.’

*

Prins Laurent, vóór de bevalling van prinses Claire: ‘Wat wordt het? Een jongen of een meisje, een hond of een kat? Wie zal het zeggen?’

Koen Meulenaere